Arne Decraene
Maar liefst zeven ploegen sneuvelden deze week voor de licentiecommissie, waaronder verrassend ook topclub Standard. Anderlecht ontsprong dan weer de dans, al stelt KV Oostende de betrokkenheid van ex-voorzitter Marc Coucke aan de kust wel nog altijd ter discussie. Het lijkt het enige wat de Brusselaars nog kan nekken, want over de rode boekhouding werd met geen woord gerept terwijl vragen over de rol van Wouter Vandenhaute onder de mat werden geveegd. In dat laatste zien wij echter toch een gevaarlijk precedent.
Vooral de argumentering van de licentiecommissie om hier geen graten in te zien, biedt immers ruimte voor verkeerde interpretaties. Om dat aan te tonen, kaderen we eerst nog eens de situatie in het Lotto Park. Zoals geweten fungeert Vandenhaute daar sinds kort als extern adviseur van nieuwe CEO Karel Van Eetvelt, hoewel de succesvolle zakenman daarnaast ook nog altijd zijn makelaarsbureau Let’s Play runt. Een spreidstand die, zeker sinds Operatie Propere Handen, in principe niet door de beugel kan. Iets wat Coucke blijkbaar ook van meet af aan besefte, want hij vergoedt Vandenhaute via zijn privébedrijf Alychlo.
DUIDELIJK ACHTERPOORTJE
Een vrij duidelijk achterpoortje, maar de Pro League besloot mee te gaan in het verhaal. "Er bestaat geen contract tussen Anderlecht en Wouter Vandenhaute. Mijnheer Vandenhaute levert alleen externe, niet-bindende adviezen op vraag van de CEO en de voorzitter. Hij heeft geen inspraak in de transfers of in het management. Wouter Vandenhaute oefent geen beduidende invloed uit op Anderlecht", zo luidde het soepele verdict. Geen primeur, want Moeskroen – dat zich straks eveneens moet verdedigen voor het BAS – komt sinds de overname voor 10 (!) euro in 2016 al jaren met nog véél meer omstreden constructies weg.
Alle wegen op Le Canonnier leiden telkens weer terug naar spelersmakelaar Pini Zahavi, maar steeds opnieuw ziet de licentiecommissie en/of het BAS die manier van werken door de vingers. Geen bewijs van invloed, is dan doorgaans de verklaring, net zoals vandaag voor Anderlecht en Vandenhaute. Die levert volgens de commissie dus alleen maar advies, zonder enige inspraak te hebben in de sportieve of financiële werking. Wij vragen ons dan echter af wat hij in hun ogen dan wél precies uitspookt. Gewoon wat rondhangen op Neerpede kan alvast niet de bedoeling zijn, zo getuigde het ontslag van Pär Zetterberg.
MAKELAAR VANDENHAUTE?
Hoewel zijn handtekening niet mee onder de effectieve beslissingen zal staan, zakt Vandenhaute uiteraard niet af naar het Lotto Park om daar wat in dovemansoren te komen spreken. Meer zelfs: Van Eetvelt liet er recent weinig twijfel over bestaan dat hij zich geregeld door zijn adviseur zal laten sturen. "In mijn rol heb ik behoefte aan een raadgever die de voetbalwereld goed kent, en die ook thuis is in de entertainment- en in de mediasector. Als je die oefening maakt, is het niet onlogisch dat je bij Wouter Vandenhaute uitkomt", klonk het namelijk in de recente Corona Call op de clubwebsite van de gevallen recordkampioen.
"We hebben onze samenwerking open en transparant benoemd. Ik ben verbaasd over de commotie, terwijl iedereen weet dat er in de voetbalwereld sterke banden zijn tussen clubs en makelaars, en nog meer tussen managements van clubs en makelaars. Alleen gebeurt alles achter de rug", ging de CEO verder. Een argument waar wat voor te zeggen valt, al geeft hij impliciet dus wel toe dat hier wel degelijk sprake is van de potentiële belangenvermenging die we allen net graag willen vermijden. Tussen de lijnen wordt Vandenhaute door Van Eetvelt in deze passage trouwens eigenlijk zelfs een makelaar genoemd.
HET VOORBEELD BAYAT
Vanzelfsprekend zetten we de man die, net als Coucke, zijn tentakels in het bedrijfsleven graag uitspreidt niet op hetzelfde schavot als pakweg Mogi Bayat. Al gebruiken we de meest beruchte – en succesvolste, zo geven de cijfers andermaal aan – zaakwaarnemer in ons land graag als voorbeeld voor de volgende denkoefening. Stel dat Club Brugge-voorzitter Bart Verhaeghe de Iraniër zou betalen via Uplace, of Paul Gheysens hem onder contract zou leggen bij Ghelamco. Zouden we dan niet allen op onze achterste poten staan? Als we de redenering van de licentiecommissie doortrekken, is er nochtans geen vuiltje aan de lucht.
