Olivier Plancke
Pas 23 jaar is hij, maar Obbi Oulare speelde ondertussen al bij zes verschillende clubs. Onvoorstelbaar bijna. De stevige bonk kwam voor het eerst tevoorschijn op het voetbaltoneel bij Club Brugge. Daarna volgden enkele geslaagde maar meestal onsuccesvolle passages bij Watford FC, Zulte Waregem, Willem II en Antwerp FC. Voor het eerst in vier jaar tijd geniet Oulare van standvastigheid en een toekomst bij dezelfde club. Vorige zomer haalde Standard hem definitief weg bij Watford, nadat hij een seizoen eerder werd uitgeleend aan de Rouches. Standard betaalde drie miljoen euro voor de blessuregevoelige Oulare. En op Sclessin begint men stilaan te genieten van hun zomeraanwinst.
LIEFDE VAN EN VOOR STANDARD
Vorig seizoen waren de verwachtingen rond Oulare al hooggespannen, en was men op Sclessin uiteraard op de hoogte van zijn medische geschiedenis. Halverwege de competitie kon Michel Preud'homme eindelijk rekenen op een blessurevrije Oulare, en pas op de achttiende speeldag startte hij voor het eerst. Tegen Sint-Truiden was hij meteen goed voor een doelpunt. Maar enkele dagen later sloeg het noodlot toe.
In de Europa League tegen Akhisarspor werd Oulare ingebracht om de forcing te voeren. Zo'n tien minuten voor tijd loste hij Samuel Bastien af, maar Oulare speelde de wedstrijd niet uit. Opnieuw door een blessure, maar wel een die niet te wijten was aan zijn blessuregevoeligheid. In het Spor Toto Akhisarstadion weerklonk een luide krak. Oulare wist meteen hoe laat het was. De aanvaller brak zijn scheenbeen en schreeuwde het uit van de pijn. Oulare kent wel het een en ander van revalideren, maar dit herstel was voor hem de lastigste tot nu toe. Zo'n tien weken zou hij in de gips liggen.
Oulare werd nog klaargestoomd voor de laatste drie wedstrijden in Play-off I, waarin hij nog tekende voor één assist. Zonder kwetsuur of enige hinder de vakantie ingaan, om op volle sterkte het nieuwe seizoen te starten, dat was het doel van Oulare. Maar ook voor Standard was dat belangrijk, want de Rouches legden de aanvaller vast nog voor de zomermercato van start ging. Dat was opmerkelijk, want Oulare speelde in het seizoen 2018-2019 slechts zeven wedstrijden, waaronder vier als basisspeler ...
DE REFERENTIEMATCH TEGEN CLUB BRUGGE
Oulare was opgelucht na zijn nieuwe transfer. Bij Standard zou hij eindelijk nog eens een volledige voorbereiding kunnen spelen bij een club waar hij ook effectief een seizoen lang zou vertoeven. Dat was namelijk al geleden van in 2015, bij Watford FC. Ondanks de goede moed en grote hoop kreeg Oulare toch een nieuwe tegenslag te verwerken. In de oefenwedstrijd tegen Strasbourg liep hij een scheurtje op in de hamstrings. De revalidatie duurde langer dan normaal, maar enige voorzichtigheid bij deze nieuwe blessure was wel aangeraden. Bij Standard nam men geen risico's.
Ondertussen is Oulare bijna terug de oude. En dat hebben zijn rechtstreekse tegenstanders al aan den lijve mogen ondervinden. Nadat Michel Preud'homme zijn poulain - hij lanceerde Oulare destijds bij Club Brugge - een korte invalbeurt gunde tegen KRC Genk, mocht hij meteen starten tegen zijn ex-club. Oulare lag sinds juli in de lappenmand, en zat na een uur voetballen tegen Club volledig op zijn tandvlees. Maar zijn kwaliteiten waren duidelijk niet verdwenen. En dat tegen Club Brugge, veruit de sterkste ploeg van de Jupiler Pro League. Het was een plezier om de ongelukkige Oulare terug vrijuit te zien voetballen. En genieten.
NU AL ONMISBAAR BIJ STANDARD
Tijdens de begindagen van zijn spelerscarrière woog Oulare nog zo'n 93 kilogram, maar ondertussen is daar al een tiental kilo bijgekomen. Zuivere spiermassa, zijn vetpercentage ligt namelijk onder de tien procent. In het Jan Breydelstadion konden de verdedigers die brute massa moeilijk onder bedwang houden. Simon Deli kende in de Jupiler Pro League vooralsnog zijn gelijke niet op fysiek vlak, maar hij zal zich Obbi Oulare ongetwijfeld nog lang herinneren. Oulare speelde tegen Club Brugge zijn referentiematch, en kon hij een beter moment hebben uitgekozen?
