Twee onverwachte uitblinkers tonen zich bij Anderlecht

RSC Anderlecht won al bij al verdiend op het veld van Standard. Het kreeg uiteindelijk de meeste kansen, maar het was zeker geen goede topper. Net zoals bij de Slag om Vlaanderen zagen we amper goed voetbal. Bij RSCA mochten ze wel tevreden zijn. 

Als een topclub verliest, zijn fans al snel klaar met aan te geven dat er te weinig ‘inzet en drive’ was. Dat was zo bij Anderlecht na de nederlaag tegen Union SG. Het klopt dat er na de 0-2 weinig geloof was, maar tot aan die 0-2 was de partij in evenwicht. Voetbaltechnisch was dat echter vooral een zeer matige topper. De bezoekers wonnen wel verdiend, maar ondergetekende vond toch vooral dat RSCA toen klasse miste. Samen met een systeem dat deze kern niet goed ligt. 

LEES OOK: Anderlecht kraait victorie: 'verguisde' spelers staan op

Jan-Carlo Simic

David Hubert haalde aan dat hij de 4-3-3 wel kon bovenhalen, omdat Mario Stroeykens terugkeerde en ook Samuel Edozie weer van de partij is. Al had hij voordien ook Hazard centraal kunnen zetten, maar we haalden al aan dat OIivier Renard de coach niet hielp door én Anders Dreyer én Francis Amuzu van de hand te doen. Hubert bracht tegen Standard Jan-Carlo Simic en Ludwig Augustinsson weer in de ploeg.

Het is een raadsel waarom de Serviër de afgelopen weken vijf van de zes matchn op de bank bleef. Adryelson mocht spelen, maar echt overtuigen deed hij niet. Simic speelde ijzersterk tegen Standard. Hij wordt anno 2025 inzake populariteit steeds meer de Marcin Wasilewski van deze generatie RSCA-fans. Simic is defensief sterk, is onverzettelijk en maakt heel veel progressie, ook voetballend. 

Ludwig Augustinsson

Op links stond Augustinsson. We haalden vorige week nog aan dat we niet begrepen waarom David Hubert Ali Maamar en Moussa N’Diaye daar posteerde in een topmatch. Positioneel was dat bij momenten zwemmen. Augustinsson zorgt voor stabiliteit. De ervaren Zweed is geen begenadigde voetballer, maar we schreven al eens dat hij doet denken aan een kruising van Jelle Van Damme en Olivier Deschacht.

Augustinsson haalt altijd zijn 6 op 10 en zakt zelden of nooit door de ondergrens. Stabiliteit. Een foutje maken wanneer het moet, geen onnodige risico’s nemen… Augustinsson hoort net als Simic altijd in de basis te staan. Hubert kon op deze twee rekenen in de Vurige Stede. Mede dankzij hen, maar ook dankzij een defensief sterke Leander Dendoncker, wisten zij Standard offensief toch wel monddood te maken. Simic en Augustinsson zorgden voor een statement. Blijven zij nu ook definitief in de basis staan bij Anderlecht?