RSC Anderlecht is er zondag niet in geslaagd om het tweede seizoensluik in te zetten met een overwinning. Paars-Wit mocht zelfs van geluk spreken met een late gelijkmaker op het veld van degradatiekandidaat KV Kortrijk. Achteraf toonde coach Brian Riemer zich dan ook opvallend scherp.
De recordkampioen had afgelopen zomer een flinke kwaliteitsinjectie doorgevoerd. Zo werden in totaal een twaalftal aanwinsten vastgelegd, met als kers op de taart de komst van voormalig Gouden Schoen Thorgan Hazard. Maar van die kwaliteitsinjectie was in het Guldensporen-stadion weinig te merken.
Hoewel de thuisploeg onderaan het klassement bengelde met 1 op 18, was er van paars-witte dominantie amper sprake. De Kerels konden behoorlijk goed stand houden en leken zelfs lange tijd op weg naar hun eerste zege van het seizoen. Anderlecht zette daar aanvallend gezien weinig tot niets tegenover.
Toegenomen concurrentie
Achteraf schoot Riemer dan ook uit zijn krammen. De Deen staat bekend vanwege zijn ultra-positieve discours, maar zondag toonde hij zich van een totaal andere kant. Zo was de trainer keihard voor zijn ploeg en laakte hij de 'individuele fouten en het aantal domme beslissingen'.
Tot dusver was het echter zelden gebeurd dat de coach zijn ploeg publiekelijk zo hard aanpakte. Volgens La Dernière Heure zijn daar een viertal redenen voor. Allereerst trok het geleverde spel gewoonweg op niets. Riemer had ongetwijfeld gehoopt dat zijn team momenteel al verder stond.
Bovendien is de concurrentie binnen de selectie gevoelig toegenomen. Met zijn uithaal wou Riemer ongetwijfeld benadrukken dat niemand zeker is van zijn plek en dat de spelers zich zo'n snipperdag niet langer kunnen permitteren, hun vervangers staan immers al klaar.
Interne én externe druk
Daarnaast zou er ook sprake zijn van interne druk. Na de zware inspanningen op de transfermarkt moeten immers resultaten volgen. Hoewel de druk naar de buitenwereld wordt afgehouden, zo het bestuur volgens LDH minstens een plek in de top 3 ambiëren. Zwakke prestaties zoals zondag kunnen dan ook best achterwege blijven.
Tot slot wou Riemer zijn eigen geloofwaardigheid niet op het spel zetten door wederom de positivo uit te hangen. Hij beseft maar al te goed dat het soms nodig is om ook de negatieve zaken te benoemen om ook naar de buitenwereld toe geloofwaardig te blijven.
