Arne Decraene
Neerpede stond de afgelopen week in het middelpunt van de aandacht. Het opleidingscentrum van Anderlecht werd internationaal geprezen als een van de beste ter wereld, terwijl bij de Rode Duivels ex-telgen Youri Tielemans en Romelu Lukaku zich andermaal lieten gelden op het hoogste niveau. Gelukkig maar, want de recordkampioen rekent op haar karrenvracht aan eigen talenten om weg uit de financiële malaise te geraken. Een stap die in de voorbije drie mercato's al voor een stuk werd gezet, met enkele deals die binnenkort zelfs nog een onverhoopte bonus kunnen opleveren.
Nochtans kwam er in elk van de afgelopen transferperiodes de nodige kritiek op de keuze om telkens een paar jeugdige producten van eigen kweek reeds vroegtijdig van de hand te doen. In tegenstelling tot iconen als Dennis Praet, Tielemans en Leander Dendoncker, hadden Sebastiaan Bornauw, Alexis Saelemaekers en Jérémy Doku per slot van rekening nog geen prijzen gepakt in het Lotto Park. Met de In Youth We Trust-slogan indachtig vonden velen het daarom een vergissing van het vorige én huidige bestuur om zo snel tot verkoop over te gaan. Desalniettemin viel er voor elk van deze transacties toen al heel wat te zeggen, en ziet het er ook achteraf naar uit dat Paars-Wit toch grotendeels gouden zaken deed.
VISIE VAN VERSCHUEREN
Vooral dan wat Bornauw betreft, die niet bepaald zijn beste week beleefde. De 21-jarige verdediger ging in zijn tweede optreden voor de Rode Duivels opnieuw stevig in de fout, en had later ook bij de uitschakeling van de U21 in Bosnië-Herzegovina flink wat boter op het hoofd. De protegé van Daniel Van Buyten, die voor zijn vertrek richting Duitsland vorige zomer tevens nog wat goede raad kreeg van Vincent Kompany, leek zo het beste bewijs te leveren voor iedereen die aan zijn capaciteiten twijfelde. Een scepsis die blijkbaar ook danig binnen de Brusselse bestuurskamer heerste, waar zijn voornaamste voorvechter Hein Vanhaezebrouck – die ook tal van andere jonkies liet debuteren – dan al lang de laan was uitgestuurd. Het bod van acht miljoen uit Keulen werd dan ook erg gretig in ontvangst genomen.
Logisch, want zowat iedereen was het erover eens dat een dergelijk bedrag niet te weigeren was voor iemand met zijn vrij beperkte kwaliteiten. Op fysiek vlak oogt Bornauw wel imposant en op zijn jonge leeftijd kan hij uiteraard nog grote stappen zetten, maar dat er ook vandaag nog heel wat werk aan de winkel is werd de voorbije week weer pijnlijk geïllustreerd. In de Bundesliga verbaasde de verdediger echter vriend en vijand met zijn prima prestaties, in die mate zelfs dat Lazio in oktober naar verluidt maar liefst 25 miljoen voor hem veil had. Wie in de zomer van 2019 al dacht dat Michael Verschueren een uitstekende deal in de wacht sleepte, had zo wel eens grote ogen kunnen trekken. Globaal gezien leverde de voorganger van Peter Verbeke matig werk, maar hier wist hij toch sterk te onderhandelen.
BONUS VOOR BORNAUW
Bovenop de aardige en broodnodige som die Anderlecht toen reeds opstreek, dwong hij immers een fiks percentage op een eventuele doorverkoop af. 20 tot zelfs 35 procent op de meerwaarde, afhankelijk van de bron. Zelf indien Bornauw ooit ‘slechts’ zijn geschatte marktwaarde van 13 miljoen in het laatje brengt, stort Keulen dus nog eens minstens één miljoen bij op de Paars-Witte rekening. In het geval van een nieuw bod in de orde van de Romeinen wordt dat zelfs 3,4 tot zes miljoen. Na zijn wankele interlands lijkt zo een pak geld te hoog gegrepen, maar dat de Belgische Tarzan internationaal meer aanzien geniet dan in eigen land werd bij zijn verhuis naar Duitsland al duidelijk. Nu kwam daar tevens ervaring in de Bundesliga én een status als international bij het nummer één op de FIFA-ranking bij.
Wie weet krijgt Keulen, waar Bornauw tot 2024 onder contract ligt, straks dus een nieuwe kans op de jackpot. Anderlecht kruist alvast de vingers, want in totaal zou het zo zelf tussen de 11,4 en 15 miljoen cashen. In dat eerste scenario troeft Bornauw reeds Kompany af en komt hij ongeveer op dezelfde hoogte als Van Buyten te staan, die Anderlecht en Standard respectievelijk 10,5 en 11,5 miljoen opleverden. Zij het wel in een ander tijdperk, wat die bedragen des te indrukwekkender maakt. In het tweede geval zou hij zelfs Chancel Mbemba (12 miljoen) overtreffen en prompt de duurste verdediger aller tijden in de Jupiler Pro League worden. Niet kwaad geboerd voor iemand waar niet iedereen vol van overtuigd was, zeker niet om de opbouw van achteruit te verzorgen zoals Kompany het voor ogen had.
