Mats Buelinckx
Mats Rits waagde zich aan de gevoelige overstap van Club Brugge naar RSC Anderlecht. Een transfer die altijd heel wat emoties met zich meebrengt. De laatste die zich daaraan waagde was Ronald Vargas. De Venezolaan, die zijn voetbalschoenen ondertussen al aan de haak heeft gehangen, vertelt wat er exact vooraf ging aan zijn transfer.
We moeten terug naar 2011. Vargas was bezig aan een sterk seizoen bij Club Brugge. Met 15 doelpunten op de teller leek hij goed op weg om topschutter van de club te worden, maar hij scheurde zijn kruisbanden in februari. Zijn seizoen leek ten einde, maar Blauw-Zwart wou de Venezolaan niet zomaar opgeven. "Je moet weten dat ik in die tijd pubalgie had", klinkt het bij La Dernière Heure. "De club dwong me om wedstrijden met infiltraties te spelen."
WK 2014
Vargas was één van de spelers die Venezuela naar WK van 2014 aan het loodsen was. "Toen, voor deze wedstrijd in Genk, kreeg ik een klap op mijn heup. Brugge dwong me om in Genk te spelen, anders kon ik niet naar de nationale ploeg. Als je ziet hoe ik geblesseerd raakte – contactloos rennen – dan begrijp je dat mijn lichaam was niet klaar om te spelen."
ANDERLECHT
En dan was er nog de kwestie rond het rugnummer van Vargas. De aanvaller had gevraagd om te mogen spelen met nummer 10 of 8. Dirar speelde indertijd al met 10, nieuwkomer Refaelov kreeg nummer 8. De emmer die de druppel deed overlopen. "Ik herinner me dat ik naast Meunier zat, die de krant zat te lezen. Er was een foto van nieuwe aanwinst Refaelov, poserend met nummer 8. Ik deed mijn shirt uit en ging weg. Twee dagen later tekende ik bij Anderlecht."
