Arne Decraene
De enige nieuwkomer in de 30-koppige selectie van Roberto Martinez voor het Nations League-tweeluik tegen Wales en Nederland: Zeno Debast. Loon naar werken voor de pas 18-jarige verdediger van Anderlecht, wiens opmars niet te stuiten lijkt. Of hij daarom meteen ook zijn internationaal debuut mag vieren is daarentegen een ander paar mouwen. Integendeel: misschien zou het zelfs geen slecht idee zijn om die eerste cap toch nog wat langer uit te stellen.
Wat goed is, komt nochtans snel. Dat weet men in het Lotto Park, waar de tieners uit Neerpede alsmaar vroeger hun kunstjes bij de hoofdmacht mogen tonen, als geen ander. Bijna acht maanden geleden was het zo de beurt aan Debast, die een jaar eerder als broekventje in de play-offs reeds zijn mannetje stond tegen Dieumerci Mbokani. Gedurende een vijftal weken maakte de jeugdige knaap opnieuw een uitstekende indruk, tot een vervelende voetblessure roet in het eten strooide. Het bestuur van Paars-Wit, dat zijn contract intussen meermaals openbrak, had dan echter al ruimschoots genoeg zien. Peter Verbeke ging afgelopen zomer niet eens op zoek naar een ervaren concurrent om Debast eventueel het vuur aan de schenen te leggen. Het toptalent moest en zou definitief doorbreken.
SPELING V/H LOT
Vertrouwen dat hij tot dusver allerminst beschaamde. Net als Vincent Kompany aarzelde Felice Mazzu na een voortreffelijke voorbereiding geen seconde om zijn kaart te trekken. Meer nog: Debast blijkt steevast als een van de eerste namen op het Brusselse wedstrijdblad te staan. Louter in de overbodige terugmatch tegen Paide bleef hij aan de kant, zondag tegen KV Kortrijk – toen de schaapjes al lang op het droge waren – durfde Mazzu hem voor het eerst te wisselen. In zijn plaats kwam Hannes Delcroix, tot dan telkens titularis in de competitie, tussen de lijnen. Eerder ruimde de linkspoot in de Conference League tegen Silkeborg en FCSB reeds baan voor Jan Vertonghen. Hij en niet Wesley Hoedt dreigt dus het slachtoffer te worden van de last-minute stunttransfer. Een bizarre speling van het lot.
Spoel terug naar 11 november 2020. Bij afwezigheid van Thomas Vermaelen schuift Martinez in allerijl Delcroix, na een seizoen op huur bij RKC op dat moment goed voor amper een handvol optredens bij Anderlecht, prompt door van de Jonge naar de Rode Duivels. De bondscoach is dan ook wanhopig op zoek naar jonge linksvoetige verdedigers voor zijn verouderde defensie: zo gunt hij het jaar voordien nog Elias Cobbaut een kans. In de gezapige oefenpartij tegen Zwitserland, zonder tal van anciens, mag Delcroix direct een halfuurtje meedoen. De aanstormende belofte lost Vertonghen af, een vervanging die dan nog symbool lijkt te staan voor een toekomstige wissel van de wacht. Niemand die toen kon voorspellen dat de recordinternational hem vandaag ook op clubniveau de weg verspert.
EENDAGSVLIEGEN
Niet dat Delcroix nog dicht aanleunt bij het nationale elftal. Daarvoor eisten vooral blessures te zeer hun tol. Het voorbije anderhalf jaar was de inmiddels 23-jarige linkspoot voortdurend op de sukkel en kwam hij nauwelijks nog in actie. In de pikorde bij de Rode Duivels deed de één jaar jongere Arthur Theate mede daarom alweer haasje-over. Hoewel hij in de afgelopen play-offs gewoon terug zijn vaste stek innam bij RSCA, en die lijn tot vorig weekend tevens doortrok in de huidige campagne, is er daar van Delcroix dus geen sprake meer. Tegenwoordig zijn alle ogen op Theate gericht om Vertonghen op een dag op te volgen. Nu die zijn nieuwe ploegmaat tot dan zelfs in het Lotto Park naar de achtergrond verdringt, lijkt het voor Delcroix voorlopig dan ook bij die ene interland te zullen blijven.
