Olivier Plancke
Thorgan Hazard is zowel de man van de doelpunten als het probleem dat niemand opgelost krijgt. Fysiek kan hij het tempo van drie matchen per week niet meer aan. Tactisch past hij niet in het systeem. En financieel weegt hij loodzwaar op de club. Hazard blinkt uit, maar sleurt tegelijk een hele puzzel mee. En paars-wit krijgt hem maar niet gelegd.
LEES OOK: Keuzestress bij Anderlecht: Hasi hakt knopen door
Van vedette naar twijfelgeval: Hazard zakt weg in de pikordeBij Anderlecht vroegen ze zich intern af wat er met Thorgan Hazard aan de hand was. De voorbereiding van de 32-jarige voormalige Rode Duivel had niemand overtuigd, vooral de technische staf niet. Traag, twijfelachtig, op de dool in oefenmatchen. Hij paste niet in het systeem van Besnik Hasi, dat intensiteit en diepgang eist. Hazard loopt zijn longen niet meer uit en is geen flankspeler.
De nummer tien van Anderlecht heette Mario Stroeykens. Jonger, sneller. In de voorbereiding was hij de onbetwiste voorkeur van Hasi. Zowel Het Nieuwsblad als Het Laatste Nieuws schreven toen dat Stroeykens altijd de voorkeur zou krijgen op Hazard zolang het jeugdproduct het paars-witte shirt draagt.
Op de rechterflank was Tristan Degreef hem voorbijgestoken na een sterke voorbereiding. Op links is hij derde keuze na Nilson Angulo en Ibrahim Kanaté. Hazard werd gedegradeerd tot invaller. Niet omdat hij te weinig talent heeft, maar omdat hij niet in het profiel past waar Hasi zijn pressing en flankverdediging op bouwt. Zo’n grote naam als bankzitter: dat is niet evident.
Topscorer én tactisch vraagstuk
Vandaag, enkele weken later: Thorgan Hazard is topschutter in de Jupiler Pro League. Vier goals in vier matchen. Meer rendement dan ooit. Maar wie denkt dat Hazard helemaal ‘terug’ is, ziet maar één kant van het verhaal. Want de realiteit is: Hazard kan fysiek geen drie matchen per week meer aan. Niet in het systeem van Besnik Hasi, dat intensiteit en diepgang eist.
En toch: Hazard forceerde zich terug. Op de nummer tien, zijn favoriete positie. “Door de evolutie van Hazard krijgt die momenteel de voorkeur”, zei Hasi. Zijn rendement is te hoog om te negeren. Zijn vista, loopacties en gevoel voor ruimte zijn uniek in deze kern. Maar zelfs dan blijft hij puzzelwerk: hij zwerft, houdt niet van vaste zones, en geeft verdedigend niet altijd thuis.
En dus past Hasi zich aan. Hij gaf Hazard geen voorkeursbehandeling, maar wél vertrouwen. Geen verplaatsing naar Moldavië, geen overbelasting, maar wél elke dag op training paraat. Een Hazard op 100% blijft een basisspeler. Maar die 100% kan en mag geen drie keer per week verwacht worden.
Een blok aan het been van 2 miljoen: wat doe je met Hazard?
De sportieve puzzel is ingewikkeld, meer de financiële nog veel meer. Thorgan Hazard verdient naar verluidt 1,8 à 2 miljoen euro per jaar. Eén van de zwaarste lonen op Neerpede, in een selectie waar besparingen geen taboe meer zijn. Zijn contract loopt nog tot juni 2026. Een verlenging zit er niet meer in.
Een transfer kan wel. Vanuit Saoedi-Arabië werd al gepolst, maar écht warm leek hij daar niet voor te lopen. Hazard wil zijn carrière in België afsluiten en liefst bij Anderlecht. De vraag is alleen: wat is zijn plaats nog waard in dit Anderlecht?
Tegen Westerlo en Cercle was hij briljant. Tegen Zulte Waregem liep hij zichzelf en de bal in de vernieling. Hasi weet: als hij Hazard wil laten schitteren, moet hij bouwen rond hem. Maar hoeveel flexibiliteit biedt een kern waar spelers als Dolberg, Angulo en Bertaccini ook hun plek opeisen? En wat als Stroeykens niet vertrekt?
Er zijn ook supporters die vinden dat Hasi met twee aanvallers moet spelen: Dolberg en Bertaccini. “Liever niet”, zei Hazard, het zou betekenen dat hij naar de bank zou verhuizen.
