Arne Decraene
"Onze sportief directeur Peter Verbeke blijft mij altijd positief verrassen met namen waarvan ik denk: 'kunnen we ons die echt permitteren?'", aldus Vincent Kompany een tiental dagen geleden. Het antwoord blijkt volmondig 'ja' te zijn, want met Jacob Bruun Larsen haalt Anderlecht nu een relatief onbekende doch straffe aanwinst in huis. Een zet met het oog op de korte termijn, die hopelijk beter uitpakt dan enkele gelijkaardige constructies in het verleden. Dezelfde valkuilen lijken nochtans toch enigszins aanwezig. Gelukkig oogt het risico al bij al vrij beperkt.
#Creativewithoutmoney. Dat was de hashtag die Verbeke gebruikte na de 1-0 zege van Paars-Wit tegen KRC Genk eerder dit seizoen, toen de Brusselaars een spotgoedkoop elftal tussen de lijnen brachten. Michael Murillo, Bogdan Mykhaylichenko en Josh Cullen hadden opgeteld nog geen twee miljoen gekost, Timon Wellenreuther werd gratis opgepikt terwijl er met Hannes Delcroix, Sambi Lokonga, Yari Verschaeren en Francis Amuzu ook nog vier spelers uit Neerpede aan de aftrap stonden. De overige drie posities werden aangevuld met de huurlingen Matt Miazga, Paul Mukairu en Lukas Nmecha. Een verhouding die de voorbije weken doorgaans redelijk intact bleef, zij het soms met andere namen om de diverse posities te bezetten. Mogelijk komt er straks echter toch enige verandering in die balans.
Tijdens de huidige mercato zet Anderlecht het transferbeleid van afgelopen zomer immers verder. Voor nieuwe reservedoelman Warner Hahn moest het – net zoals voor Wellenreuther – geen centen op tafel leggen, Abdoulay Diaby, Majeed Ashimeru en nu dus ook Larsen werden dan weer geleend. De totale teller aan tijdelijke krachten voor dit seizoen komt zo alweer op acht stuks te staan. Miazga, Mukairu en Nmecha zijn er reeds van bij het begin bij, Derrick Luckassen en Percy Tau werden zopas vervangen door het nieuwe trio huurlingen. Indien zij allen een basisplaats afdwingen, wat in principe toch de bedoeling lijkt, zullen een paar jonkies moeten wijken. Een noodzakelijk kwaad in de jacht op PO I, samen met een Europees ticket nog steeds veruit de voornaamste doelstelling in het Lotto Park.
LOOPBAAN VAN LARSEN
Als die bereikt wordt, en alles even meezit, blijven een aantal van die leenspelers wie weet zelfs langer op post. Zo bedong Verbeke na Mukairu ook op Diaby en Ashimeru een aankoopoptie. In het geval van Larsen liggen de kaarten evenwel anders. De 22-jarige linksbuiten werd zes jaar geleden door Borussia Dortmund weggeplukt uit zijn thuisland Denemarken en maakte destijds meteen indruk in de Duitse jeugdreeksen. Zo was hij in twee seizoenen bij de U19 goed voor 29 doelpunten en 24 assists in 42 duels, waarop Thomas Tuchel hem op 18-jarige leeftijd zijn debuut bij de A-ploeg gunde. Mede door blessures kon Larsen zich aanvankelijk echter niet doorzetten, en ook een halfjaar op huur bij Stuttgart werd niet bepaald een voltreffer. Toch kreeg hij nadien van Lucien Favre plots wél geregeld zijn kans.
In de editie 2018/2019 van de Bundesliga mocht de vinnige winger zich 16 keer titularis noemen, en ook in de Champions League kreeg Larsen de nodige minuten. Hoewel zijn productiviteit heel wat lager lag dan bij de jeugd, liet de Deen daarbij toch aardige dingen zien. In die mate zelfs dat zijn geschatte marktwaarde op zes maanden tijd een steile vlucht nam van 0,5 naar maar liefst 20 miljoen euro. Een jaar later was zijn ster reeds wat getaand en nam Hoffenheim hem over voor negen miljoen, maar ook daar kon Larsen zich niet echt doorzetten. Nog eens 12 maanden later mag hij dus alweer beschikken bij het nummer 11 in de Duitsland, dat hem niet nodig had om twee keer de vloer aan te vegen met AA Gent. Al verraadt het gebrek aan een aankoopoptie wel dat Hoffenheim nog steeds in hem gelooft.
ILLUSTERE VOORGANGERS
Ook op het thuisfront, waar FC Kopenhagen eveneens interesse toonde, heerst nog vertrouwen in zijn kunnen. Zo maakte Larsen in september nog deel uit van de Deense selectie die de Rode Duivels partij gaf, al dateert zijn eerste en enige cap intussen wel van maart 2019 en was hij er in de laatste interlands niet meer bij. Desalniettemin lijkt een speler van zijn kaliber, wiens marktwaarde nog altijd op acht miljoen wordt geraamd, met een contract tot 2024 in principe geen spek voor de bek van Paars-Wit. Althans niet in de huidige situatie. Dat de Brusselaars erin slagen om hem aan boord te halen – wellicht net zoals zijn zomerse lotgenoten aan gunstige voorwaarden, hoewel daar ook bij Diaby en Ashimeru voorlopig vrij weinig details over geweten zijn – blijft op zich dus hoe dan ook een knappe prestatie.