Sindsdien nam zijn impact op Standard alleen maar toe. De onverwachte maar knappe stunt tegen Eintracht Frankfurt in de Europa League is daar het beste bewijs van. Een lange bal werd goed gedevieerd richting Maxime Lestienne, die de winning goal maakte. Blindelings vond Oulare zijn maatje Lestienne. En alweer werd de loftrompet opgestoken voor Oulare.
Gert Verheyen omschreef onlangs nog het grote belang van Oulare in Extra Time: "Een lastigaard om tegen te spelen. Hij krijgt veel fouten tegen, maar die worden niet altijd gefloten. Oulare is zeer belangrijk door zijn balvastheid, maar hij gaat daarna ook altijd zelf diep." Collega-analist Peter Vandenbempt deed daar nog een schepje bovenop. "Een fitte Oulare is één van de allerbeste spitsen in onze competitie," noteerde Sporza.
OBBI, DE RODE DUIVEL
Met het EK 2020 in het vooruitzicht is de ontbolstering van Obbi Oulare ook van belang voor de Rode Duivels. Voor het aanstaande tweeluik tegen Rusland en Cyprus doet bondscoach Roberto Martinez andermaal beroep op zijn vaste schifting van aanvallers. De selectie van Romelu Lukaku staat buiten kijf, de aanvaller van Internazionale is veruit de beste Belgische aanvaller die de Spanjaard momenteel voorhanden heeft. Maar daarnaast is de spoeling erg dun.
Michy Batshuayi is qua voetballer intrinsiek misschien beter dan Lukaku, maar de speelvogel presteert o zo wisselvallig en vaak ondermaats. Daarnaast is hij mentaal erg broos, wat een groot contrast vormt met de überprofessionele Lukaku. Herinnert u zich de prestatie van Batshuayi nog tegen Kazachstan? Het was voor Batsman dé uitgelezen kans om zich definitief in het hart te voetballen van Martinez, maar nonchalance en arrogantie typeerden zijn barslechte prestatie. Langs de andere kant, Batshuayi scoorde alweer. En zijn statistieken bij de Rode Duivels blijven enorm efficiënt. 16 doelpunten in 27 wedstrijden, waaronder het meerendeel als invaller trouwens.
Ook Divock Origi is een vaste klant bij de nationale ploeg. Maar ook hij overtuigde nog niet helemaal als Rode Duivel. Bij Liverpool staat de technisch sterke Origi er altijd op de belangrijke momenten, maar op Anfield Road is hij ook pas een invaller en geen basisspeler. Origi heeft wel als belangrijk voordeel dat hij ook kan worden uitgespeeld op de flanken. De 24-jarige aanvaller kan vanuit het niets de wedstrijd beslissen en ook daarom blijft Martinez geloven in hem.
BENTEKE OUT - OBBI IN?
Christian Benteke is dan weer een ander verhaal. De aanvaller van Crystal Palace staat al een heel seizoen droog. In dertien wedstrijden (Premier League + League Cup) kon de aanvaller nog niet scoren. Ook vorig seizoen kon Benteke maar één keer de netten doen trillen. En dat in negentien wedstrijden. Het zijn schrijnende statistieken voor een spits die steevast wordt opgeroepen voor de Rode Duivels. Martinez heeft de reputatie om loyaal te zijn aan zijn spelers, maar ook het gebrek aan alternatieven - ook al is het maar als vierde spits - blijven hem beroep doen op de gecontesteerde Benteke.
Als Obbi Oulare zijn goede prestaties kan blijven doortrekken, dan kan Martinez - naast Lukaku - hopelijk nog eens een spits in vorm selecteren bij de Rode Duivels. Ook op het EK 2020 zal een extra spits in vorm geen overbodige luxe zijn. Puur kwalitatief gezien hééft Oulare ook de kwaliteiten om het te schoppen tot Rode Duivel, al wordt het vooral de vraag of hij gespaard kan blijven van ernstige blessures tot het eind van dit seizoen. Lukt hem dat, dan kan hij als een serieuze optie worden beschouwd in de EK-selectie.
