Arne Decraene
D-Day in Jan Breydel, waar Club Brugge mits een gelijkspel tegen RB Leipzig verzekerd is van Europees voetbal na nieuwjaar. Bij een zege zit er in Parijs wie weet zelfs nog een allesbepalend duel voor de volgende ronde van de Champions League in. Hoogspanning dus in Westkapelle, al valt de sfeer er tegenwoordig tegelijkertijd enigszins bedrukt te noemen. Uitgerekend nu rammelt Blauw-Zwart namelijk lang alle kanten, en lijkt het met problemen in zowat iedere linie te kampen.
Déjà vu. Niet alleen leeft Club net als vorig seizoen gebukt onder coronazorgen toe naar een cruciale Europese partij, ook het commentaar van Philippe Clement na de nederlaag tegen KV Mechelen doet denken aan de vorige campagne. Toen haalde de coach na een gelijkspel in eigen huis tegen datzelfde Malinwa, enkele dagen voor een eveneens Duitse confrontatie op het kampioenenbal tegen Borussia Dortmund, weliswaar nog een pak venijniger uit richting zijn kleedkamer. Dit keer beperkte Clement zich vooral tot een wake-upcall, ook voor zichzelf. Niet onlogisch, want met een 27 op 45 en doelsaldo van amper plus zeven kan de landskampioen niet tevreden zijn. In eigen land won de uitgesproken favoriet voor een derde titel op rij nog niet eens de helft van haar matchen. Tijd dus voor paniek?
GLANSPRESTATIES GEVRAAGD
Om het over een echte crisis te hebben is het nog iets te vroeg, maar op een week tijd kan Club nu veel verliezen – of winnen, natuurlijk. Na Leipzig wacht tenslotte een al even belangrijk tweeluik tegen Genk. Op enkele dagen zowel uit Europa als de beker geknikkerd worden: ook dat overkwam Blauw-Zwart vorig seizoen. Stilaan gaan de alarmbellen dus toch af in Jan Breydel, hoewel er af en toe tevens een fikse portie pech gemoeid was met het onnodige puntenverlies. Neem nu bijvoorbeeld de recente een op zes, waarbij Simon Mignolet liefst drie keer in de fout ging. Niet de gewoonte van het doorgaans solide sluitstuk. Van een nieuw probleem onder de lat is uiteraard nog lang geen sprake, maar Mignolet is wel een van de steunpilaren die dringend zijn niveau weer moet opkrikken. Te beginnen woensdag tegen Leipzig.
De huidige slechte reeks louter aan zijn blunders wijten, is echter eveneens te kort door de bocht. Club draaide in de weken voordien ook al niet bepaald op toerental, iets wat in de competitie eigenlijk nog maar vrij zelden het geval was. Enkel op het kampioenenbal stegen de troepen van Clement geregeld boven zichzelf uit, een huzarenstukje dat ze nu nog eens moeten herhalen. In het bijzonder Noa Lang en Charles De Ketelaere, de twee sterkhouders voorin. Vooral die eerste Gouden Schoen-kandidaat worstelt alsmaar meer met zichzelf, en hunkert naar een ouderwetse knalprestatie. Zijn ploegmaats kunnen zijn ingevingen alleszins gebruiken: vooral tegen Standard creëerde de landskampioen bitter weinig, ook in de wedstrijden daarvoor mocht het reeds gerust iets meer zijn. Idem voor De Ketelaere.
NEDERLANDERS AAN DE KANT
Club voetbalt doorgaans wel nog altijd net genoeg kansen bij elkaar om een match op papier over de streep te moeten kunnen trekken, en ook scoren lukt altijd. De laatste tijd opnieuw met Bas Dost aan het kanon, terug van weggeweest. Benieuwd of hij tegen Leipzig weer naar de bank verhuist, en Clement in de punt nog eens voor het dynamische duo Lang-De Ketelaere opteert. Nochtans was de goalgetter in Mechelen niet enkel goed voor een doelpunt, maar behoorde hij voor de pauze ook tot de uitblinkers. Samen met de immer betrouwbare Hans Vanaken en Éder Balanta, in Europa de twee cruciaalste spelers. Vanaken omwille van zijn scorend vermogen en rust, zowel met als zonder bal, Balanta vooral dankzij zijn duelkracht. De controleur op het middenveld, terug uit schorsing, is al weken een lichtpunt.
Hoe Clement zijn pionnen verder zal schikken, valt af te wachten. De trainer beloofde alvast voor de aanval te kiezen, en durfde in het verleden zowel qua veldbezetting als bij de invulling van de namen meermaals te verrassen. Quasi zeker lijkt evenwel dat naast Balanta en Vanaken niet Ruud Vormer, maar wel weer Mats Rits plaatsneemt. De aanvoerder bleek in de Champions League sowieso al geen titularis, enkel op Manchester City profiteerde hij van Balanta zijn afwezigheid, en kreeg in Mechelen nu een zoveelste opdoffer te verwerken. Tijdens de rust bleef Vormer er immers in de kleedkamer, waardoor er niet voor het eerst vragen opsteken over zijn relatie met Clement. Al heeft de Nederlander, die wie weet wel een rijtje hoger mag postvatten, zijn lagere plek in de pikorde toch vooral aan zichzelf te wijten.
