KRC Genk drukte in de vorige zomer hard door voor de komst van Nicolas Castro, de Argentijnse aanvallende middenvelder die zo’n 3,2 miljoen euro - plus 450 duizend euro aan verschillende variabelen - kostte. Voorlopig breekt Castro geen grote potten in de Cegeka Arena, en dient hij enkel als stand-in voor Bilal El Khannouss. Een rol waarin de 21-jarige (nog) geen onvergetelijke indruk heeft nagelaten.
DE BACK-UP VAN EL KHANNOUSS
Nicolas Castro telt dit seizoen twee basisplaatsen bij KRC Genk. De eerste was in de Jupiler Pro League tegen Sporting Charleroi en de tweede was vorige week in de bekermatch tegen RSC Anderlecht. Dit waren niet toevallig twee wedstrijden waarin Bilal El Khannouss niet beschikbaar was. De Marokkaan was geel geschorst tegen Charleroi en tegen Anderlecht was hij nog maar net terug van het Wereldkampioenschap in Qatar. Castro was telkens zijn vervanger in deze wedstrijden, maar hij kon El Khannouss niet doen vergeten bij de Limburgers.
Nicolas Castro lijkt het vooral fysiek lastig te hebben in België, hoewel zijn techniek, balbehandeling, goeie voetjes en passing van een uitermate hoog niveau is. Aan zijn snelheid van uitvoering, vooral bij het goed gebruiken van zijn lichaam, moet er nog gewerkt worden want hij moet ruimte hebben om te kunnen voetballen. Tegen Anderlecht speelde Castro een goede eerste helft, maar in de tweede helft zakte hij genadeloos weg in de wedstrijd. De Argentijn lijkt moeilijk onder de druk te kunnen uitvoetballen, maar intrinsiek kan je zijn klasse wel zien.
ONZICHTBAAR TEGEN ANDERLECHT
“Bekoren kon hij ons niet”, was het verdict van Het Laatste Nieuws na de wedstrijd van Nicolas Castro tegen Anderlecht. De Argentijn kon zijn stempel niet drukken in zijn tweede basisplaats van het seizoen, waarbij hij op het offensief gebied veel te weinig klaar maakte. Hij was bij Genk de speler die procentueel gezien het meeste passes achteruit speelde en hij werd ook weinig aangespeeld door zijn ploegmaats - enkel Ally Samatta, Paul Onuachu en Bryan Heynen werden bijvoorbeeld nog minder in het spel betrokken dan Castro.
Daarnaast voorzag de Argentijnse nummer tien amper kansencreatie voor de ploeg, terwijl dat nochtans zijn belangrijkste taak is als aanvallende spelverdeler. Nicolas Castro telde tegen Anderlecht amper twee aangegane offensieve acties, nul (geslaagde) dribbels en hij creëerde ook voor zichzelf geen enkele dreiging voor het doel. De afwezigheid van Bilal El Khannouss was een buitenkans voor Castro om zich nog eens in de picture te spelen bij Wouter Vrancken, maar de dure zomertransfer kon zijn kans dus duidelijk niet grijpen.
(EXTRA) AANPASSINGSPERIODE NODIG
Vandaag is Bilal El Khannouss een meer afgewerkt product dan Nicolas Castro, waardoor het logisch is dat de Marokkaan incontournable is op de positie van aanvallende middenvelder bij KRC Genk. Daarnaast leerde het verleden ons dat meerdere aankopen van Dimitri de Condé pas volledig aanslaan na een ruime aanpassingsperiode en wanneer de druk op hen wat gaan liggen is. De fans van Genk moeten dus niet van het ergste scenario uitgaan dat de investering in Castro (3,2 miljoen euro plus 450 duizend euro variabel) weggegooid geld is.
Wanneer je Nicolas Castro ziet voetballen, dan moet je een bepaalde klasse en kwaliteit erkennen. De Argentijn is een technisch onderlegde nummer tien, het rugnummer dat hij ook droeg bij Newell’s Old Boys. Een uitstervend ras, zoals zijn gewezen jeugdcoach Marcelo Werlen verklaarde in Diario Popular. Hij vergeleek Castro zelfs met ex-Argentijns Juan Ramon Riquelme op basis van zijn technische kwaliteiten in de Argentijnse competitie.
Maar uiteraard zijn er grote verschillen tussen de Argentijnse en Belgische competitie op het gebied van intensiteit en tactiek, waardoor Nicolas Castro zich eerst nog wat langer zal moeten aanpassen aan zijn nieuwe voetbalomgeving. Daarnaast is het tevens geen geheim dat Zuid-Amerikaanse voetballers veel tijd nodig hebben om zich te acclimatiseren aan de Europese cultuur en andere gewoontes naast het veld.
