Claudio Reulens
RSC Anderlecht speelde 2-2 tegen KVC Westerlo. Onze redactie ging eens in het Lotto Park de sfeer opmeten. Wat leeft er echt tussen de fans? Paars-Wit staat op een kruispunt, dat is héél duidelijk. Er komt een heel belangrijke week aan.
Het stadion was uitverkocht. Bij het afroepen van de namen kreeg Leander Dendoncker een héél warm welkom. Toen de naam van Brian Riemer werd afgeroepen, werd die door ‘de hoek’ ontvangen met boegeroep. Al was dat nog licht.
LEES OOK: Albert: "Hij maakt het verschil bij Anderlecht"
Fans voeren de druk stevig op'De hoek' is de hoek in het stadion waar de harde kern zit. Het is te zeggen, waar nog een deel zit in de tweede ring, want een ander deel is naar beneden gezet. Daar wordt vaak het startstein gegeven voor spreekkoren en dergelijke. De fans waren best tevreden met de eerste 10-15 minuten.
Dendoncker heerste op het middenveld en het valt op dat Anderlecht met hem in de ploeg veel minder lange ballen speelt. We haalden eerder al aan dat Anderlecht ‘defensieve spelmakers’ zoekt en dat Dendoncker daarbij héél belangrijk kan zijn. Het spel van RSCA verliep vlotter en meer over de grond. Het is nu nog wachten op de terugkeer van Jan Vertonghen.
Maar na dat kwartier, toen het 1-0 stond, viel Anderlecht terug. De fans keken het nog aan en zagen dat KVC Westerlo de evenknie werd en 1-1 maakte. Daardoor kwam er een fluitconcert bij de rust. Paars-Wit begon zwak aan die tweede periode en Brian Riemer kreeg de volle laag toen het 1-2 werd. De kreten die je altijd in het Lotto Park hoort als een trainer onder druk komt te staan, kwamen naar boven. Het befaamde ‘Wij willen voetbal zien’, en ‘Riemer buiten’ werd gezonden. Het was ‘de hoek’ die dit in gang zette.
Kompany-lied sneertje naar Vandenhaute
Het moet gezegd: Riemer wisselde zeer goed. Samuel Edozie liet een zeer goede indruk achter en zorgde voor veel dreiging en creativiteit, Dendoncker werd achteraan gezet en zorgde ervoor dat het daar sneller ging. Hij schoof ook in en zorgde voor een man meer op het middenveld, Leoni voelde zich beter als ‘voetballende 6’, Ashimeru bracht diepgang (weliswaar zonder eindproduct), Stroeykens was heel aanwezig in de spits, en Angulo zorgde ook voor verwarring bij de Kemphanen. De 2-2 van Stroeykens was meer dan verdiend. Daar bleef het echter bij.
Wat ook opviel: het befaamde supporterslied van Vincent Kompany werd bovengehaald. Het voetbal dat hij bracht bij Anderlecht, dat zagen (de meeste) fans dolgraag. Dat ze zijn naam scandeerden was ook een statement naar (niet-uitvoerend) voorzitter Wouter Vandenhaute. Hij zal voor altijd geassocieerd worden met zijn beslissing om Kompany naar de uitgang te duwen. Een blunder van jewelste die de meeste fans hem niet zullen vergeven. Twee jaar later is Kompany trainer van Bayern München. De fans van Anderlecht willen dat voetbal zien en merkten dat Paars-Wit nadien met Felice Mazzu en Brian Riemer voor andere soort trainers koos. Dat wordt niet gesmaakt en het krediet van Vandenhaute is daardoor zeer broos bij de aanhang. Nog steeds.
Riemer, die opvallend genoeg inzake resultaten bij de drie beste trainers van RSCA in de afgelopen tien jaar behoort, is een trainer die het tij enkel nog maar kan keren als hij de komende matchen wint tegen KRC Genk en Sporting Charleroi. Met daarbij ook nog eens beter voetbal.
Het ironische is dat Anderlecht tegen Westerlo pakweg 30 minuten zijn beste voetbal van het seizoen speelde, maar 60 minuten lang te ver onder de maat bleef. Dat Vandenhaute en Fredberg na de match stevig stonden te discussiëren geeft aan dat Anderlecht in hoogspanning toeleeft naar deze twee matchen. Het is erop of eronder voor Riemer. Als het volk spreekt, is dat meestal een voorbode…
CR
