Olivier Plancke
Wouter Vandenhaute weg als voorzitter? Ja. Vandenhaute geen macht meer bij Anderlecht? Vergeet het. Achter de schermen houdt hij Marc Coucke meer dan ooit in de wurggreep.
LEES OOK: Vandenhaute krijgt stevige trap na: "Typisch voor hem"
Voorzitter weg, veto blijftAls de raad van bestuur vrijdag het ontslag van Wouter Vandenhaute als voorzitter aanvaardt, blijft hij aandeelhouder en mee aan de knoppen. Want Vandenhaute verdwijnt niet, hij verschuift enkel van stoel.
En vanop die nieuwe stoel – die van aandeelhouder met blokkeringsminderheid via zijn vennootschap Mauvavie – kan hij evenveel, misschien zelfs meer, gewicht in de schaal leggen dan voorheen.
Samen met Geert Duyck heeft Mauvavie namelijk 26,3 procent macht in handen binnen Anderlecht. Marc Coucke heeft met zijn vennootschap Alychlo 56,6% en dus op papier de macht, maar de blokkeringsminderheid van Mauvavie kan grote beslissingen gewoon tegenhouden.
Met één handtekening blokkeren ze een kapitaalverhoging of statutenwijziging. Dan weegt die 26,3% soms zwaarder dan Couckes meerderheid. Zonder Mauvavie geraakt Coucke nergens. En dat weet Vandenhaute heel goed.
Vandenhaute wint aan macht
En precies daar botst het. In de voorbije maanden is de relatie Coucke-Vandenhaute niet gewoon bekoeld, ze is morsdood. De Instagram-interventie van Coucke, een uur voor Union-RSCA, was geen communicatie, het was een oorlogsverklaring.
Vandenhaute antwoordde niet met een tweet, maar met een strategische zet door zijn mandaat ter beschikking te stellen. Mooie timing, onder druk van de paars-witte achterban, maar het verandert niets aan de macht die telt: die van de aandeelhoudersstructuur.
Vandenhaute verliest dan wel de titel “voorzitter”, maar hij wint eigenlijk aan vrijheid als aandeelhouder. Zonder dagelijkse verantwoordelijkheid kan hij makkelijker stokken in de wielen steken. Met Duyck achter zich, en die is kapitaalkrachtiger dan Vandenhaute, heeft hij meer dan genoeg munitie.
Vijf scenario’s, dezelfde blokkade
Er zijn vijf realistische opvolgscenario’s om de nieuwe voorzitter van Anderlecht te worden, maar wie er ook komt — ook al wordt het iemand uit het kamp van Mauvavie of Alychlo — aan de structuur zal er niets veranderen.
Zolang Mauvavie met 26,3 procent kan blokkeren en Alychlo met de meerderheid moet leuren voor consensus, blijft het trekken en duwen zonder vooruitgang. Vandenhaute is voor Coucke serieuze “ambetanterik” in de aandeelhoudersvergadering: één partner die op z’n eentje de stekker uit grote dossiers kan trekken.
Er is in wezen maar één uitweg: ofwel verkoopt Coucke, ofwel verkoopt Mauvavie. Het eerste is weinig realistisch: Coucke haalt die 130 miljoen die hij in de club pompte nooit op vandaag. Het tweede hangt af van Duyck. En laat die nu óók net iemand zijn die graag rendement ziet.
Kort gesteld: er komt pas beweging als iemand verkoopt. Tot dan verandert weinig: andere titel, maar dezelfde macht. Vandenhaute verdwijnt uit de voorzitterszetel, maar niet zeker en vast niet uit het spel. Coucke heeft dan weer de meeste aandelen, maar geen vrij spel. En Anderlecht? Dat verliest vooral tijd.
