Het onderwerp voor deze column moet ik meestal een dag voor publicatie aanvragen, zodat er nog een geschikte foto kan worden bijgesneden. Gisteren leefde ik nog in de veronderstelling dat Robin van Persie buiten de basiself van Oranje zou worden gehouden voor de eerste WK-kwalificatie interland onder leiding van de nieuwe, maar ook oude, bondscoach Louis van Gaal. Vandaag ben ik echter ingehaald door de realiteit. Althans, door de realiteit van de 'verwachte opstellingen'. Niemand geeft mij immers de garantie dat alle voetbalnieuwsmedia en landelijke dagbladen het bij het rechte eind hebben, wanneer ze Van Persie in de spits posteren en niet onze Hunter, Klaas-Jan Huntelaar. Maar ach, laat ik daar nu voor het gemak maar even vanuit gaan. Robin van Persie komt uit Rotterdam en mede daardoor uit de jeugdopleiding van Feyenoord. Toch was dat niet de eerste club waar hij furore maakte: hij heeft zijn hart verpand aan het kleine Excelsior, aan de andere kant van de Maas, de satellietclub van de Kuipbewoners. Dat maakt voor Van Persie echter niet uit. In het verleden liet hij zich meermaals ontvallen graag zijn loopbaan te willen afsluiten op Woudestein, en niet in De Kuip. Het is een mooi vooruitzicht voor over enkele seizoenen, Van Persie is immers 29 jaar oud. Stel je eens voor, de voormalige topspits van Arsenal en Manchester United tegen Telstar op vrijdagavond... Wellicht dat we het over enkele seizoenen zien gebeuren. Bij Feyenoord maakte Van Persie vooral indruk met zijn fantastische trap en goede acties. Bert van Marwijk, de coach die hem liet debuteren tegen Roda JC – een wedstrijd waar ik overigens op de tribune zat, uit m'n hoofd vertel ik dat Pierre van Hooijdonk en Brett Emerton doel troffen, maar verbeter me als het niet klopt – stelde de jongeling dan ook vooral op de flanken op. Dat maakte niets uit: mede dankzij enkele puntgave voorzetten van Van Persie veroverde Feyenoord in 2002 de UEFA Cup. De grootste prijs uit de carrière van de spits. Spijtig genoeg, zeg ik erbij. Het talent haalde de nieuwspagina's echter niet slechts met mooie acties of excellente passeerbewegingen, maar baarde ook opzien door een vrije trap voor de neus van Pierre van Hooijdonk op doel te schieten en een uur te laat te komen omdat de wekker niet vanwege de wisseling van winter- naar zomertijd (of andersom) was verzet. Een relatief jeugdige overgang naar Arsenal volgde. Onder Arsène Wenger maakte de ontwikkeling van Van Persie grote stappen: hoewel hij nog jong was, kreeg hij het vertrouwen en werd hij onder de hoede genomen van Dennis Bergkamp en ook Thierry Henry. Het maakte Van Persie tot de topschutter die hij de afgelopen seizoenen was, ondanks enkele vervelende blessureperiodes. Van Persie werd een echte Gunner, althans, dat dachten de echte Gunners, maar het tegendeel daarvan werd bewezen toen de Rotterdammer afgelopen zomer de overstap maakte naar aartsrivaal Manchester United. De prijzendroogte in Noord-Londen dreef hem weg. Robin van Persie is geen broodvoetballer, maar een succesvoetballer: hij wil prijzen winnen. En geef hem eens ongelijk. Toen ik Robin van Persie afgelopen weekend driemaal zag scoren namens zijn nieuwe club Manchester United – hij miste overigens ook een penalty, geheel in Nederlandse traditie, maar daarover vond niemand meer iets na de wedstrijd – vroeg ik me af of Louis van Gaal nu wel zou zwichten. Van Persie bleef in de oefenwedstrijd tegen België 90 minuten langs de zijlijn en Klaas-Jan Huntelaar kreeg de voorkeur. De spits van Schalke 04 is doorgegaan met scoren, waarvoor hij een neusje heeft, zoals dat heet. Maar niets ten nadele van Huntelaar en zijn neusje voor het vijandelijke doel: het is simpelweg een mindere voetballer dan Van Persie. Een basisopstelling zonder Robin van Persie is voor mij ondenkbaar, dat heb ik me inmiddels wel gerealiseerd. Misschien gold dat ook wel al die tijd voor Louis van Gaal. Kwam die reservebeurt van Van Persie tegen België wellicht slechts door transferperikelen, waardoor onder andere Rafael van der Vaart en Nigel de Jong nu ook niet opgeroepen zijn?
