Arne Decraene
Dé topper van speeldag 11 is uiteraard het zondagstreffen tussen Anderlecht en Antwerp op zondag. Alhoewel. Ook op zaterdag staat er een kraker aan de kop van het klassement gepland, zij het dan tussen twee ploegen die we daar niet meteen hadden verwacht. Meer zelfs: eind juli zag het er niet eens naar uit dat Beerschot en OH Leuven allebei op het hoogste niveau zouden aantreden. Gelukkig is dat uiteindelijk wél het geval, want beide promovendi vormen tot dusver een verrijking voor het Belgisch voetbal. Al is vast niet iedereen het daarmee eens.
We spoelen even terug naar 8 maart, toen Beerschot en OH Leuven als periodekampioenen in 1B – een systeem dat inmiddels afgevoerd werd – tegenover elkaar stonden in het eerste luik van de promotiefinale. Het winnende doelpunt van Tarik Tissoudali bleek prompt het laatste wapenfeit voor de coronastop, want nadien werd de competitie stilgelegd om nooit meer te hervatten. Behalve voor Beerschot en OH Leuven dan, die na een aantal vreemde twisten die we hier niet terug volledig uit de doeken zullen doen alsnog verplicht werden om de terugmatch af te werken. Op 2 augustus zowaar, een week voor de start van de nieuwe jaargang. Tegen dan bleek het wel een maat voor niets, met louter de eer als kampioen die op het spel stond. Luttele dagen eerder zag de Pro League onder de toenemende juridische druk namelijk plots het licht, en werd 1A dan toch nog uitgebreid tot 18 clubs.
PUNTEN TEGEN TOPPERS
Intussen leek het kwaad echter geschied voor de promovendi, die bovenop de onzekerheid rond Covid-19 en de bijhorende financiële opdoffers maandenlang tussen 1A en 1B zweefden. Vermits het ultieme verdict vanzelfsprekend een behoorlijke impact zou hebben op het budget, zaten zowel Beerschot als OHL tijdens de eerste maand van de zomermercato zo in een impasse. Pas toen er uitsluitsel was over het verblijf in eerste klasse konden ze op het Kiel en aan Den Dreef werk beginnen maken van een kern die daar competitief moest zijn. Voor de Leuvenaars betekende dat in de eerste plaats het verlengen van een heleboel aflopende contracten, een euvel waar Beerschot zich minder zorgen over hoefde te maken. In beide kampen viel er bij aanvang van het seizoen evenwel nauwelijks vers bloed te noteren.
Hoogst ongebruikelijk bij teams die de stap naar 1A zetten, omstandigheden die ze in Leuven al snel cash leken te betalen. Geteisterd door blessures misten de troepen van Marc Brys tenslotte compleet hun start, met een één op negen na drie speeldagen. Toch kreeg de ervaren coach de trein vervolgens weer op de rails. In de volgende zeven wedstrijden liet OHL amper vijf punten liggen, en dat ondanks een zwaar programma waarin het buiten Antwerp al elke G7-ploeg bekampte. Na de één op zes tegen Genk en Charleroi leverden die lastige duels een mooie buit van 10 op 12 op. Met 18 punten pronken de Leuvenaars zo op een knappe zevende plek, Beerschot staat met hetzelfde puntentotaal nog twee stekjes hoger. Ook zij namen het reeds op tegen zes topclubs, met enkel Anderlecht nog voor de boeg.
VUURKRACHT Á VOLONTÉ
Vorige week gingen de Ratten wel nog onderuit in de stadsderby tegen Antwerp, waarin ze naar goede gewoonte andermaal het spektakel verzorgden. OH Leuven boekte dan weer een fraaie 2-1 zege tegen Club Brugge, dus in de bezoekers hun ogen is misschien het ideale moment gekomen om revanche te nemen voor de 1-4 nederlaag in augustus. Al mochten ze in de tussentijd op het Kiel en aan Den Dreef wél een aantal nieuwkomers verwelkomen, respectievelijk met steun vanuit Saudi-Arabië en Thailand. Bij de Antwerpenaren wierpen zo vooral Ismaili Coulibaly en Musashi Suzuki zich al op als aanwinsten, OHL kreeg op haar beurt voorlopig de beste bijdrages van Kristiyan Malinov en de doelmannen Daniel Iversen en Raphael Romo. De stuwende krachten in beide elftallen bleven echter hetzelfde als in 1B.
