De Japanners zitten in de lift in de Jupiler Pro League. Ryota Morioka gooide dit seizoen hoge ogen bij Charleroi en lijkt een prima kandidaat voor Antwerp (LEES HIER), terwijl zijn landgenoot Junya Ito een van de weinige lichtpunten was bij KRC Genk. Nochtans nam hij onder Felice Mazzu een valse start, maar Hannes Wolf kreeg de onnavolgbare winger weer aan het flitsen. En levert de uittredend landskampioen zo mogelijk een nieuwe miljoenentransfer op.
In januari van vorig jaar ruilde Ito de degradatiestrijd in de Japanse J-League in voor de titelambities in de Luminus Arena. Destijds nog op uitleenbasis, al won hij snel de harten van de Limburgse achterban én het clubbestuur. Nadat zijn prestaties sinds de komst van Wolf opnieuw een positieve koers namen, aarzelden Dimitri de Condé en co dan ook niet om hem tot medio 2023 vast te leggen.
8 MILJOEN GEWEIGERD
Een veertiental maanden geleden, op de laatste dag van de wintermercato, vond Genk een akkoord met Kashiwa Reysol omtrent uitleenbeurt van anderhalf jaar. Van een aanpassingsperiode was echter geen sprake, want Ito had meteen een aanzienlijk aandeel in de vierde landstitel in het clubbestaan. Een prestatie die ook de buitenlandse ploegen niet ontging, want nadat Genk in januari enkele Bundesliga-teams te vlug af was geweest klopte vorige zomer Stade Rennes aan in de Luminus Arena.
De Limburgers hadden toen hun optie dus al kunnen lichten en direct cashen op de revelatie, al werd het Franse aanbod van naar verluidt zo'n acht miljoen euro geweigerd. Best veel voor een 27-jarige Japanner die nog maar pas de stap naar Europa waagde, maar toch stond Genk pal. De club is intussen hogere bedragen gewend en had ook met Ito duidelijk grotere plannen voor ogen. Dat hij hoe dan ook aan boord zou mogen blijven, werd ondanks de mindere start in november dan ook al beslist.
MISCAST MET MAZZU
Voor een groot stuk dankzij Wolf, want tussen Ito en Mazzu bleek het niet te boteren. Samen met de rest van zijn ploegmaats was de kwieke flankaanvaller tijdens de eerste 15 speeldagen nog maar een schim van zichzelf, al leverde hij wel nog vijf assists af. Toch zag iedereen hoe het keurslijf van de nieuwe coach hem niet als gegoten zat, met als gevolg dat de glansprestaties van een paar maanden eerder onder Philippe Clement uitbleven. Gelukkig vond toen de onvermijdelijke trainerswissel plaats.
Zowel onder Mazzu als Wolf werd Ito in élk competitieduel, al stegen zijn speelminuten aanzienlijk onder de Duitse laptoptrainer. Waar hij onder die eerste gemiddeld 77 minuten per match opdraafde, werden dat er onder Wolf (blessuretijd incluis) 92 – wat dus betekent dat de winger nauwelijks wordt vervangen. Een vertrouwen dat zich reeds uitbetaalde, want sinds november haalde hij terug zijn hoge niveau. En was Genk dus al overtuigd, al werd dat nieuws pas recent ook officieel naar buiten gebracht.
Die stijgende vormcurve gaf de Limburgers tevens een duwtje in de rug om Ianis Hagi, in de zomer nochtans voor vier miljoen en met heel wat tromgeroffel in huis gehaald, door te sturen naar Glasgow Rangers. Inclusief aankoopoptie, waarmee het geloof in Ito andermaal bevestigd wordt. Hagi mag dan wel meer een spelmaker zijn, ook de Roemeen komt graag van de rechterflank. Zeker indien Genk met een klassiekere 4-3-3 zonder rasechte nummer 10 wil spelen, vertrok zo dus toch een concurrent.
WONDERDOKTER WOLF
Dat een nieuwe coach wonderen kan doen voor de prestaties van een speler, werd hier dus nogmaals bewezen. Onder Wolf kwam Ito niet alleen meer aan de bak, ook zijn statistieken schoten de lucht in. Te beginnen met vijf doelpunten, tegenover nul ten tijde van Mazzu. De Japanner werd dan ook vaker in stelling gebracht én kreeg de bal plots gemakkelijker tegen de palen. Zijn cijfers van 1,3 doelpogingen per wedstrijd aan 53 procent accuraatheid krikte hij zo op naar 1,7 en een knappe 85% respectievelijk.
