'Gheysens speelt solo slim: interne onrust bij Antwerp'

De nederlaag in de kelderkraker tegen rode lantaarn Dender bleek zoals verwacht de druppel voor Stef Wils, wiens positie bij Antwerp na de schamele vijf op 30 onhoudbaar was geworden. De kroniek van een aangekondigd ontslag dus. Al blijkt in Deurne-Noord toch niet iedereen het daarmee eens. 

Beker incluis amper vier zeges in 16 matchen, goed voor 14 punten en een bijhorende veertiende plaats in de stand halfweg de reguliere competitie: ziedaar het magere rapport van Wils als T1 van de Great Old. Af en toe was er wel een portie pech mee gemoeid, maar vermits er ook in het spelpeil weinig progressie te merken viel kon het zo niet langer verder. Vooral het geduld van Paul Gheysens bleek volledig opgebruikt.

LEES OOK: Nieuwe trainer Antwerp: Gheysens onderneemt actie

Ongenadig verdict voor Wils

De immer ambitieuze voorzitter wilde eigenlijk al ingrijpen voor de interlandbreak, toen Wils zijn vel nog wist te redden tegen La Louvière. Louter uitstel van executie, want op dat moment was de coach al een vogel voor de kat. "Helaas was het onafwendbaar geworden. Zijn lot was eigenlijk al min of meer bezegeld na de nederlaag van drie weken geleden tegen Sint-Truiden", doet Peter Vandenbempt bij Sporza uit de doeken.

"Toen heeft men de voorzitter toch nog kunnen overtuigen om hem nog wat respijt te geven, want intern was men wel tevreden over zijn aanpak. Anders dan bij Jonas De Roeck geloofde de spelersgroep wel nog in hem en wilden ze met hem voort. Maar de realiteit was toch dat er van die goede werking weinig of niets te merken was op het veld", vervolgt de commentator, die het vooral zonde vindt voor de voormalig assistent.

Gheysens versus Overmars?

Hoewel ze dus niet op hem uitgekeken waren liet de kleedkamer Wils in de steek. Hetzelfde kan worden gezegd over het sportieve management, dat hem met een beperkte kern opzadelde. En volgens Het Nieuwsblad eveneens nog achter hun trainer stond. Wils mag dan niet de eerste keuze zijn geweest van Marc Overmars en Sven Jaecques, die Ivan Leko en Rik De Mil verkozen, ze bleven hem wel steunen tot het einde.

Niet geheel verrassend kon Gheysens, die de geldkraan dichtdraaide maar net als de rest van het bestuur wel nog altijd mikt op de top zes, echter niet langer lijdzaam toekijken hoe het stamnummer één in de gevarenzone blijft hangen. "Zeker voor hem was het genoeg geweest", besluit Gazet van Antwerpen. Benieuwd of hij, Overmars en Jaecques bij de aanstelling van een opvolger wél opnieuw op dezelfde lijn zullen zitten.