Maarten Coenen
Het is ondertussen al geruime tijd geleden dat voormalig tennister Elke Clijsters en ex-Rode Duivel Jelle Van Damme uit mekaar gingen. De twee bleven ook nadien in het nieuws komen met een paar onverkwikkelijke zaken. In een aangrijpend interview maakt Clijsters de balans op van haar leven.
Match made in heaven of in hell?
Het leek een 'match made in heaven'. In 2008 trouwde Jelle Van Damme met Elke Clijsters, een relatie die stevige pieken en even diepe dalen kende. De twee gingen een paar keer uiteen, kwamen terug samen maar in 2016 volgde een definitieve breuk. Het koppel heeft samen twee kinderen.
In 2018 werd in de pers smeuïg uitgesmeerd dat Van Damme zijn ex-vrouw al jaren zou stalken. ‘Al bijna drie jaar krijg ik af te rekenen met een stalker’, uitte Elke toen haar frustraties in een emotioneel Instagram-bericht. ‘Ik dacht er zelfs aan mijn Instagram-profiel te verwijderen. Dat heb ik niet gedaan, omdat ik dan het gevoel zou hebben dat mijn stalker wint.’ De naam van de ex-prof werd nooit genoemd maar er volgde zelfs een strafklacht.
"Voelt als een soort falen"
Gek genoeg vormden de twee nadien toch weer even een koppel, nadien werd de stekker definitief uit hun huwelijk getrokken. "Het voelt als een soort falen en dat zal ik altijd jammer vinden. Maar ooit zei iemand tegen me – en dat troost me ergens wel – dat ‘iedereen dingen meemaakt in het leven en dat net die levenservaringen je sterker en veerkrachtiger maken’. Zo laat Elke optekenen in HLN.
Het leven was niet altijd een speeltuin voor Clijsters: nog voor ze kinderen kreeg overleed immers vader Lei, ex-speler en één van de absolute boegbeelden van KV Mechelen. En op jonge leeftijd was er ook al een sterfgeval van haar beste vriendinnetje, waarna ook haar mama nog kreeg af te rekenen met leverkanker. Het zorgde voor heel wat littekens bij een vrouw die doorgaans positief in het leven staat.
"Zou veel pijn aan vasthangen"
Vader Lei leerde de kinderen van Elke nooit kennen en daar heeft ze vrede mee. "Gek genoeg ben ik daar blij om. Vooral voor hém. Ik weet dat Jada er al was – het dochtertje van Kim – en dat hij soms zei: ‘Ik zal haar missen, ik zal haar nooit groot zien worden.’ Ik ben zwanger geworden in de maand dat hij gestorven is. En hij heeft dat niet geweten. Ik heb altijd gezegd: beter zo. Want dan zou hij beseft hebben, in de laatste weken van zijn leven, dat hij mijn kind nooit zou ontmoeten. Dan zou er veel meer pijn aan vasthangen." Aldus Elke met een krop in de keel.