Dat verhoogde initiatief, gekregen dan wel opgeëist, uitte zich tevens in het creëren van kansen voor zijn ploegmaats. Sinds Wolf de teugels in handen nam bereidde Ito namelijk bijna dubbel zoveel kansen voor als voorheen. Waar hij met zijn passes tot en met speeldag 15 gemiddeld slechts 0,86 keer per wedstrijd een van zijn makkers voor doel wist te zetten, leverde dat in de weken nadien 1,71 keer per match gevaar op. Het resultaat van het Wolf-effect, die meer oog heeft voor het creatieve aspect?
Aan inzet ontbrak het Ito nooit, maar onder Wolf liet hij toch pas echt zijn tanden zien. De winger is bereid om telkens een stapje extra te zetten en doet zijn stinkende best om plichtbewust zijn meters te malen. Bovendien laat hij zich ook in de duels gelden, al zal de frêle technicus vanzelfsprekend nooit een fysiek monster worden. Na de overname door Wolf won Ito desondanks 14 procent meer van zijn offensieve duels. Vooral in aanvallend opzicht onderneemt hij dan weer bijna dubbel zoveel loopacties.
TOP IN BELGIË
Dankzij de kentering onder Wolf herstelde Ito zijn status als één van de beste flankaanvallers die onze competitie te bieden heeft. Dat hij met zijn dribbelkunsten tot het kruim van de JPL behoort, wisten we u zelfs al eerder te melden. Ook in andere belangrijke aspecten van het spelletje moet de Japanner echter weinig spelers voor zich dulden, te beginnen met zijn voorzetten. Wat volume betreft legt daar alleen Jérémy Doku nog straffere cijfers voor, met 5,4 crosses per wedstrijd tegenover de 4,9 van Ito.
Die laatste is wel efficiënter dan de jonkie van Anderlecht. Doku ziet immers slechts 28,7 procent van zijn voorzetten terechtkomen bij een ploegmaat, Ito is in 31 procent van de gevallen accuraat. Ook wat geslaagde offensieve acties betreft staat hij overigens in de top 10, al troeft zijn partner Théo Bongonda – eveneens bevrijd onder Wolf – hem wel nog af. Samen vormen ze dus een dodelijk tandem. Tot slot leverde Ito per 90 minuten 0,25 assists af, goed voor een vijfde plaats tussen de wingers van de JPL.
VOLGENDE MILJOENENTRANSFER?
Logisch dus dat Genk zijn aankoopoptie besloot te lichten, al is weinig geweten over het exacte bedrag dat met de transfer gemoeid is. De verwachting is evenwel dat die som een flink pak lager ligt dan zijn actuele marktwaarde van 5,5 miljoen. Op het moment dat Ito de overstap maakte van Japan naar Limburg, bedroeg die per slot van rekening nog 'amper' twee miljoen. Allicht deed De Condé dus andermaal prima zaakjes en mag hij opnieuw een aanwinst met een hoog rendement op zijn conto schrijven.
Ito heeft namelijk het potentieel om de volgende uitgaande miljoenentransfer in Genk te worden, zo getuige het feit dat Rennes eerder al acht miljoen voor hem wou neertellen. Dat daar geen genoegen mee werd genomen, spreekt in één klap boekdelen over de plannen in de Luminus Arena. Daar lijken ze eerder te denken aan een soortgelijke opbrengst als die voor Ally Samatta, nog maar pas op dezelfde leeftijd voor iets meer dan 10 miljoen naar de Premier League vertrokken. Een deal met zeven nullen dus.
Genk lichtte de aankoopoptie op Ito trouwens niet zomaar, maar bood hem meteen ook verbeterde voorwaarden aan. Extra munitie om hem uit handen te houden van geïnteresseerde clubs – of om de prijs verder op te drijven, al zouden er intern wel afspraken zijn gemaakt over de verdere toekomst. Tussen de regels lezen we dat er allicht een soort afkoopsom werd besproken, die dan ongetwijfeld behoorlijk pittig zal zijn. Conform met de standaarden waar ze in Genk intussen aan gewend zijn.
