Wouter Vandenhaute biedt zijn voorzitterschap aan na een nieuwe golf van fansprotest. Vrijdag hakt de Raad van Bestuur de knoop door: blijft hij, of komt er eindelijk een nieuwe koers? We zetten de 5 realistische opvolgscenario’s op een rij. Van een terugkeer van Coucke tot een onafhankelijke brugfiguur: dit zijn de namen en machtsblokken die nu aan zet zijn.
LEES OOK: Anderlecht op apegapen: slechts één oplossing voor crisis
Een tweede pijnlijke degradatieSinds 2020 schuift Wouter Vandenhaute op en af zijn stoel bij Anderlecht. Eerst was hij de “sterke man”, met veel overtuiging naar voren geschoven als voorzitter van de club. In januari 2021 werd het mandaat formeel: Vandenhaute werd de voorzitter van paars-wit. Maar het liep al snel mis.
Al in 2023 moest hij – na hevig supportersprotest – opschuiven naar de rol van “niet-uitvoerend voorzitter”. Een degradatie, verpakt in managementtaal. De achterban had toen al gesproken: Vandenhaute werd gezien als een stoorzender, iemand die te veel wou controleren en te weinig leverde.
Nu, in 2025, zitten we opnieuw in exact hetzelfde scenario. Anderlecht draait vierkant – sportief, financieel en bestuurlijk – en opnieuw klinkt het massaal: “Wouter buiten”. Maandag gaf Vandenhaute aan zijn voorzitterschap “ter beschikking” te stellen. In mensentaal: hij wil opstappen, als het bestuur dat wil.
Vandenhaute blijft betrokken
Op vrijdag 5 september buigt de Raad van Bestuur zich over Vandenhaute’s ontslag. Dan wordt beslist of zijn mandaat formeel wordt beëindigd of niet. Voor de duidelijkheid: zelfs als hij opstapt als voorzitter, blijft Vandenhaute aandeelhouder via zijn vennootschap Mauvavie (met de invloedrijke co-investeerder Geert Duyck).
Van een volledige exit is dus geen sprake. Zijn invloed aan tafel – via het blokkeringsaandeel van ongeveer 25% – blijft intact, tenzij hij zijn aandelen verkoopt. Maar daar is voorlopig geen sprake van. Vrijdag beslist dus niet over “de toekomst van Wouter”, maar over de toekomst van het voorzitterschap zelf.
Wie wordt de nieuwe voorzitter?
Status quo: Het bestuur kan beslissen om het ontslag van Vandenhaute niet te aanvaarden, wat procedureel perfect mogelijk is, maar politiek volkomen toxisch. De fans zullen het als een provocatie zien. Rust zal er dan niet komen, enkel meer spandoeken.
Coucke of een vertrouweling: Meerderheidsaandeelhouder Marc Coucke (samen met Joris Ide goed voor ~56% van de aandelen) zou zelf opnieuw voorzitter kunnen worden. Of hij schuift iemand als Ide of Michael Verschueren naar voren als tussenfiguur. Maar Couckes vorige voorzitterschap was op z’n zachtst gezegd geen hoogvlieger. En de vraag is: wil hij wel terug in beeld komen?
Een Mauvavie-kandidaat: Vandenhaute en Duyck (via Mauvavie) kunnen zelf een naam naar voren schuiven. Ze hebben een blokkeringsminderheid, dus ze tellen mee. Maar zo’n zet is olie op het vuur, en zou de perceptie alleen maar versterken dat er niets verandert.
Een onafhankelijke voorzitter: Misschien de meest rationele piste: een brugfiguur die tussen de kampen kan schipperen, met enig respect van zowel fans als aandeelhouders. Iemand die níét aan één kamp gelinkt is. Denk aan een profiel zoals Luc Deleu in 2021: discreet, bekwaam, en zonder politieke ballast.
Een tijdelijke waarnemer: Tot de storm wat is gaan liggen, kan het bestuur een interne waarnemer aanduiden. Geen definitieve keuze, wel een adempauze. Vaak de meest realistische piste bij hoogspanning.
Coucke is aan zet
In elk van deze scenario’s draait het uiteindelijk om dezelfde figuur: Marc Coucke. Hij is de meerderheidsaandeelhouder. Hij bepaalt de richting. Wil hij zelf weer op het podium? Laat hij iemand anders het vuile werk doen? Of kiest hij eindelijk voor een transparante, structurele hertekening?
De keuze is simpel, maar moeilijk tegelijk. Ofwel maakt Coucke schoon schip en benoemt hij een nieuwe voorzitter mét gezag, duidelijk mandaat en draagvlak. Ofwel blijft hij schipperen tussen kampen, en dan zal het stadion blijven spreken in spandoeken.