Kobe K
Mathematisch gezien kan het nog een plekje dalen in het klassement, maar dat scenario is onwaarschijnlijk. En dus kan bij KRC Genk stilaan de balans van het seizoen opgemaakt worden. Die zal overwegend positief zijn, al zal men zeker niet blind blijven voor de terugval van de voorbije weken.
Racing vatte vorige zomer een nieuw hoofdstuk aan na de zoveelste trainerswissel. Zo werd Thorsten Fink weggeplukt bij de buren van STVV. En dat bleek een goede zet. De Duitser liet zijn ploeg aanvallend voetbal brengen naar de stijl van het huis. Daar werden ook resultaten aan gekoppeld: Genk won zelfs de reguliere competitie.
Fink deed overigens hetzelfde wat hij in Sint-Truiden met succes had gedaan: jongeren uit de eigen opleiding lanceren. Denk aan Kos Karetsas, Ibrahima Bangoura, Mike Penders, ... . Daarnaast slaagde hij erin om bepaalde spelers die op een zijspoor dreigden te belanden, weer te doen aankopen met het gewenste niveau.
Onwaarschijnlijke ineenstorting
De trainer leverde dus goed werk. Maar met de eindmeet in zicht liep het plots grandioos fout. Zijn ploeg zakte in de Champions' Play-Offs op spectaculaire wijze in mekaar. Zo bleef Genk achter met een bedroevende 1 op 18. Daarmee torpeteerde het de eigen titelkansen, zelfs de tweede plaats werd zo uit handen gegeven.
Volgens analist Thomas Chatelle mag er dan ook niet te lichtzinnig over die ineenstorting worden gegaan. "Na het verlies tegen Club hoorde ik Fink zeggen dat hij deze PO's beschouwt als leerproces voor zijn ploeg. Dat kan wel zo zijn, maar ik denk toch dat er een serieus woordje gesproken zal worden over hoe het zo hard is kunnen mislopen", klinkt het bij Het Belang van Limburg.
Gebrek aan tactische flexibiliteit
Genk heeft de teloorgang te danken aan verschillende oorzaken, ook externe factoren zoals foutieve beslissingen van de arbitrage. Maar volgens Chatelle draagt Fink ook zeker zijn stuk van de verantwoordelijkheid. "Ik vind Fink nog altijd een zeer goede coach, maar na die eerste nul op zes had hij toch eens iets anders mogen proberen. Tactisch is hij eigenlijk altijd hetzelfde blijven doen", stelt Chatelle. "Terwijl hij met deze kern toch opties had om met twee spitsen of zelfs een driemansverdediging te spelen. Daarnaast had ik van een uitstekende people-manager als Fink ook verwacht dat hij zijn spelers mentaal weerbaarder had gemaakt."