Afwachten dus alvorens Debast de hemel in te prijzen. Zijn kwaliteiten zijn dan wel ontegensprekelijk, na 21 duels als prof is het nog te vroeg om al victorie te kraaien. Hopelijk blijft de jonkie alvast gespaard van verder blessureleed. Niet alleen Delcroix, ook diens leeftijdsgenoot Zinho Vanheusden – niet zo lang geleden eveneens nog tot de nieuwe Kompany gedoopt – kan er van meespreken. Wie durft met zekerheid stellen zeggen dat het Debast beter vergaat? Voorzichtigheid blijft geboden. Vanheusden en Delcroix zijn overigens slechts twee van de vele eendagsvliegen onder Martinez. Zelfs indien Debast minuten krijgt – niet onmogelijk gezien de twijfels omtrent Dedryck Boyata en Jason Denayer, al ligt pakweg Wout Faes hoger in de schuif – biedt dat geen garanties naar de toekomst toe.
GOED BEGONNEN…?
Met ook nog onder meer Toby Alderweireld, Leander Dendoncker en zelfs Brandon Mechele in de mix lijkt de weg naar Qatar alleszins nog lang. Toch mag Debast hopen om zich straks in de kijker te kunnen spelen. In het verleden durfde Martinez vers bloed in zijn selectie immers wel vaker meteen voor de leeuwen te werpen. Met zijn 18 jaar en 332 dagen wordt Debast in dat geval de op drie na jongste debutant sinds de Spanjaard zijn intrede deed als bondscoach, na Yari Verschaeren, Jérémy Doku en Youri Tielemans – stuk voor stuk telgen van Neerpede. Die laatste schoot sindsdien als een raket omhoog, terwijl Verschaeren bleef steken in zijn ontwikkeling en Doku meer tijd in de ziekenboeg dan op het veld doorbracht. Goed begonnen is half gewonnen blijkt niet altijd te kloppen.
Veel jongeren die Martinez trachtte te lanceren, denk bijvoorbeeld ook nog aan Sebastiaan Bornauw, konden de hoge verwachtingen vervolgens dus niet meer inlossen. Voorlopig althans, want natuurlijk hebben zij nog tijd om alsnog hun stempel te drukken. Illustere voorgangers als Anthony Vanden Borre of Zakaria Bakkali konden echter geen vervolg breien aan hun sensationele tienerjaren, al staan daar met onder andere Kompany, Romelu Lukaku en Eden Hazard dan wel weer tal van succesverhalen tegenover. In welk rijtje komt Debast, straks mogelijk de op 17 na jongste Rode Duivel in de naoorlogse geschiedenis, ooit terecht? Uiteraard duimt iedereen voor het laatste scenario, maar loopt Martinez niet net iets te hard van stapel door hem de tussenstap bij de U21 te laten overslaan?
WACHTKAMER
Voor een ticket richting Qatar lijkt het hoe dan ook te vroeg. Vandaag heeft België centraal achterin nog steeds betere opties voorhanden, haast is er dus niet mee gemoeid. Gelukkig maar, want zijn jonge lichaam kan die extra belasting gerust missen. Gezien de geringe wisselmogelijkheden moet Debast de komende maanden sowieso vol aan de bak. Anderlecht rekent op hem om de sportieve doelstellingen op drie fronten waar te maken, én nadien een pak centen in het laatje te brengen. Zij het liefst niet volgende zomer. Deelname aan het WK zou niet enkel zijn marktwaarde gevoelig de hoogte injagen, maar tevens de interesse wekken van buitenlandse clubs. Samen met het risico op blessures redenen genoeg dus om de verdediger nog even in de wachtkamer te houden. De rest volgt later wel, een scenario waar alle partijen baat bij hebben. Vraag dat maar aan Delcroix.
AD
LEES OOK: "Mijn kinderen..." - Danny Boffin ging door waar tranendal