In de eerste plaats denken we dan aan dirigenten Raphael Holzhauser en Xavier Mercier. Die eerste was reeds goed voor zeven treffers en zes assists, Mercier zit aan vier en zeven stuks elk. Hoewel de slaagkansen van allebei de spelmakers in 1A in twijfel werd getrokken, zijn zij zo daar de twee spelers die het vaakst betrokken waren bij een doelpunt. In de top 10 van die ranking vinden we overigens nog enkele teamgenoten terug. Tarik Tissoudali (4 goals en 4 assists, vijfde) bij Beerschot, Kamal Sowah (4 treffers en 3 assists, zevende) en Thomas Henry (4 doelpunten en 2 assists, negende) voor OHL. Marius Noubissi, die drie goals en evenveel assists liet optekenen voor zijn blessure, valt maar net erbuiten. Heel wat vuurkracht dus voor twee promovendi, met in steun waterdragers als David Hubert en Ryan Sanusi.
LEERLING VS LEERMEESTER
Het tekent ook de offensieve opvattingen die beide coaches er op nahouden. Zij ontmoeten elkaar straks in een duel tussen leerling en leermeester, want het was onder Brys dat Hernan Losada in 2006 zijn eerste stappen in het Belgisch profvoetbal zette. Later kwamen de twee elkaar opnieuw tegen bij Beerschot, dat intussen vanuit provinciale weer naar het derde niveau was opgeklommen. Losada was dan uiteraard een ancien, die door Brys geregeld werd betrokken in de tactische plannen. Ongetwijfeld stak de Argentijn zo een pak op, meer zelfs: allicht haalde hij er de mosterd voor de 3-5-2 formatie die hij vandaag steevast hanteert. Zelf doet Brys het nu doorgaans met een iets andere veldbezetting, al grijpt ook hij af en toe nog terug naar dat systeem. Flexibiliteit blijft immers een van zijn grote troeven.
Afwachten dus of het duo elkaar nog weet te verrassen, maar hoe dan ook mogen we rekenen op het nodige vuurwerk. Tenslotte gaven ze allebei reeds flink wat kleur aan de competitie. Beerschot scoorde na 10 speeldagen al 24 keer en incasseerde zelf 23 tegentreffers, de Leuvenaars zitten aan 17 en 15 stuks. Beide hielden ze ook nog maar één keer de nul, waartegenover dan weer staat dat ze zelf altijd op het scorebord verschijnen. In het geval van OHL valt dat letterlijk te nemen, Beerschot slaagde er slechts eenmaal niet in om de netten te doen trillen. Uitslagen als 5-2 en 6-2 lijken er inmiddels zowat vaste kost, met als opvallende vaststelling dat de Antwerpenaren na hun negen op negen telkens een zege met een nederlaag afwisselden. Als die logica gerespecteerd blijft, gaat OH Leuven straks voor de bijl.
UNDERDOGS MET BALLEN
Al is dat ook alweer geleden van speeldag zes. Terwijl ze op het Kiel vooral van een verschroeiende start profiteren, zijn de Leuvenaars dan ook net iets meer de ploeg in vorm. Voor het overige vallen er echter heel wat parallellen te trekken tussen de twee promovendi, die na een soms frustrerende strijd van respectievelijk vier en zeven jaar hun rentree in 1A niet gemist hebben. Qua defensieve stabiliteit bijvoorbeeld mag het allemaal dus nog wat meer solide worden, hoewel de defensies en doelmannen weinig te verwijten valt. De schuld moet dan ook eerder worden gezocht bij de aanvallende intenties, die we alleen maar toejuichen. Ondanks het verschil in aanpak springen daar trouwens eveneens een aantal constante factoren in het oog, zoals de snelle omschakelingen en focus op stilstaande fases.
