Olivier Plancke
Kasper Dolberg weg, 44 goals in 96 duels weg. En de mercato gesloten voor een nieuwe spits. Kento Shiogai, Neal Maupay, Danylo Sikan: de last-minute targets werden steevast geschrapt. RSC Anderlecht opende dossiers, duwde op de rem en eindigde finaal zonder spits. Waarom liep het telkens mis? En wat het plan is tot de winter?
LEES OOK: Albert: "Hij maakt het verschil bij Anderlecht"
Geen spits: loon Sikan werd een bommetjeAjax heeft Kasper Dolberg opgehaald, terwijl Anderlecht achterblijft met een gat van 44 goals in 96 matchen en een zak geld: 10 miljoen vast, 2,5 miljoen in bonussen. Die centen staan netjes ingeschreven op de balans, maar cijfers scoren geen doelpunten. In de laatste dagen van de mercato bleek nog maar eens: Anderlecht wil kwaliteit, maar heeft er het geld niet voor.
Olivier Renard heeft zijn best gedaan. Hij heeft gejaagd, op alles wat bewoog én betaalbaar leek. Kento Shiogai (20) van NEC? Te duur, al bewijst zijn start met 2 goals in 3 Eredivisie matchen dat het talent er wél is. Neal Maupay (29) van Marseille? Verdient bijna 300.000 euro per maand—tenzij OM een stevig loon bleef ophoesten, is dat een no go.
🇺🇦🟣 RSC Anderlecht made a last-minute proposal this Monday for Danylo Sikan. The offer is a loan with a purchase option. While interested, Anderlecht must convince the Ukrainian striker, as they can only offer €800K gross, whereas Sikan currently earns €1.2M net at Trabzon.… pic.twitter.com/gkGqwqT8xB
— Sacha Tavolieri (@sachatavolieri) September 8, 2025
Emmanuel Dennis (27) passeerde volgens Het Nieuwsblad zelfs als transfervrije piste. Je voelde de nervositeit: de deadline van maandag 8 september drukte erin, maar de echte opportuniteit diende zich niet aan. De stevigste piste was Danylo Sikan. 1m85, Oekraïner, bij Trabzonspor derde spits in de pikorde. En niet goedkoop: ooit 6 miljoen betaald aan Shakhtar, dit voorjaar 3 goals en 2 assists in 22 matchen.
Anderlecht legde op het eind een huurvoorstel mét aankoopoptie neer. Trabzonspor vond de huurvoorwaarden niks, het loon werd een bommetje. RSCA kan “slechts” 800.000 euro bruto bieden, Sikan casht vandaag 1,2 miljoen netto. Dat verschil overbrug je niet met mooie praatjes. Gevolg: Hasi krijgt geen nieuwe spits. Punt.
Beter met Vazquez dan met Dolberg?
En dus schuift de schijnwerper onverbiddelijk naar Luis Vázquez. De Argentijn is echter geen Dolberg. Maar dat hoeft ook niet. Wat Vázquez mist aan pure finesse, compenseert hij met arbeid en kopkracht. De technische staf gelooft in hem: met Vazquez loopt het collectief drukzetten beter dan met Dolberg, zeggen ze intern.
Besnik Hasi werkt aan looplijnen en posities, Edward Still aan de patronen in balverlies, Lucas Biglia fluistert Spaans advies in het oor. In de voorbereiding prikte Vázquez tien keer. In de matchen die tellen staat hij nog droog. Het Lotto Park moppert. Maar het vertrek van Dolberg kán bevrijdend werken: geen schaduw meer om in te verdwalen, maar een leegte om zelf op te eisen.
De context is genadeloos. Adriano Bertaccini — 5 miljoen gekost — zit met een gescheurde meniscus nog tot eind oktober in de lappenmand, maar moet nadien wél één van de sleutels worden. Cvetkovic (18) kwam voor 3,5 miljoen, maar is nog niet klaar voor het echte werk.
Anderlecht heeft zichzelf vastgereden
De Europese exit zorgde voor minder allure. In de grote competities is de markt toe; clubs laten nu niet meer los wat ze willen houden. En los van Dolberg bracht niemand écht geld in het laatje. Vijf miljoen of meer ophoesten voor een vervanger? Onmogelijk, klonk het. Dan eindig je per definitie bij spelers op een zijspoor, uitleenbeurten, of jong talent waarvan je hoopt dat het meteen rendeert.
Geen spits halen is een plan, maar dan moet je er ook echt voor uitkomen. Anderlecht kiest tot januari voor Vázquez, moét kiezen, ze moeten bouwen een ploeg die zijn kwaliteiten maximaliseert, leven van arbeid en automatismen, en niet van een individuele flits.
Anderlecht heeft zichzelf vastgereden: de topschutter verkocht, de geldkraan dichtgedraaid, maar wel willen meedoen met de grote jongens.
