Met een erbarmelijke reeks van 3 op 15 in de Belgische competitie keert de crisis terug bij Club Brugge. Ronny Deila pakte voorlopig 16 op 33 in totaal, wat de slechtste Brugse start van de competitie sinds 1983 is.
Velen kijken dan ook naar de Noorse coach als de verantwoordelijke voor de huidige dramatische gang van zaken bij de club. Dat is deels terecht, maar de schuld ligt vooral bij de spelers en de samenstelling van de selectie.
Deila moest in de voorbije zomer tevergeefs veel tijd en inspanningen steken om de dure flops Roman Yaremchuk en Dedryck Boyata te rehabiliteren, terwijl het al veel langer duidelijk was dat beide spelers geen toekomst meer hebben bij de club.
Deila verdient op zijn beurt bovendien veel lof door zijn indrukwekkende man-management bij Andreas Skov Olsen en Tajon Buchanan, iets wat we andere coaches niet zo snel en gemakkelijk zien doen.
Mannaert zwaar gebuisd op zijn transferrapport
Club Brugge legt soms het beoogde rock and roll-voetbal, nog geen heavy metal, van Ronny Deila op de mat, maar de wedstrijden waarin het niveau onvoldoende is, zijn veel talrijker. De coach mag dan nog verklaren dat Club Brugge qua ‘numbers’ altijd beter is dan de andere ploeg, de analyse van de getoonde kwaliteit óp het veld is anders.
Club Brugge speelt voorspelbaar, is weinig verrassend en oogt tactisch weinig flexibel. Er ontbreekt zowel een duidelijk idee als een wedstrijdplan bij de West-Vlamingen, net als een gebrek aan consistentie in de resultaten en in het spelniveau.
Dat is één deel van het verhaal, want Deila moet ook maar roeien met de riemen die hij heeft bij de club. Het transferrapport van Club Brugge in de voorbije zomermercato is dan ook allerminst overtuigend te noemen met een tegenvallende Igor Thiago, een wisselvallige Hugo Vetlesen, teleurstellende Patrick Zinckernagel, en een geflopte Michael Skoras.
Bovendien heeft Vincent Mannaert in de voorbije zomer niet besloten om een nieuwe kwalitatieve centrale verdediger en een pure verdedigende middenvelder te halen. Dat zijn twee belangrijke profielen die de ploeg vandaag zwaar mist.
Deila installeert top-werkklimaat en positieve vibe
De positie van Ronny Deila staat vandaag niet (zwaar) ter discussie, al vond er volgens Het Nieuwsblad na de wedstrijd tegen KV Kortrijk wel een onderhoud plaats tussen de coach en Bart Verhaeghe.
Veeleer is het aan de spelers om hun hoogste niveau te halen, want individueel zijn er te veel Bruggelingen die de laatste weken flirten met de ondergrens. De spelers hebben nochtans geen excuses om te onderpresteren, want Deila geeft hen enorm veel vertrouwen en installeerde een heel aangenaam werkklimaat in het Belfius Basecamp.
Deila onderhoudt een bijzondere relatie met al zijn spelers, want hij staat heel dicht bij de groep. Hij weet altijd de juiste woorden te vinden en de juiste snaar te raken, waardoor hij de spelers de mogelijkheid biedt om boven zichzelf uit te stijgen - die zij zelf wel nog moeten grijpen.
Er is iets aan hem waardoor de spelers bereid zijn om voor hem door het vuur te gaan. Deila slaagde erin om een positieve sfeer te creëren die door de hele club werd gevoeld. Hij zorgt voor een positieve vibe, waarbij iedereen - van hoog tot laag - met een glimlach naar de club komt.
“Het zelfvertrouwen bij Club is in enkele maanden tijd enorm toegenomen”, schreef Het Laatste Nieuws na de eerste maanden van Deila bij Club Brugge.
Deila trekt Skov Olsen naar absoluut topniveau
Na de dramatische periode onder Scott Parker vorig seizoen, herstelde Ronny Deila het vertrouwen van elke speler bij Club Brugge, en dit is vooral duidelijk merkbaar bij Skov Olsen. Onder de vleugels van Deila is Skov Olsen momenteel zelfs de meest bepalende speler in de Belgische competitie.