PERFECTE TIMING
In de voorbije kwakkelcampagne hadden de Brusselaars hem misschien nog kunnen gebruiken als doublure van de toenmalige speler-inspirator, die niet geheel onverwacht vaak in de lappenmand lag. Als hij aan boord was gebleven, was er tenslotte wellicht veel minder sprake geweest van huurlingen als Derrick Luckassen, Philippe Sandler of nu Matt Miazga. Of zijn marktwaarde op die manier dan nog verder opgekrikt kon worden dan de droomdeal die Verschueren destijds uit de brand wist te slepen, valt evenwel sterk te betwijfelen. Net zoals het lang niet gezegd is dat Bornauw een rots in de branding kon zijn voor het zinkend schip. Integendeel, de kans lijkt groter dat hij mee ten onder was gegaan. In die zin lijkt de recordkampioen, ondanks alle onvrede, hem op het ideale moment te hebben verkocht.
Hoewel hij niet linksvoetig is, was er anders mogelijk nu ook geen sprake geweest van Hannes Delcroix. De leeftijdsgenoot van Bornauw groeide de voorbije weken uit tot vaste titularis en schopte het zelfs eveneens tot Rode Duivels. Nog niet zo lang geleden leek hij via een achterpoortje te vertrekken, maar vandaag is de linkspoot vast ook reeds een serieuze duit waard. Een immense opsteker, zeker nu de verwachte goudhaantjes Sambi Lokonga en Yari Verschaeren wat bleven steken in hun ontwikkeling. Om dan nog te zwijgen van de overige jonkies die, althans in vergelijking met vorig seizoen, veel minder aan spelen toe komen. Dat zij op korte of lange termijn alsnog weer aan de oppervlakte kunnen komen, wordt dus echter wel bewezen door Delcroix. Zelfs voor de verhuurde Sieben Dewaele is er nog hoop.
SOLDEN MET SAELEMAEKERS(?)
Over naar Saelemaekers, op wiens transfer naar AC Milan in januari nog veel meer kritiek kwam. Een voorbarig afscheid, klonk het misschien niet helemaal onterecht. De eveneens 21-jarige flankspeler én kersvers Rode Duivel trok eerst voor een halfjaar op huurbasis naar San Siro, dat in twee schijven uiteindelijk zeven miljoen betaalde om hem volledig over te nemen. Een koopje zo lijkt, want de laatste tijd drukte Saelemaekers er steeds meer zijn stempel, maar achteraf is dat natuurlijk makkelijk praten. Op dat moment was het namelijk geen slecht akkoord voor iemand die alsmaar meer op het achterplan was beland én 'slechts' tot medio 2022 onder contract lag. Geen wonder dat Paars-Wit zo snel mogelijk Verschaeren langer aan zich wil verbinden, want hij lijkt min of meer in dezelfde voetsporen te volgen.
Al is dat misschien toch wat te sterk uitgedrukt. Uiteraard hoopte Anderlecht ook voor Saelemaekers na zijn veelbelovende eerste duels veel meer te vangen, maar de status van Verschaeren wist hij tijdens zijn periode in het Lotto Park toch nooit te bereiken. Waar die laatste op jonge leeftijd een toonbeeld is van professionaliteit, rezen er in zijn geval daarnaast steevast vragen op over zijn attitude op én naast het veld. In plaats van hem verder te laten verzuipen, kozen de Brusselaars dus liever eieren voor hun geld. Dat hij het nu zo goed doet in de Serie A roept dan ook geen wrange gevoelens op, integendeel: hoe meer Saelemaekers, tegenwoordig geraamd om 15 miljoen, uitblinkt in Italië hoe liever. Per slot van rekening bedong de recordkampioen ook hier een niet nader genoemd doorverkooppercentage.
DROOMDEAL VOOR DOKU
Bovendien komt het de uitstraling van Neerpede als talentenfabriek alleen maar ten goede, wat bij de verkoop van mindere goden als pakweg Francis Amuzu nog prima van pas kan komen. Daarom is het ook hopen dat Doku volledig ontbolstert in de Ligue 1. De aalvlugge winger gooide meteen hoge ogen bij Stade Rennes, maar kon zich vervolgens nog niet helemaal doorzetten. Toch is nu al zowat iedereen in Frankrijk overtuigd van de 18-jarige dribbelkont zijn ontegensprekelijke kwaliteiten. Rennes legde dan ook niet voor niks omstreeks 26 miljoen op tafel, goed voor een uitgaand record in het Lotto Park. Opnieuw kan daar nog wat bijkomen, want wederom is er sprake van een niet concreet omschreven clausule op de doorverkoop. Wie weet troeft Doku zo zelfs ooit de 30 miljoen voor Jonathan David af.
Indien hij zijn volledige potentieel waarmaakt, kaapt Anderlecht mogelijk dus het Gentse record van meest lucratieve vertrekker uit onze competitie af. Het voorbeeld van Victor Osimhen, die via Lille voor 70 miljoen naar Napoli trok en Charleroi zo in totaal ruim 22 miljoen opbracht, toont alvast aan dat zulk een ontwikkeling er absoluut inzit. Tenslotte heeft ook Doku alles in huis om op een dag een soortgelijke transfer te maken, zeker nu hij in de Franse etalage staat. Of hij Paars-Wit ooit meer had kunnen opbrengen, valt daarentegen te betwijfelen. Hoewel zijn capaciteiten in tegenstelling tot die van Bornauw nooit ter discussie werden gesteld, haalde Anderlecht wellicht dus ook hier het onderste uit de kan met een deal die vroeg of laat nog meer dan nu van goudwaarde zal zijn. Én zette het in één klap Neerpede andermaal vol in de kijker.
LEES OOK: 'Competitieformat op springen: Union en co halen gram'