Het belangrijkste ingrediënt voor beide succesformules blijft, samen met de kenmerkende looplijnen en fysieke kracht, evenwel toch het ongebreideld geloof in eigen kunnen en de wil om dominant voetbal op de mat te leggen. Een verademing voor onze competitie, waar de underdogs vaak voorzichtiger voor de dag komen. Al is er op dat vlak bij wel meerdere clubs een positieve evolutie aan de gang. Desalniettemin blijkt de angst van de kleintjes voor Beerschot en OH Leuven, die zij liefst uit 1A wilden weren, nu al gegrond. Zoals gevreesd stijgen zij namelijk uit boven het gemiddelde niveau van de zogenaamde K11. Het format werd dan wel uitgebreid naar 18 deelnemers, stelselmatig betekent dat tevens meer zakkers. Degradatieplaatsen waar Beerschot en OHL niet vlug terecht zullen komen.
DEGRADATIE VS PLAY-OFFS
Een lastige situatie, niet enkel voor Moeskroen en Waasland-Beveren maar op termijn allicht ook voor zowat alle andere eersteklassers zonder vergaande ambities. Normaal gesproken is onderin bengelen namelijk het lot van nieuwkomers op het hoogste niveau. Met de terugkeer van Beerschot en OHL, die dat duidelijk niet van plan zijn, worden de kansen om zich te handhaven echter alleen maar schaarser en lopen laagvliegers meer risico om uit de boot te vallen. De promovendi settelen bovendien niet eens voor een plek in de middenmoot, maar lijken meteen de top te bestormen en leggen zo ook de G7 reeds het vuur aan de schenen voor een ticket richting play-offs. Is het niet PO I, dan wel PO II. Al staan met uitzondering van AA Gent momenteel wel alle verwachte toppers in de top acht geparkeerd.
OH Leuven en Beerschot vormen daar nu dus de vreemde eenden in de bijt. Indien zij die lijn kunnen doortrekken, mist al minstens één van die kleppers de eindronde. Wie weet dingen ze zelfs tot de meet mee voor de top vier, waar de zitjes zo nog duurder zouden worden. Wellicht is dat vandaag nog net iets te hoog gegrepen, maar vast staat alleszins dat de twee nieuwkomers niet snel terug zullen zakken. Tenzij de investeerders uit Thailand of Saudi-Arabië, die voorlopig extra financiële slagkracht bieden, zich plots terugtrekken misschien. Gecombineerd met het potentieel van de achterban, de sterkte van de huidige selecties – met Mercier en Holzhauser als exponenten – en de expertise van coaches Brys en Losada zijn evenwel alle elementen aanwezig om succesverhalen te schrijven aan Den Dreef en op het Kiel.
VOORBEELD VOOR 1B
Hopen dus dat die sleutelfiguren niet ingaan op de onvermijdelijke lokroep wanneer binnenkort een traditionele topclub komt aankloppen. Ook voor henzelf kan dat dan wel eens de verkeerde keuze zijn, want mogelijk behalen OH Leuven en Beerschot aan het eind van de rit een betere ranking dan pakweg AA Gent of Anderlecht. Bovenin het klassement kijken ze dus alvast argwanend toe, zeker omdat beide kunnen uitgroeien tot stabiele (sub)toppers. Al mogen toch vooral de kleinere ploegen zich flink bedreigd voelen door de aangescherpte concurrentie. Niet louter omwille van de Leuvenaars en Antwerpenaren zelf, maar tevens omdat zij het goede voorbeeld geven aan de talloze andere tweedeklassers met ambitie. En, belangrijker nog, als het beste bewijs gelden dat die met hun 1B-kern brokken kunnen breken in de hoogste afdeling.
LEES OOK: Mazzu snapt niets van kritiek: "Hij heeft niets gedaan..."
