Olivier Plancke
Zaterdag won Marseille met 6–2 en speelde meer dan een uur tegen tien man, maar Arthur Vermeeren kwam opnieuw niet van de bank. Dat staat haaks op de lovende woorden van coach De Zerbi, die hem nog recent “het heden én de toekomst” noemde. In vier matchen kreeg Vermeeren amper vijf minuten speeltijd, terwijl anderen wel kansen blijven krijgen.
LEES OOK: Garcia hoopt mee: “Hij doet me denken aan Busquets”
Publiek op de banken, Vermeeren op de bankMarseille vierde zaterdag feest. 6–2 winst tegen Le Havre. Vier goals van Greenwood, het Vélodrome stond op stelten. Arthur Vermeeren bleef de hele avond op de bank. Dat botst hard met de lof van Roberto De Zerbi twee weken geleden. Die zei: “Hij is het heden én de toekomst van de club”.
Vermeeren stond op het wedstrijdblad tegen Le Havre, maar hij kwam niet in. De Zerbi wisselde nochtans vijf keer: Murillo (65’), Nadir (65’), Vaz (65’), Weah (71’) en Bakola (79’). Marseille speelde sinds minuut 34 tegen tien man, na een rode kaart voor Lloris. Vermeeren bleef aan de bank gekluisterd.
Het is opvallend dat Vermeeren steeds minder minuten krijgt. Voor de interlandbreak tegen Metz mocht hij vijf minuten invallen in een al gewonnen match. Tegen Ajax startte hij op 30 september, en dat was zijn laatste basisplaats tot nu toe. Zijn prestaties waren allemaal keurig, maar duidelijk (nog) niet genoeg om een basisplaats in de Ligue 1 af te dwingen.
Van belofte naar bankzitter: wat is er mis?
De Zerbi noemde Vermeeren op begin oktober nog “het heden én de toekomst”, plus een speler die meer ‘baas’ mag worden over zijn omgeving. Negen dagen later, bij 6–2 en een man meer, kiest hij toch voor minuten voor Nadir, Weah, Vaz en Murillo — niet voor Vermeeren.
Tegen Le Havre kregen zij hun moment, terwijl de controle centraal op het middenveld blijft de as Højbjerg–O’Riley. Dit was nochtans het moment waarin De Zerbi Vermeeren ook ritme kon geven. De boodschap van de coach was duidelijk. Punten en ritme voor de ‘frontrunners’ eerst, ontwikkeling volgt later.
Marseille sprong zelfs naar de koppositie na de zege tegen Le Havre, maar zelfs dan temperde De Zerbi de euforie: “We zijn 18 oktober, niet 18 mei.” Die lijn past bij strakke hiërarchie en verklaart de conservatieve wisselkeuze — maar ze knaagt aan de “heden & toekomst”-uitspraak rond Vermeeren.
Wanneer krijgt de ‘toekomst’ eindelijk speelminuten?
Vermeeren kreeg in zijn laatste vier matchen precies één wedstrijd om zichzelf te tonen als basisplaats — tegen Ajax. Nadien volgden 5 minuten in Metz en 0 minuten tegen Le Havre.
Ligue-1-puzzel schuift voorlopig de kant op van Højbjerg als anker, O’Riley als partner, en Gomes in de creatieve zone ervoor. In die hiërarchie is Vermeeren momenteel eerste reserve op controle, maar niet de primaire wissel.
De Zerbi heeft gelijk als hij punten boven ontwikkeling zet. Maar in de praktijk veroorzaakt die lijn ook frictie: als je je ‘toekomst’ níet beloont in een 6–2 met 5 wissels en 10 tegen 11, hoe en wanneer doe je het dan?
Straks wacht Sporting CP in Lissabon. Europees kreeg Vermeeren tot nu toe wél vertrouwen. Als De Zerbi z’n “present & future”-lijn wil omzetten in daden, dan is dit de match om hem weer in actie te brengen — al is het maar 20–30 slotminuten om controle te houden.