NOOD AAN NSOKI
Niet alleen krijgt Rits zo straks wellicht weer de voorkeur in de as, waar Club weliswaar ook met hem tussen de lijnen in de tweede helft tegen Malinwa teveel duels verloor en ruimtes weggaf, de jonge Noah Mbamba klopt eveneens op de deur. Bovendien duikt in de wedstrijdkern nu plots de naam van Owen Otasowie op, en kan Kamal Sowah in de toekomst ook nog een concurrent worden. Al viel de recordaanwinst vrijdag ontstellend zwak in, een trend die stilaan toch zorgen baart. Op de flanken, waar de alternatieven momenteel uiterst schaars zijn, staat Clement daarom te popelen om in januari Tajon Buchanan te verwelkomen. Hopelijk doet hij het beter dan de talrijke zomeraankopen, die met uitzondering van Jack Hendry voorlopig zelfs in de breedte nog niet de verhoopte meerwaarde bieden.
Al staan ook de intrinsieke kwaliteiten van defensiepartner Stanley Nsoki, top tegen PSG en Leipzig, niet ter discussie. Net zoals zowat de hele achterhoede, de eindeloze inzet van Clinton Mata en co ten spijt, zit de wispelturige Fransman echter in een serieuze vormdip. Samen met Vormer betaalde hij dan ook zonder pardon het gelag voor de wankele eerste helft in Mechelen, waar Brandon Mechele andermaal evenmin kon overtuigen. Hopelijk is Nsoki woensdag wél weer bij de les. Zowel zijn inspeelpasses als intercepties, tegelijkertijd zijn grootste zwaktes, blijven doorslaggevende troeven. Nog vervangen aan de rust vrijdag: Faitout Maouassa, tot dusver een dure miscast. Hij ruimde plaats voor Federico Ricca, goed voor een assist maar samen met Tibo Persyn louter wegens coronaperikelen op de bank.
GLAS HALFVOL?
Die laatste stond zijn plaats in de selectie alweer af aan Ignace Van der Brempt. Afhankelijk van Clement zijn tactische keuzes verschijnt hij mogelijk prompt aan de aftrap. Net zoals Ricca, tot hiertoe louter goed voor twee invalbeurten op het kampioenenbal, dit keer misschien van bij de start de zieke Eduard Sobol vervangt. Niet bepaald de kaart van de aanval zoals vooraf aangekondigd, want in de opbouw is de Uruguayaan eerder beperkt, maar op defensief gebied blijkt hij alvast veruit de betere van Maouassa. Tenzij Clement verrast en Sowah of zelfs De Ketelaere de hele flank voor zijn rekening neemt, een taak die het de laatste tijd vrij bleke goudhaantje in het verleden met verve vervulde maar waarvoor hij nu niet meer staat te springen, lijkt Ricca dus de meest aangewezen optie links achterin.
Voor het overige hoeven we ondanks de recente teleurstellingen nu ook geen karrenvracht aan wissels te verwachten. Clement mag dan wel kopzorgen hebben in iedere linie, de coach rekent er vooral op dat gebruikelijke sterkhouders als Mignolet, Lang en zelfs Nsoki hun niveau snel weer opkrikken. En, als het even kan, woensdag nog eens boven zichzelf uitstijgen. Het zal nodig zijn ook, want zelfs na de dubbele pandoering tegen City blijven de Europese referentiematchen – samen met de prestaties in het recente verleden – zowat de enige reden dat het glas in Jan Breydel vandaag nog als halfvol wordt beschouwd. Binnen zeven dagen kan de balans echter reeds helemaal naar de andere kant overhellen. En resteert in het rampscenario ineens alleen nog de competitie om iets van het seizoen te maken.
DRUK OP CLEMENT
Wie weet halen Bart Verhaeghe en co daar in de play-offs wel eens voordeel uit de puntenhalvering die ze al zo lang vervloeken. In de tussentijd hoopt Club, dat tot nieuwjaar een grotendeels gunstige doch drukke kalender tegemoet gaat, vooral vlug komaf te maken met de dip van de voorbije weken. Ondanks het tegenvallende spelpeil zou Blauw-Zwart trouwens wel nog altijd resultaten boeken mocht het wat meer de nul houden. De voorbije jaren een van de sleutels tot het succes, maar tegenwoordig blijkbaar teveel gevraagd. Net als een voorsprong vasthouden, wat door een combinatie van individuele en collectieve factoren – de flaters van Mignolet, de vaak verloren strijd op het middenveld, het onvermogen voorin om de score verder uit te diepen en de gatenkaas achterin – nu al vijf keer verkeerd liep.
Heel wat vraagtekens dus voor Clement, wiens positie onder de toenemende druk vanzelfsprekend nog niet in gedrang komt. Ook bij een nederlaag tegen Leipzig zullen de pijlen van het bestuur nog niet op de succescoach worden gericht. Niet alleen heeft hij dat krediet ruimschoots verdiend, Clement wijst er ook terecht op dat Club nog steeds de underdog blijft tegen de Duitsers. En bij uitbreiding de loodzware poule, waarin de landskampioen zich in een positie manoeuvreerde die weinigen vooraf voor mogelijk hadden geacht. Toch zou een eventuele uitschakeling zuur nasmaken in Westkapelle, zeker indien men er ook in de competitie op de sukkel blijft. Vooralsnog is er nog geen man overboord, maar de tijd begint toch te dringen voor Clement om oplossingen te vinden. Liever vandaag dan morgen.
LEES OOK: Leko in zak en as: Club Brugge komt met Mignolet-statement
