Olivier Plancke
Positivisme of enthousiasme is er amper. Wittebroodsweken zijn er niet geweest. Slechts één (moeizame) zege in negen duels is het tussentijdse en erbarmelijke rapport van Scott Parker als hoofdcoach van Club Brugge. De begeerde en langverwachte ommekeer blijft nu al bijna twee maanden uit en de kritiek van buitenaf begint stevig toe te nemen op de 42-jarige Engelsman.
CHARISMATISCH EN EMPATHISCH?
Op oudejaarsdag vorig jaar stelde Club Brugge met Scott Parker een nieuwe hoofdcoach aan. de 42-jarige Engelsman moest een frisse wind laten blazen in de Brugse ploeg en op Westkapelle was iedereen overtuigd over zijn aanpak en werkwijze. Parker was in zijn spelerscarrière een succesvolle controlerende middenvelder bij onder andere Chelsea en de Engelse nationale ploeg, en ook als coach draagt hij die waarden uit. De decision makers van Club Brugge waren overtuigd dat Parker structuur, controle en houvast zou bieden voor de zwalpende ploeg.
Tijdens zijn officiële persvoorstelling als de nieuwe coach van Club Brugge eiste Scott Parker honderd procent toewijding van zijn spelers. “Full focus.” Naast enkele extrasportieve ingrepen, zoals het uitbreiden van tactische meetings, gezamenlijk douchen in de kleedkamer en collectief eten, is er op het veld effectief veel inzet te bemerken bij zijn spelers. Maar dat is ook het enige positieve nieuws dat Parker kan brengen tijdens zijn korte ambtstermijn van twee maand. De Engelsman haalt voorlopig veel van zijn doelstellingen en verwachtingen niét.
Scott Parker werd oorspronkelijk getypeerd als een charismatische en empathische coach en zijn aanwezigheid zou verrijkend zijn bij de spelers en andere mensen van de club. Hij zou ook een positieve vibe brengen, maar naar de buitenwereld toe is daar weinig van te merken. “Ik vind hem te koel en te beredeneerd overkomen”, zei Gilles De Bilde vorig weekend bij Eleven Sports. “Ik zit niet in de kleedkamer, dus ik kan niet oordelen hoe zijn speeches zijn of hoe hij is ten opzichte van de spelers. Maar ik vind het te koel en te beredeneerd overkomen.”
VORM EN VERTROUWEN?
Op het veld is de synergie nog verder te zoeken en bij momenten zelfs helemaal onbestaande. Scott Parker toont zijn spelers nochtans veelvuldig analyses en videomateriaal over de manier waarop hij zijn ploeg wil laten voetballen, en hij beschikt naar verluidt over een breed spectrum van tactische methodes, om de spelers de veelbesproken structuur, patronen en een houvast te bieden. Maar na negen wedstrijden is het nog altijd zoeken naar diezelfde structuur, patronen en houvast. Hoe kan het ook anders als je voor elke wedstrijd de ploeg omgooit?
“Scott Parker wisselt zijn elftal helemaal suf. Na zes weken weet geen enkele speler waar hij nog aan toe is”, signaleerde Peter Vandenbempt maandag bij Sporza. “Van wedstrijdmanagement valt weinig te bespeuren. Hij presenteert zich ook niet als iemand waarnaar een speler kijkt en gelooft dat hij het gaat oplossen. Dat stralen de spelers ook uit, ze zijn uit vorm en missen vertrouwen”, aldus Vandenbempt. De constante wissels van Parker hebben dan ook zelden het gewenste effect, met alle gevolgen vandien uiteraard.
CLUB BRUGGE-DNA OP HET VELD?
De resultaten vallen duidelijk zwaar tegen, maar ook het geleverde spel is van een erg ondermaats niveau. Scott Parker draagt een controlerende voetbalwijze hoog in het vaandel, in die mate dat hij in Engeland zelfs omschreven werd als ‘boring Parker’. En dat saaie en conservatieve voetbal serveert hij nu ook bij Club Brugge, een aanpak die helemaal niet strookt met de waarden, identiteit en het DNA van de club. De offensieve spelers - uitgezonderd Noa Lang - hebben amper vrijheid in balbezit en er worden duidelijke looplijnen vereist met een gedetailleerde structuur als basis.
Club Brugge speelt dan ook geen offensief en verticaal voetbal, iets wat vloekt met de normen en waarden van de West-Vlaamse topclub. De behouden aanpak van Scott Parker tegen Benfica was bijvoorbeeld een grote doorn in het oog van de fans en van de media. “Dit is tegen de natuur van Club Brugge in”, stelde Marc Degryse bijvoorbeeld bij Het Laatste Nieuws. Gilles De Bilde is eveneens niet te spreken over de filosofie van Parker. “Ze moeten meer durf en lef hebben, meer aanvallende intenties hebben en niet zo gecontroleerd zijn. Ik mis wat in zijn aanpak”, zei de analist eerder.
HOE LANG IS DIT NOG HOUDBAAR?
Begin januari was het enthousiasme en positivisme rond Scott Parker nog erg hoog, maar bijna twee maanden later nemen vooral de twijfels en kritiek de overhand. Zo is het erg schrijnend om te zien dat de Engelsman pakken slechter presteert dan zijn ontslagen voorganger Carl Hoefkens. Over de titel wordt al veel langer niet meer gesproken in Westkapelle, en zelfs Play-Off 1 halen wordt erg moeilijk met slechts één overwinning in de laatste negen wedstrijden. Niels Poissonnier van Het Laatste Nieuws stelt de positie van Parker alvast -terecht - openlijk in vraag.
“Dé vraag is niet of Scott Parker na de zomer nog coach zal zijn van Club Brugge. Wel of je er op deze manier überhaupt het seizoen mee kan uitdoen”, stelt de chef voetbal. En ook Marc Degryse zegt in diezelfde krant dat hij niet echt het gevoel heeft dat het nog goed komt met Club en met Parker. En Parker zelf? Die voelt stilaan het zwaard van Damocles boven zijn hoofd hangen. “Ik ben degene die de beslissingen neemt en deze situatie moet omkeren. En zo naïef ben ik niet om te denken dat mijn positie buiten schot staat”, zei hij zondag na de 2-2 tegen Cercle Brugge.
LEES OOK: Vanessa D'Hooghe bezorgt Van Crombrugge krop in dé keel
