Olivier Plancke
Nog geen maand geleden gold Nicky Hayen nog als de wondercoach van Club Brugge. Vandaag gaat het opnieuw over twijfel, misgrepen en een trainer die zichtbaar naar oplossingen zoekt. En net dat maakt het pijnlijk: dit is niet de eerste keer dat zijn positie wankelt.
LEES OOK: Hayen grijpt in: onuitgegeven basiself bij Club Brugge
Van ‘brilliant Belgian’ naar vraagteken in eigen huisNog geen maand geleden stond Nicky Hayen voor de Belgische wondercoach die AS Monaco, FC Barcelona en Rangers FC had gekraakt. Britse media omschreven hem als een “brilliant Belgian manager”, in Glasgow zette Celtic zijn naam op hun shortlist en volgens Schotse bronnen bereidde Club Brugge achter de schermen zelfs al een opvolgingsplan voor als Celtic écht door zou duwen. Hayen zelf hield de deur op een kier met een klassiek “never say never”, maar benadrukte tegelijk dat hij vooral met Club op een 20ste titel jaagt.
En toch staat diezelfde Hayen vandaag weer ter discussie en wordt afgevraagd hoe stevig hij nog in het zadel zit bij Club Brugge. Marc Degryse vatte het vanmorgen in Het Laatste Nieuws samen met één zin die blijft hangen: “Het draait vierkant bij Club Brugge.” Hij voegde er iets belangrijks aan toe: in het verleden drukte Hayen in zulke fases meestal op de juiste knoppen, nu even niet. Peter Vandenbempt zag in zijn analyses de voorbije weken een coach die “er moedeloos van wordt”, iemand die de energie van de groep bijna fysiek meedraagt.
Twijfel rond Hayen: intussen bijna een patroon
Het is ook niet de eerste keer dat Hayen op het randje balanceert, het is bijna een patroon geworden. Nog tijdens de PO-comeback in mei 2024 kreeg hij voor het eerst openlijke kritiek op zijn ingrepen tegen Union. Na de titel volgde een horrorstart met 1 op 9, en was er zelfs sprake over een ultimatum tegen Antwerp – een ‘bijna ontslag’.
In de zomer van 2025 stond hij opnieuw ‘onder vuur’ na de nederlaag tegen KV Mechelen en later volgde de keepersrotatie met Mignolet en Jackers. Hayen heeft deze vragen dus al vaker overleefd. De twijfels van vandaag zijn dus niet uit de lucht komen vallen, ze lagen al langer onder de oppervlakte. De nederlagen van de voorbije weken hebben dat gevoel alleen vergroot.
De 3-0 in Lissabon tegen Sporting, waar zijn dappere maar ambitieuze plan volledig werd vernield, werd door meerdere analisten “pijnlijk om te zien” genoemd. Met een verkeerde tactiek die Hein Vanhaezebrouck “net dat moet je vermijden”, noemde. Daarna volgde de thuismatch tegen Antwerp, waar Club qua veldspel wél domineerde maar opnieuw door het ijs zakte in de zone van de waarheid en in de absolute slotfase werd verslagen.
Hayen zelf zoekt de verklaringen in een mix van factoren. “Het is een opstapeling van heel veel dingen: vermoeidheid, blessures, Tzolis met een breukje in zijn hand… Het zijn heel veel kleine dingen samen waardoor we in die situatie zitten”, zei hij dit weekend bij DAZN. Hij voegde er wel meteen aan toe dat ze “keihard blijven vechten” en dat een snelle ommekeer in de beker dé kans is om het verhaal te kantelen.
Tussen Europese belangstelling en Brugse twijfel in
Dit maakt de situatie van Hayen dubbel. Enerzijds is de coach die elders in Europa begeerd wordt. Anderzijds de trainer die in eigen land nu al meerdere keren door een vertrouwenscrisis moest. Zijn rapport is sportief indrukwekkend als je naar titels, bekers en Europese stunts kijkt, maar zijn lichaamstaal en de manier waarop zijn ploeg door mindere periodes gaat, baren analisten en media zorgen.
Het Laatste Nieuws schreef eind oktober al dat “de lat hoger moet liggen” en dat zwakke matchen “alleen getolereerd worden omdat het resultaat gunstig is”, terwijl ze verwezen naar zijn gespannen uitstraling langs de lijn. Het gevolg is dat elke dip bij Club meteen een existentiële vraag over Hayen wordt. Dat is ook het verschil met zijn voorgangers.
Deila werd eerder weggezet als mismatch met de clubcultuur, Clement en Leko werden vooral beoordeeld op hun resultaten. Bij Hayen gaat het opvallend vaak over de psychologische kant: kan hij druk managen, kan hij een jonge kleedkamer rustig houden, kan hij zichzelf blijven wanneer het tegenslaat?
Voorlopig is er geen sprake van een ontslag. Er lekt geen shortlist uit met opvolgers in media, er is geen openlijke uithaal van het bestuur naar de coach. Tegelijk weten ze in Brugge maar al te goed wat er op het spel staat. Weer een seizoen zonder titel, een snelle Europese exit en een boze achterban kost méér dan alleen een trainer. Daarom voelt deze fase voor Hayen als meer dan weer een “kleine storm”. Hij heeft het al eens overleefd, toen interne twijfels over zijn emotionele aanpak opflakkerden en hij met resultaat en charme de boel weer op orde kreeg..
