Olivier Plancke
Club Brugge staat voor een gevaarljike keuze rond Christos Tzolis: nu, of komende zomer, cashen, of gokken dat zijn waarde nog stijgt. De Griek zit perfect in de marktcurve, maar elke extra maand in Jan Breydel verhoogt ook het risico op een blessure, vormdip of transfer die nooit meer komt. Intussen lonkt de jackpot van veertig à vijfenveertig miljoen euro. In deze analyse leggen we bloot waarom de “veiligste” keuze – Tzolis gewoon houden – voor blauw-zwart net kan uitmonden in een financiële en sportieve ramp.
LEES OOK: TRANSFERUURTJE: 'Anderlecht ongenadig, knaltransfer Tzolis'
Nu of nooitOp dit moment staat Christos Tzolis in het beste deel van de marktcurve. 23 jaar, beslissend in de Champions League, Grieks international en publiekslieveling in een topclub. Dat is exact het profiel waar scouts van Europese topclubs op geprogrammeerd zijn: oud genoeg om vandaag al het verschil te maken, jong genoeg om binnen drie jaar nog met fikse winst door te verkopen.
Als hij blijft in Brugge, speelt hij vooral tegen de klok. Nog twee jaar wachten, en hij gaat richting 25 lentes. Dan kijken clubs minder naar toekomst en ontwikkeling, maar zien ze hem veel meer als een eindproduct. Dan wordt de rek kleiner, de bereidheid om 30,40 of 50 miljoen op tafel te leggen ook. Analyses tonen nu al dat zijn marktwaarde een piek nadert. De kans dat die grafiek nog jaren blijft stijgen, is klein.
Tzolis flirt met dat zeldzame moment in een carrière waarop alles samenvalt: vorm, cijfers, leeftijd, status. Zo’n periode blijft nooit lang open. De data bevestigen het: qua kansencreatie en expected assists zit hij al in de top van de competitie. Veel hoger kan je in deze context gewoon niet meer stijgen, tenzij de hele competitie óf je eigen ploeg nog een versnelling hoger schakelt.
Als de trein van Atlético of Dortmund maar één keer stopt
In Brugge kan Tzolis blijven schitteren, maar scouts voor scouts van Atlético Madrid of Borussia Dortmund is het verschil tussen 20 en 25 goals in de Jupiler Pro League niet zo groot. Die scouts zijn meer bezig met zo’n spelers nét op tijd te halen, dan een jaar te laat te zijn.
Vandaag wordt er in de wandelgangen gerekend met bedragen van 40 à 45 miljoen euro. Maar één verkeerde val, een kruisband die het begeeft, een spierblessure die blijft terugkomen… en die waardering klapt keihard naar beneden.
Voor een jongen die al eens naast de afgrond heeft gestaan na zijn stap naar Norwich, en zijn carrière via huurperiodes weer op de rails moest krijgen, is dat een nachtmerrie die hij al van dichtbij heeft gezien.
En wat als die trein van Atlético of Dortmund maar één keer passeert?
Club speelt met eigen DNA én met dynamiet
Je beste speler houden, “neen” zeggen tegen de Premier League en La Liga, tonen dat sportieve ambitie belangrijker is dan een transfersom. Het klinkt allemaal romantisch vanuit het perspectief van Club Brugge. Maar onder dat mooie verhaal zitten ook een paar keiharde risico’s verstopt.
Eerst en vooral: het financiële plaatje. Club haalde Tzolis voor pakweg 6 miljoen binnen in een markt waar Norwich eerder al meer dan 10 miljoen betaalde. Vandaag praten we over biedingen die richting 40 miljoen en meer gaan. Dat is geen stevige winst, dat is de jackpot voor een Belgische club.
Met één dossier kan Club quasi hun sportieve planning voor meerdere jaren financieren: infrastructuur, nieuwe transfers, contractverlengingen, misschien zelfs de ruimte om eens een dure transfer te doen. Club Brugge is groot geworden als modelclub nét omdat het de durf had om op het juiste moment afscheid te nemen van zijn sterspelers. Tzolis tot in het oneindige in Brugge houden, is spelen tegen het eigen DNA.
Elke keer dat je een speler helpt “nee” zeggen tegen een transfer naar een topcompetitie, hangt daar een stevige loonopwaardering tegenover. Tzolis verlengde vorige zomer al tot 2029 en schaarde zich daarmee logischerwijs in de hoogste looncategorie van de kern. Als hij nog een seizoen blijft, wordt zal de druk om hem nog eens te belonen, alleen maar toenemen.
