Terug voor een verse column vanuit Nederland over de Belgen. Dit keer speelt Romelu Lukaku de hoofdrol. Misschien ken je hem wel? Die topscorer aller tijden van België die desondanks keer op keer ladingen stront over zich uitgestort krijgt van die fijne voetbalkenners en fans in jullie grauwe landje.
Hij is lui, hij is traag, hij is arrogant, hij is een dikke pad, hij kan alleen balletjes in de voeten ontvangen… Het zijn zomaar wat oerdomme uitspraken van Belgen die duidelijk de verkeerde sport hebben uitgezocht te volgen. En dan kreeg ik na mijn column van vorige week het verwijt van de baas dat het ‘wat oppervlakkig was’. Ik pleit bij deze dan ook voor een verbod op het woord ‘oppervlakkig’ voor (beperkt) Nederlands sprekende Belgen.
Want lieve mensen, Romelu Lukaku is een grootheid. Een van de beste spelers van zijn generatie. Een beest. Een machine. Iemand die in 100 interlands (deze man is pas 28!!!) al 67 keer heeft gescoord voor Belgenland. En desondanks blijft er maar kritiek komen. Nog maar een paar jaar geleden, toen Lukaku ook al geweldig was, werd er zelfs gepleit voor een basisplaats voor Dries Mertens of Divock Origi in plaats van Lukaku. Ik hoop dat de mensen die dat destijds zeiden, inmiddels verhuisd zijn naar een onbewoond eiland om zich daar de rest van hun leven te schamen.
330 miljoen euro telden clubs inmiddels gezamenlijk neer om even over Lukaku te kunnen beschikken. Allemaal prutsers natuurlijk, volgens die blinde criticasters. Vooral de willekeur is tenenkrommend. Jullie volksheld Eden Hazard heeft vier jaar geleden voor het laatst een redelijke wedstrijd gespeeld in clubverband en is chronisch te zwaar, maar wordt doodleuk wereldtop genoemd. En dan speelt hij één keer redelijk tegen een derderangs landje en loopt heel België weer de polonaise.
Wat dat betreft snap ik wel dat jullie graag Nederlanders aan het woord laten in praatprogramma’s, om nog enig niveau te halen op televisie. Het wordt echt hoog tijd dat Lukaku wordt omarmd door heel België. Dit is de beste spits die jullie ooit hebben gehad, een van de beste spitsen ter wereld en bovendien een (voor zover ik dat kan beoordelen op basis van dezelfde beelden die jullie zien) een bijzonder aimabel man.
Denk toch eens na wanneer je het woord ‘lui’ in de mond neemt. Zittend achter je halve liter Belgisch speciaalbier (dat omarmen wij wel in Nederland) en een berg frites, terwijl er een klodder mayonaise aan je lip hangt en de zoutkorrels van de frites mooi op je dikke pens liggen iemand als Lukaku lui noemen. Deze man werkt zich al zijn hele leven kapot om op dit niveau te acteren. Debuteerde op zijn zestiende, heeft nooit kind kunnen zijn zoals ieder ander en bestaat uit ongeveer 100 kilogram pure spierkracht. Lui? Doe het eens na dan. Zelfs zonder die dagelijkse trainingen, zonder het weggooien van je jeugd. Probeer alleen eens net zo sterk te zijn. ‘Dat is aanleg’. Ja, net als die pens zeker? Lukaku is op en top prof. Veel meer dan Hazard ooit zal zijn.
Toen ik vertelde dat ik mijn column over Lukaku zou gaan schrijven, kreeg ik overigens te horen dat de baas Hans Vanaken een beter onderwerp vond. Dat is die mislukte jeugdspeler van PSV, toch? De Belgische Ruud Vormer. Nou, dat doen we dus maar niet. Een beetje Lukaku-les heeft de gemiddelde Belg namelijk veel harder nodig.
RB