De Jonghe Kevin
“Hoe ze nu presteren, is lang niet goed genoeg”, klonk het bij Jan Mulder in de studio van VTM 2. Wel, we kunnen de Nederlander alleen maar gelijk geven als het erop aankomt om de uitgesproken ambities ook daadwerkelijk om te zetten in geleverde prestaties. Op het einde van deze Champions League-groepsfase is Club Brugge immers Europees alweer uitgevoetbald, en vertrekt het zelfs met het schaamrood op de wangen.
Dat ondanks het feit dat ze bij Blauw-Zwart voor aanvang van deze groepsfase duidelijk de ambitie hadden uitgesproken om voor de derde plaats te gaan en bijbehorende plaatsing voor de Europa League. Zelfs kwalificatie voor de knock-outfase in de Champions League werd niet zomaar opzij geschoven. Slik. 20 (!) tegendoelpunten in zes wedstrijden, wat een negatief doelsaldo met zich meebrengt van -14.
Ter vergelijking: zelfs de slechts presterende club in de Jupiler Pro League (Beerschot) heeft amper een doelsaldo van -16. Dat dus weliswaar na 17 (!) speeldagen. Een ‘degradatiekandidaat’ in Europa dus, niet de subtopper die ze in Brugge o zo graag wíllen zijn. Tussen willen en kunnen ligt een wereld van verschil. Er moet nog veel water door de zee vloeien om deze status te bereiken. Dit soort clubs kan voorafgaand aan een seizoen steevast tot de favorieten voor eindwinst in de Europa League worden gerekend.
Sterke start verdwijnt in het niets
Club Brugge begon de campagne met een knap gelijkspel tegen PSG, nadien volgde winst in Leipzig
Iets waar Mannaert & co wel van dromen, maar tot op heden een absolute utopie blijkt. Eens te meer na deze CL-campagne, waarin het zich in de twee openingswedstrijden nochtans ijzersterk presenteerde. Na een knap gelijkspel thuis tegen PSG en een mogelijk nóg knappere winst in Leipzig leek de derde plaats immers voor het grijpen te liggen. In en ná de dubbele confrontatie met Man City zakte Club echter volledig door het ijs, en is de eindafrekening dan ook meedogenloos.
Een doelsaldo waarmee je tot de dwergen in Europa mag worden gerekend. 'Überdwerg' zelfs, getuige het unicum van als eerste ploeg ooit minstens vier doelpunten tegen te krijgen in vier opeenvolgende wedstrijden op het Kampioenenbal. Hierin zijn dus zelfs ploegen als Sheriff Tiraspol, Slavia Praag of andere BATE’s niet ‘geslaagd’. We kunnen hier als verzachtende omstandigheid dan wel de ijzersterke poule inroepen waarin Club terechtkwam, maar denkt u dat Ajax zulke pandoeringen had gekregen?
Het antwoord hierop luidt klaar en duidelijk: nee. Datzelfde geldt ook voor de vraag of Club Brugge de vergelijking met Ajax moet aangaan. Ook u heeft natuurlijk al lang door dat dit nergens op slaat, des te meer omdat de Amsterdammers stilaan zelfs de stap van subtop naar Europese top hebben gezet. Na in 2017 al een Europa League-finale te hebben gespeeld – weliswaar verloren van Man Utd – legde het nu een foutloze groepsronde in de Champions League af, met onder meer dubbele winst tegen Borussia Dortmund. 18 op 18, en een doelsaldo van +15. Plus 15!
Weinig vooruitgang
De thuiswedstrijd tegen City was de start van een reeks pandoeringen
Neen, dan gaat een vergelijking voor de Bruggelingen – tot spijt van wie het benijdt – beter op met pakweg Besiktas, Young Boys Bern of Malmö. ‘Het Ajax van België’ worden is – wat nog meer het geval is voor Anderlecht – een term die wie hier niet al te snel meer moeten gebruiken. Ze moeten zich in Nederland een kriek lachen. Zo nu en dan fraaie prestaties op de mat leggen in Europa, maar niet in de buurt komen als het écht om de knikkers gaat. Falen op de allesbeslissende momenten. Want zonder het optreden van Club in die eerste twee wedstrijden met de voeten te willen treden, mogen ze ook niet gewoon blij zijn dat PSG en Leipzig toen ondermaats presteerden?
Akkoord, achteraf is het altijd makkelijk praten. Maar pas dan kan ook de analyse worden gemaakt. Dat zal Philippe Clement ongetwijfeld ook doen. Hij zal ook bij zichzelf te rade gaan, niet in het minst om zijn verrassende tactische keuzes, noem het maar blunders. Voornamelijk in de laatste twee wedstrijden. Wat overigens ook best onvergeeflijk kan worden genoemd in de allesbeslissende partij tegen RB Leipzig. Want ging Clement daar niet als dusdanig de mist in, spraken we toen mogelijk van een knappe kwalificatie voor de Europa League. Het kan verkeren, zei Bredero. Een Amsterdammer die vier eeuwen geleden al wist dat de grachten in zijn stad dieper zijn dan in Brugge.
Voor alle duidelijkheid: het is uiteraard geen schande dat Club het onderspit moet delven tegen al deze olierijke clubs. Maar met deze nieuwe vroegtijdige exit blijven de Europese ontgoochelingen zich toch opstapelen in Brugge. De laatste jaren was er altijd wel iéts, en blijft het ondanks enkele uitschieters toch min of meer ter plaatse trappelen. Het staat dan ook nog mijlenver van een status als Europese subtopper, en kan er mogelijk zelfs worden afgevraagd of er meer realiteitszin aan de dag moet worden gelegd.