“Dat is een enorme verdienste. Skov Olsen is het beste voorbeeld van Deila’s man-management”, schreef Het Laatste Nieuws. Sinds de komst van Deila coach zien we de beste versie van Andreas Skov Olsen weer op het veld, met uitzondering van zijn match tegen KV Kortrijk.
Deila hanteert een zeer specifieke aanpak met Skov Olsen, waarin hij vertrouwen schenkt, veel warmte geeft, maar ook kritisch durft te zijn. “Het moet zijn dat Deila hem op een bepaalde manier weet te raken.”
Volgens Het Nieuwsblad moet Deila dagelijks wel veel tijd en energie steken om de wispelturige Skov Olsen, die hij als een sleutelspeler beschouwt, naar zo’n hoog niveau te stuwen. “Het schijnt dat Deila intern de hele tijd moet trekken en sleuren aan Skov Olsen om het immense talent optimaal te laten renderen.”
Deila neemt ‘moeilijke’ Buchanan mee in zijn verhaal
Ronny Deila heeft in de voorbije zomermaanden ook veel ingepraat op Tajon Buchanan, die toen aasde op een mooie buitenlandse transfer. Als het aan Buchanan lag, dan moést en zou hij zelfs vertrekken.
Nadat het duidelijk werd dat de Canadees geen transfer zou maken, slaagde Buchanan er echter snel in, onder leiding van de enthousiaste Deila, om zijn focus volledig op Club Brugge te richten.
Deila slaagde er tegelijkertijd ook in om Buchanan te overtuigen om niet langer op een aanvallende flankpositie te spelen, maar als … rechtsback. “Tajon begrijpt dat het om het nu gaat. Ik praat vaak met hem, ik wil dat hij blijft, want hij is een topspeler”, zei de coach van Club Brugge.
“Buchanan is een mooi voorbeeld van een speler die door Deila is meegenomen in diens verhaal. Hij zou wellicht liever op de plaats van Skov Olsen lopen, maar toch is hij bereid om rechtsachter te spelen”, zei Marc Degryse in Het Laatste Nieuws.
Deila moet verloren moeite in Boyata steken
Vincent Mannaert en Bart Verhaeghe hebben aanzienlijk geïnvesteerd om Dedryck Boyata naar het Jan Breydelstadion te halen tijdens de zomermercato van 2022. De verdediger behoort tot de topverdieners van de club met een jaarsalaris van anderhalf miljoen euro, maar zijn sportieve bijdrage was vorig seizoen duidelijk zoek.
Eén van de opdrachten die Deila kreeg van Mannaert en Verhaeghe was om de dure Boyata terug te laten renderen dit seizoen, waardoor het beleidsduo besloot om geen nieuwe centrale verdediger aan te trekken in de voorbije zomermercato.
In het tussenseizoen heeft de coach dan ook veel tijd en energie geïnvesteerd in Boyata en heeft hij hem nooit losgelaten. “De Boyata die ik gekend heb bij Celtic, hebben we hier nog niet gezien. Nu gaat het over goed trainen, spelen en consistent worden.”
Ondanks de kansen die Deila hem gaf, lijkt de verdediger echter een verloren zaak te zijn voor Club Brugge. Hij haalt nog steeds geen aanvaardbaar niveau, wat zich vertaalt in twee niet-selecties voor de wedstrijden tegen Standard en KV Kortrijk.
Het project-Yaremchuk loopt faliekant af
Een ander project dat Vincent Mannaert en Bart Verhaeghe de coach oplegden was dat van Roman Yaremchuk. Deila stond voor de uitdaging om de Oekraïense spits weer op zijn topniveau te krijgen en zijn marktwaarde terug op te krikken om op die manier een totale kapitaalvernietiging te voorkomen.
Dit was geen eenvoudige taak, aangezien de Oekraïense spits mentaal moeilijk te doorgronden is, introvert en zwaar is getroffen door de oorlog in zijn thuisland. Deila had tijdens de afgelopen zomer veel tijd en inspanning gestoken in de rehabilitatie van de Oekraïnse spits.
Tevergeefs, want ook die grote inspanningen hebben niet het gewenste resultaat opgeleverd, aangezien de Oekraïense spits uiteindelijk voor één seizoen werd uitgeleend aan Valencia CF, waar hij overigens ook op dezelfde problemen botst zoals bij Club Brugge.
