Arne Decraene
Een veredeld B-elftal van de Rode Duivels kon niet overtuigen in de oefenpartij tegen Zwitserland, maar met twee doelpunten trok Michy Batshuayi zijn team alsnog over de streep. De spits zit zo al aan maar liefst 21 treffers in 32 interlands, met gemiddeld één goal per 69 minuten bij het nationaal elftal. Ronduit impressionante cijfers waarmee hij zelfs Romelu Lukaku aftroeft, al neemt de Belgisch topschutter aller tijden zijn plaats in de punt indien mogelijk straks uiteraard gewoon weer in. Dries Mertens daarentegen mag stilaan vrezen voor zijn plek.
Niet omdat Dennis Praet indruk maakte op diens gebruikelijke stek op rechts in de zogenaamde pocket. De middenvelder van Leicester City, die zelf al aangaf liever lager en meer in het centrum te opereren, voelt zich daar immers duidelijk niet helemaal in zijn sas. Nochtans vervulde hij in Engeland de voorbije weken dezelfde rol, met achter zich Youri Tielemans in steun. Dankzij diens invalbeurt woensdag voor Leander Dendoncker, nog een voormalig Anderlecht-kompaan, stonden zij nu reeds voor de 153ste keer in hun carrière samen op het veld. Zesmaal was dat het geval bij de Rode Duivels, zij het doorgaans in het omgekeerde scenario. Tielemans titularis dus, met Praet als wisselspeler. Niet toevallig, want sinds het WK 2018 werpt die eerste zich alsmaar meer op als een vaste basispion voor Roberto Martinez.
DUO MET DE BRUYNE
In Rusland verscheen Tielemans alleen in de twee confrontaties tegen Engeland aan de aftrap, maar in de 22 interlands die volgden stond hij 16 keer aan de start. Nu mocht het nog altijd pas 23-jarige talent, die net als Batshuayi zijn 32ste optreden voor de Rode Duivels vierde, na een ontstellend zwakke eerste helft dus de meubelen komen redden. Wat hem ook met verve lukte. Nog geen vijf minuten na de rust leverde hij namelijk prompt een fraaie assist voor Batsman, die koel afwerkte. De fase was kenmerkend voor Tielemans zijn vele kwaliteiten en demonstreerde in één klap diens vista, snelheid van uitvoering, zuivere passing én verticaliteit. Geen wonder dus dat hij hier en daar graag vergeleken wordt met Kevin De Bruyne. Zonde dat het duo van Martinez niet wat vaker samen aan een wedstrijd mag beginnen.
Voor het WK was dat twee keer het geval, in het duel om de bronzen medaille kregen we de combinatie eveneens vanaf het eerste fluitsignaal te zien. Net zoals in nog vijf matchen nadien. Toch lijkt Tielemans vooralsnog louter de eerste vervanger van De Bruyne te blijven, die sinds Rusland helaas al maar liefst 14 keer verstek gaf voor het nationale elftal. De logica zegt dus dat Tielemans telkens weer plaats moet moeten ruimen wanneer De Bruyne erbij is, die dan steevast een tandem met Axel Witsel vormt. Al hoeft dat niet per se zo te zijn. Tenslotte schoof De Bruyne reeds geregeld door naar de hogere positie van Mertens of Eden Hazard, waar hij misschien minder de bal voelt maar wel nog meer het verschil kan maken. Een keuze die in de heroïsche kwartfinale tegen Brazilië op het WK alvast prima uitpakte.
LUXEPROBLEEM MERTENS
De Bruyne scoorde toen met Witsel en Marouane Fellaini achter zich, in de strijd om de derde plek werd die laatste – intussen op internationaal pensioen – vervolgens al ingeruild voor Tielemans. Door diverse omstandigheden moest Martinez sindsdien nog maar zelden echt de knoop doorhakken, maar in de veronderstelling dat iedereen volgende zomer fit is dient zich op het EK allicht een luxeprobleem aan. In theorie is er dan immers geen ruimte om Witsel, De Bruyne, Hazard, Tielemans én Mertens, die slechts sporadisch enkele minuten allen samen tussen de lijnen stonden, in de ploeg te droppen. Die eerste drie zijn vanzelfsprekend verzekerd van een basisplaats, en dus gaat het tussen Tielemans en Mertens voor de laatste stek. Zij het niet rechtstreeks, want natuurlijk bezetten ze een andere positie.