Zijn kribbel stond destijds overigens ook niet als vertegenwoordiger van Anderlecht onder transfers en contracten, maar de invloed die hij uitoefende op toenmalig manager Herman Van Holsbeeck was toch welbekend. Op een heel andere doch soortgelijke manier zal nu Vandenhaute mee het beleid in het Lotto Park gaan bepalen. Niet wat het opdringen van eigen cliënten betreft, want ook wij geloven in zijn goede bedoelingen en hart voor Paars-Wit. Anderlecht op dezelfde wijze in zijn greep houden, zit er gelukkig dus niet in. Wel valt evenmin te ontkennen dat hij achter de schermen toch een 'beduidende invloed' heeft.
BLIND VOOR OMWEGJES
Uiteraard zoeken we met het voorbeeld van Bayat de extremen op, en willen we Vandenhaute zeker niet gelijkstellen aan de gewiekste topmakelaar. Per slot van rekening deelt hij niet diens hoofdactiviteit, laat staan dezelfde intenties of morele waarden. Ook willen we niet opperen dat Anderlecht hierom meteen haar licentie zou moeten verliezen, want Moeskroen kruipt zoals eerder gezegd al jaren met veel louchere constructies door het oog van de naald. Wel vinden we het vreemd dat de licentiecommissie zich zo flexibel opstelt, en niet minstens de aanbeveling doet om elke insinuatie van belangenvermenging te vermijden.
Vooral de exacte bewoordingen die gebruikt werden om de beslissing te rechtvaardigen, scheppen in onze ogen echter toch een gevaarlijk precedent. De Pro League geeft hier immers andermaal te kennen enkel op zoek te gaan naar directe lijnen tussen clubs en zaakwaarnemers, en dus nog altijd blind te blijven voor eenvoudige omwegjes. Zelfs al zijn ze nog zo duidelijk verlicht. Laat staan dus dat de verborgen paden, waar Van Eetvelt graag op hintte, onder handen worden genomen. Nochtans hadden we na Operatie Handen op een meer daadkrachtige aanpak gehoopt. Of hoe er al bij al toch bitter weinig is veranderd.
HET VOORBEELD BAYAT
Vanzelfsprekend zetten we de man die, net als Coucke, zijn tentakels in het bedrijfsleven graag uitspreidt niet op hetzelfde schavot als pakweg Mogi Bayat. Al gebruiken we de meest beruchte – en succesvolste, zo geven de cijfers andermaal aan – zaakwaarnemer in ons land graag als voorbeeld voor de volgende denkoefening. Stel dat Club Brugge-voorzitter Bart Verhaeghe de Iraniër zou betalen via Uplace, of Paul Gheysens hem onder contract zou leggen bij Ghelamco. Zouden we dan niet allen op onze achterste poten staan? Als we de redenering van de licentiecommissie doortrekken, is er nochtans geen vuiltje aan de lucht.
Zijn kribbel stond destijds overigens ook niet als vertegenwoordiger van Anderlecht onder transfers en contracten, maar de invloed die hij uitoefende op toenmalig manager Herman Van Holsbeeck was toch welbekend. Op een heel andere doch soortgelijke manier zal nu Vandenhaute mee het beleid in het Lotto Park gaan bepalen. Niet wat het opdringen van eigen cliënten betreft, want ook wij geloven in zijn goede bedoelingen en hart voor Paars-Wit. Anderlecht op dezelfde wijze in zijn greep houden, zit er gelukkig dus niet in. Wel valt evenmin te ontkennen dat hij achter de schermen toch een 'beduidende invloed' heeft.
BLIND VOOR OMWEGJES
Uiteraard zoeken we met het voorbeeld van Bayat de extremen op, en willen we Vandenhaute zeker niet gelijkstellen aan de gewiekste topmakelaar. Per slot van rekening deelt hij niet diens hoofdactiviteit, laat staan dezelfde intenties of morele waarden. Ook willen we niet opperen dat Anderlecht hierom meteen haar licentie zou moeten verliezen, want Moeskroen kruipt zoals eerder gezegd al jaren met veel louchere constructies door het oog van de naald. Wel vinden we het vreemd dat de licentiecommissie zich zo flexibel opstelt, en niet minstens de aanbeveling doet om elke insinuatie van belangenvermenging te vermijden.
Vooral de exacte bewoordingen die gebruikt werden om de beslissing te rechtvaardigen, scheppen in onze ogen echter toch een gevaarlijk precedent. De Pro League geeft hier immers andermaal te kennen enkel op zoek te gaan naar directe lijnen tussen clubs en zaakwaarnemers, en dus nog altijd blind te blijven voor eenvoudige omwegjes. Zelfs al zijn ze nog zo duidelijk verlicht. Laat staan dus dat de verborgen paden, waar Van Eetvelt graag op hintte, onder handen worden genomen. Nochtans hadden we na Operatie Handen op een meer daadkrachtige aanpak gehoopt. Of hoe er al bij al toch bitter weinig is veranderd.
LEES OOK: Doelman vh Jaar: Coosemans onthult zijn grootste uitdagers
