Hét voetbalnieuws van de afgelopen week was natuurlijk het nieuws dat matchfixing aan de orde van de dag is het Europese topvoetbal. Zelfs voetballers in het brave Nederland zijn verdacht. Dramatisch nieuws, maar de beerput kan beter vandaag dan morgen worden opengegooid, mijns inziens. Schoon schip en verder. Echter, de voetbalweek was niet slechts kommer en kwel. Afgelopen woensdagavond kon Nederland genieten van een oefeninterland tegen Italië die het aanzien waard was. En dat valt bijna een unicum te noemen.
Dat het Oranje onder leiding van Louis van Gaal fris en verrassend voetbal speelt, verraadden de resultaten in de kwalificatiereeks al. Bijvoorbeeld de thuiswedstrijd tegen de Turken, die met 2-0 werd gewonnen, was een prachtige wedstrijd voor het publiek. De punten bleven thuis in de ArenA, weliswaar dankzij een engeltje op de lat, maar gewonnen werd er. Plaatsing voor het
WK is al aanstaande, terwijl de kwalificatiereeks net lijkt te zijn begonnen. Zonder fortuin valt geen land te bezeilen en over fortuin heeft Nederland weinig te klagen.
Ook tegen de Italianen maakte het jongste Oranje in decennia indruk. De langdurige voorsprong was daarvan het bewijs; de tegengoal in de slotfase was onnodig. Dat Oranje met fris elan het veld betreedt, lijkt niet in de laatste plaats te danken aan de grote hoeveelheid jonge debutanten. Vooral in de defensie is Nederlands talent ten overvloede aanwezig, met Feyenoord als trotse hofleverancier. Darryl Janmaat maakt indruk als opkomende back, Jordy Clasie lijkt zijn plek als defensieve middenvelder te vinden, maar de ware exponenten van het nieuwe Oranje zijn Stefan de Vrij en Bruno Martins Indi, die opbouwend en defensief een echte revelatie waren tegen de Italianen. Joris Mathijsen moet bij Feyenoord zelfs vrezen voor zijn plaats, als we de publieke reacties moeten geloven.
Adam Maher, Jonathan de Guzman en de iets ervarener Kevin Strootman zijn waardevolle spelers op het middenveld, en Ola John maakte zijn debuut als buitenspeler. Jeremain Lens is uit arren moede uitgegroeid tot een volwaardige international, maar maakt optimaal gebruik van zijn snelheid en doeltreffendheid. Louis van Gaal beschikt nog niet over het arsenaal voetballers in de Europese top waar Bert van Marwijk wel lange tijd over beschikte, maar heeft wel ruime keuze tussen snel ontwikkelende talenten, die ons vaderlandse elftal hoop voor de toekomst schenken. Wereldkampioen zal Van Gaal in Brazilië niet worden, maar hij legt met dit team wel het fundament voor twee succesvolle toernooien daarna.
Van Gaals zelfbeeld blijft tenenkrommend en zijn commentaren soms lachwekkend (‘dat de hele selectie speelt komt door de filosofie-Van Gaal’), maar het elftal dat hij heeft samengesteld is de moeite van het kijken meer dan waard. Het betekent een forse verbetering ten opzichte van het tenenkrommende EK voetbal in Polen en Oekraïne, waar een verzadigd en verouderd elftal als los zand aaneen hing en ieder enthousiasme ontbrak. Dit nieuwe elftal onder leiding van Robin van Persie en (hopelijk) op korte termijn ook weer Wesley Sneijder en Arjen Robben oogt totaal anders en dat is prachtig nieuws voor de Nederlandse voetbalfan. Goed nieuws voor onze sport, waarover het nieuws in de afgelopen week hoofdzakelijk gedomineerd werd door matchfixing.
LEES OOK:
Louis van Gaal openhartig over zijn gezondheid
Mart Waterval