De voorbije jaren was Mertens rechts voorin min of meer een zekerheid in de bondscoach zijn gekende 3-4-3 formatie. De topschutter aller tijden van Napoli zit zo in totaal al aan 92 caps, waarin hij 20 keer raak trof en 28 assists aanleverde. Ons teleurstellen deed Mertens dus nauwelijks tot nooit bij de Rode Duivels, maar toch startte hij in de laatste drie duels op het WK in Rusland telkens op de bank. Iets wat nadien wel vaker zou gebeuren. Niet geheel onbegrijpelijk, want hoewel hij het zelf niet graag zal horen bewees de aanvaller in het verleden reeds meermaals de ideale supersub te zijn. Ook zonder hem aan de match te laten beginnen, weet Martinez dus wat hij aan hem heeft. Al werd Mertens wanneer hij wél aan de aftrap stond eveneens vaak voortijdig naar de kant gehaald. Af en toe voor … Tielemans.
OOG OP DE TOEKOMST
Misschien mogen we hier dus al vrij letterlijk spreken van een wissel van de wacht, iets waar Martinez fel mee bezig is. Waar hij de 23-jarige Tielemans al meerdere keren als het gezicht en dé leider van de volgende generatie bestempelde, is Mertens op 33-jarige leeftijd een van de ouderdomsdekens van de huidige kern. De bondscoach maakt dan ook niet alleen achterin, maar tevens op diens positie reeds volop werk van de toekomst. Voorafgaand aan het debuut van Dodi Lukebakio en Charles De Ketelaere, mochten zo onder andere Yari Verschaeren, Jérémy Doku, Leandro Trossard en Benito Raman al eens opdraven. Om dan nog te zwijgen over Thorgan Hazard, Adnan Januzaj en andere Yannick Carrasco's. Opties te over dus, waar nu allicht nog iemand bijkomt die het laken meteen naar zich toe kan trekken.
Door de doorbraak van Tielemans, die met zijn prima invalbeurt van woensdag zijn sollicitatie als vaste titularis andermaal flink kracht bijzette en steeds harder op de deur klopt, schuift De Bruyne namelijk mogelijk definitief een rijtje op. Op defensief vlak zou die zet de Rode Duivels alleszins verstevigen. Per slot van rekening is Tielemans niet enkel nog wat sterker in de recuperatie dan De Bruyne, in een meer vooruitgeschoven rol biedt die op zijn beurt meer duelkracht en loopvermogen dan Mertens. Zonder klachten over diens prestaties en productie in het nationaal elftal, laat staan in Napels, moet De Bruyne bovendien in balbezit evenmin onderdoen voor de vier jaar oudere publiekslieveling. Niet louter met het oog half op de toekomst gericht, maar ook in het heden kan hij zo al een waardevol alternatief zijn.
TIJDPERK VAN TIELEMANS
Op voorwaarde uiteraard dat iemand anders zijn functie als draaischijf op zich neemt. Hans Vanaken vormt dan een optie, maar blijft toch van een lagere categorie. Ondanks zijn wat mindere optreden tegen IJsland, bewijst Tielemans daarentegen alsmaar meer klaar te zijn om de fakkel over te nemen. In een as met hem en Witsel achter Hazard en De Bruyne zit dan ook heel wat muziek, zowel vandaag als in de komende jaren. Wat dan dus slecht nieuws voor Mertens betekent, tenzij de bondscoach uit nóg een ander vaatje tapt en een voorbeeld neemt aan Lucien Favre. De coach van Borussia Dortmund verraste vorige week in Brugge door Witsel centraal achterin te posteren, waar sinds het pensioen van Vincent Kompany ook bij de Belgen een vacature vrijkwam. Wie weet deed Martinez zo inspiratie op.
Indien de Spanjaard vooral zoveel mogelijk kwaliteit aan de aftrap wil brengen, kan hij op die manier kiezen voor een middenveld met De Bruyne én Tielemans in steun van Hazard en Mertens. Helaas voor die laatste lijkt dat momenteel echter niet het plan, al valt niet uit te sluiten dat Martinez het tegen Engeland of Denemarken toch eens probeert. De kans is evenwel groter dat Tielemans en Witsel samen het middenveld bevolken, met De Bruyne die dan doorschuift en zo Mertens op de bank houdt. Nadat hij zijn interlandloopbaan in 2011 op gang trok als luxe-invaller, en vanaf dan mee de opmars inluidde, dreigt de aanvaller zijn carrière bij de Rode Duivels dus ook zo af te zullen sluiten. Zoals we een jaar geleden reeds schreven, is het tijdperk van Tielemans immers stilaan onherroepelijk aangebroken.
LEES OOK: Lukebakio trapt ferm na op Tedesco: “Leuk is anders…”