Toch vallen er tevens enkele bedenkingen te maken. Op het eerste gezicht doet Anderlecht een gouden zaak, ondanks het stilaan uitpuilend huurlingenlegioen. Per slot van rekening heeft Verbeke weinig andere middelen om het elftal op korte termijn te stofferen. Een nog altijd jong voormalig toptalent op een zijspoor tijdelijk rekruteren aan een lage kostprijs, is dan ook een kans die hij moeilijk kan laten liggen. Alleen roept het toch herinneringen op aan het vroegere beleid onder Herman Van Holsbeeck dat tegenwoordig alom verketterd wordt in de hoofdstad. Zo waren Marko Marin (25), Filip Djuricic (25), Alexander Büttner (26) en Lazar Markovic (24) niet veel ouder dan Larsen – of Ashimeru – toen ze in januari neerstreken in het Lotto Park. Hoe het hen vervolgens verging, is een welbekend verhaal.
FYSIEKE VRAAGTEKENS
Markovic liet in de play-offs wel nog flitsen zien van zijn klasse, maar tegen dan was het kalf eigenlijk al verdronken. Vooral het fysieke aspect vormt op die manier vaak een probleem bij dit soort transfers, vermits de speler na een lange periode van inactiviteit tijd nodig heeft om weer op niveau te geraken. Een steen waar Michael Verschueren zich vorige winter ook nog aan stootte met Dejan Joveljic (20) en Marko Pjaca (24). Geen van hen bood een directe meerwaarde, ondanks hun adelbrieven en jeugdige leeftijd. Dat die parameters geen garanties bieden voor een snelle inzetbaarheid, wordt nu trouwens nog maar eens geïllustreerd door Ashimeru. In tegenstelling tot de zes jaar oudere Diaby, die nochtans evenmin over veel ritme beschikt, zit hij een dikke week na aankomst nog steeds niet in de selectie.
Het voornaamste vraagteken lijkt dus wanneer Kompany een beroep zal kunnen doen op Larsen, die dit seizoen amper 101 minuten op de teller heeft staan en ook in de vorige campagne niet verder kwam dan 619 stuks. In totaal speelde de polyvalente flankaanvaller, die tevens in het centrum uit de voeten kan, het voorbije halfjaar zo het equivalent van acht volledige wedstrijden, met daarin nul doelpunten en twee assists. Bovendien werd hij daarbij geregeld geteisterd door blessures – vooral aan de knie, iets waar de recordkampioen nochtans al tal van slechte ervaringen mee heeft – en miste hij aan het begin van de huidige jaargang reeds een pak tijd door trainingsachterstand. Afwachten dus hoelang het zal duren vooraleer die straks helemaal weggewerkt is, en Larsen zich paraat toont voor de dienst.
AFSCHEID VAN AMUZU?
Al beschikt de Deen over een grote motor en volume, en is hij verder met zijn kracht, goede passing en begaafde dribbels een vrij complete speler. Het risico op een lange inloopperiode en eventuele blessures ten spijt, mag beter doen dan Mustapha Bundu dus alvast geen probleem vormen. Hoewel hij intrinsiek allicht meer kwaliteiten in pacht heeft, is het echter nog maar de vraag of Larsen snel een opwaardering ten opzichte van Amuzu zal blijken. Tenslotte was hij de afgelopen weken in uitstekende doen. Mogelijk probeert Anderlecht het ijzer in zijn geval te smeden wanneer het heet is, want ook Diaby moet nog worden ingepast. Amuzu dreigt zo voorin sowieso het kind van de rekening te zullen worden. Op links en diep in de punt zijn Mukairu en Nmecha immers allebei verzekerd van hun plek.
Voor de plaatsen daarrond kan Kompany straks evenwel kiezen uit een heleboel opties, waaronder dus tevens Larsen. Diens potentieel oogt uitermate interessant, met een mix van snelheid, kracht, overzicht en technische vaardigheden. Nu alleen nog hopen dat die troeven in het Lotto Park eindelijk tot uiting komen. In het verleden bleek het zijn illustere voorgangers niet gegund, maar wie weet vormt Larsen wel de uitzondering op de regel. Per slot van rekening waren ook de meeste andere huurlingen dit seizoen een schot in de roos. Veel tijd valt er alleszins niet te verspillen. 12 wedstrijden resten Anderlecht om een ticket voor PO I af te dwingen, met of zonder bijdrage van Larsen. In het eerste geval mag Verbeke een dikke pluim bijsteken op zijn hoed. Wordt het toch dat laatste scenario, scheurt Paars-Wit tenminste niet haar broek.