Dat ondanks het feit dat ze bij Blauw-Zwart voor aanvang van deze groepsfase duidelijk de ambitie hadden uitgesproken om voor de derde plaats te gaan en bijbehorende plaatsing voor de Europa League. Zelfs kwalificatie voor de knock-outfase in de Champions League werd niet zomaar opzij geschoven. Slik. 20 (!) tegendoelpunten in zes wedstrijden, wat een negatief doelsaldo met zich meebrengt van -14.
Ter vergelijking: zelfs de slechts presterende club in de Jupiler Pro League (Beerschot) heeft amper een doelsaldo van -16. Dat dus weliswaar na 17 (!) speeldagen. Een ‘degradatiekandidaat’ in Europa dus, niet de subtopper die ze in Brugge o zo graag wíllen zijn. Tussen willen en kunnen ligt een wereld van verschil. Er moet nog veel water door de zee vloeien om deze status te bereiken. Dit soort clubs kan voorafgaand aan een seizoen steevast tot de favorieten voor eindwinst in de Europa League worden gerekend.
Sterke start verdwijnt in het niets
Club Brugge begon de campagne met een knap gelijkspel tegen PSG, nadien volgde winst in Leipzig
Iets waar Mannaert & co wel van dromen, maar tot op heden een absolute utopie blijkt. Eens te meer na deze CL-campagne, waarin het zich in de twee openingswedstrijden nochtans ijzersterk presenteerde. Na een knap gelijkspel thuis tegen PSG en een mogelijk nóg knappere winst in Leipzig leek de derde plaats immers voor het grijpen te liggen. In en ná de dubbele confrontatie met Man City zakte Club echter volledig door het ijs, en is de eindafrekening dan ook meedogenloos.
Een doelsaldo waarmee je tot de dwergen in Europa mag worden gerekend. 'Überdwerg' zelfs, getuige het unicum van als eerste ploeg ooit minstens vier doelpunten tegen te krijgen in vier opeenvolgende wedstrijden op het Kampioenenbal. Hierin zijn dus zelfs ploegen als Sheriff Tiraspol, Slavia Praag of andere BATE’s niet ‘geslaagd’. We kunnen hier als verzachtende omstandigheid dan wel de ijzersterke poule inroepen waarin Club terechtkwam, maar denkt u dat Ajax zulke pandoeringen had gekregen?
Het antwoord hierop luidt klaar en duidelijk: nee. Datzelfde geldt ook voor de vraag of Club Brugge de vergelijking met Ajax moet aangaan. Ook u heeft natuurlijk al lang door dat dit nergens op slaat, des te meer omdat de Amsterdammers stilaan zelfs de stap van subtop naar Europese top hebben gezet. Na in 2017 al een Europa League-finale te hebben gespeeld – weliswaar verloren van Man Utd – legde het nu een foutloze groepsronde in de Champions League af, met onder meer dubbele winst tegen Borussia Dortmund. 18 op 18, en een doelsaldo van +15. Plus 15!
Weinig vooruitgang
De thuiswedstrijd tegen City was de start van een reeks pandoeringen
Neen, dan gaat een vergelijking voor de Bruggelingen – tot spijt van wie het benijdt – beter op met pakweg Besiktas, Young Boys Bern of Malmö. ‘Het Ajax van België’ worden is – wat nog meer het geval is voor Anderlecht – een term die wie hier niet al te snel meer moeten gebruiken. Ze moeten zich in Nederland een kriek lachen. Zo nu en dan fraaie prestaties op de mat leggen in Europa, maar niet in de buurt komen als het écht om de knikkers gaat. Falen op de allesbeslissende momenten. Want zonder het optreden van Club in die eerste twee wedstrijden met de voeten te willen treden, mogen ze ook niet gewoon blij zijn dat PSG en Leipzig toen ondermaats presteerden?
Akkoord, achteraf is het altijd makkelijk praten. Maar pas dan kan ook de analyse worden gemaakt. Dat zal Philippe Clement ongetwijfeld ook doen. Hij zal ook bij zichzelf te rade gaan, niet in het minst om zijn verrassende tactische keuzes, noem het maar blunders. Voornamelijk in de laatste twee wedstrijden. Wat overigens ook best onvergeeflijk kan worden genoemd in de allesbeslissende partij tegen RB Leipzig. Want ging Clement daar niet als dusdanig de mist in, spraken we toen mogelijk van een knappe kwalificatie voor de Europa League. Het kan verkeren, zei Bredero. Een Amsterdammer die vier eeuwen geleden al wist dat de grachten in zijn stad dieper zijn dan in Brugge.
Voor alle duidelijkheid: het is uiteraard geen schande dat Club het onderspit moet delven tegen al deze olierijke clubs. Maar met deze nieuwe vroegtijdige exit blijven de Europese ontgoochelingen zich toch opstapelen in Brugge. De laatste jaren was er altijd wel iéts, en blijft het ondanks enkele uitschieters toch min of meer ter plaatse trappelen. Het staat dan ook nog mijlenver van een status als Europese subtopper, en kan er mogelijk zelfs worden afgevraagd of er meer realiteitszin aan de dag moet worden gelegd.
LEES OOK: Club Brugge draait Hayen-knop snel om: ideeën Leko duidelijk
