Arne Decraene
De nederlaag tegen Marokko was niet het enige slechte nieuws van de dag. Amadou Onana, samen met een ogenschijnlijk bevrijde Eden Hazard veruit de beste Belg op het veld, liep namelijk tegen zijn tweede gele kaart aan. De frisse wind op het middenveld, met amper vier caps in de benen nu al zo goed als onmisbaar, is daardoor direct ook geschorst voor het alles-of-nietsduel tegen Kroatië. Wie moet hem donderdag vervangen?
Zondag haalde Roberto Martinez het 21-jarige loopwonder van Everton na ruim een uur naar de kant. Samen met Hazard, die zowaar als nummer 10 opereerde. Allebei uit voorzorg: de ene uit schrik voor een blessure, de andere om een uitsluiting te vermijden. De logica erachter houdt steek, maar achteraf gezien breekt het de Rode Duivels – voor wie het WK er straks zomaar op kan zitten – wel zuur op. Misschien was het dan toch het risico waard. Feit is alleszins dat de wissels, net zoals de latere inbreng van Charles De Ketelaere na afloop alom bekritiseerd, het kantelpunt bleken. In de negatieve zin van het woord welteverstaan. Waar ze tot dan zonder zelf veel te creëren de wedstrijd onder controle hadden verloren de Belgen plots hun grip op de partij. Al gebiedt de eerlijkheid wel om te zeggen dat die trend toen al eventjes aan de gang was.
ONMISBARE ONANA
Marokko, dat tijdens de rust blijkbaar eindelijk beeldmateriaal te zien kreeg van de manier waarop Canada ons het leven zuur maakte, kwam met betere bedoelingen uit de kleedkamer. Zonder zelf echt achterover te leunen deden Hakim Ziyech en zijn maats het balbezit in de eerste helft cadeau aan de Rode Duivels, die in de opbouw amper onder druk werden gezet. Na de koffie traden de Marokkanen uit hun schulp en kwamen ze veel scherper voor de dag, met ook in balbezit een pak meer versnellingen en agressie. “We geraakten onze dominantie kwijt, waardoor de ruimtes groter werden en ik bang was dat Onana tegen een tweede gele kaart zou aanlopen. Daarom heb ik een andere, meer ervaren speler ingebracht”, vormde dat veranderend spelbeeld volgens Martinez de verklaring voor zijn vervanging.
Dat was uiteraard de 25-jarige Youri Tielemans, tegen Canada na 45 minuten zelf naar de kant gehaald voor Onana. Hoewel hij door de andermaal bleke Kevin De Bruyne eens over het hoofd werd gezien gaf Tielemans toen weer niet thuis, ook tegen Marokko kon hij de bakens niet verzetten. Integendeel. De draaischijf van Leicester deed wel zijn stinkende best en knokte voor wat hij waard was, maar het verschil in impact ten opzichte van Onana was meteen duidelijk. Niet toevallig kregen de Rode Duivels op het middenveld, waar De Bruyne nochtans de plek van Hazard innam, na zijn wissel alsmaar minder voet aan grond. Veel meer dan Axel Witsel, stilaan toch een probleem, blijkt Onana cruciaal voor de balans in het elftal. Een evenwicht dat zonder hem verstoord geraakte. Het zou eigenlijk niet mogen.
MODERNE FELLAINI
Het illustreert hoe Onana een essentiële rol speelde bij de intense pressing die de Belgen voor de pauze nog goed uitvoerden. Meer dan eens werd het leer op de helft van de tegenstander veroverd, door de felle druk oogde de hoog opgeschoven verdediging dit keer minder kwetsbaar. De organisatie stond dus op punt, vooral met dank aan Onana. Niet alleen schonken zijn talloze recuperaties – doorgaans met zuivere, snedige tackles en ingrepen waarbij de bal in de ploeg blijft – ademruimte aan zijn maats, ook in de combinaties schoot hij niks tekort. Meer zelfs: zijn verticaliteit, lef en infiltraties bieden iets extra’s aan het vaak te steriele spel. Tielemans blijft technisch dan wel nog net iets meer onderlegd en staat zelf eveneens stevig op zijn poten, in de eindafrekening weegt hij noch Witsel op tegen Onana.
Op hoekschoppen, opvallend genoeg getrapt door verrassing van de chef Thorgan Hazard en dus niet De Bruyne, werd de welgekomen brok energie trouwens voortdurend gezocht. Ook aan de uitgedunde luchtmacht voegt Onana dus wat toe. Een moderne versie van Marouane Fellaini, zo vindt Witsel. De gelijkenissen zijn inderdaad legio, zowel op fysiek als mentaal vlak: lengte, duelkracht, loopvermogen, inzet, persoonlijkheid en een immens groot strijdershart: Onana, die zichzelf net zoals Fellaini als een typische box-to-box omschrijft, heeft het allemaal. Helaas is ook de kaartenlast dus wel een constante. Vergeleken met zijn voorganger heeft de nieuwere versie wel snellere benen en betere voetjes. Onana draait vlot open en bestrijkt graag lange afstanden met de bal, die hij zonder schroom durft opeisen.
OPEN MINDED MARTINEZ
“Hij zal gemist worden”, beseft ook Martinez, wiens oproep om meer vrijheid en plezier uit te stralen zeker niet richting Onana was gericht. De vroeg is nu dus vooral wie donderdag diens schoenen moet vullen. Tegen het Kroatische trio Luka Modric, Mateo Kovacic en Marcelo Brozovic wordt de slag op het middenveld tenslotte meer dan ooit doorslaggevend. “Het wedstrijdplan is klaar, welke spelers dat moeten uitvoeren beslis ik de dag voordien”, aldus Martinez daags na de nederlaag tegen Marokko. Vandaag hakt de bondscoach die knoop dus definitief door. Naar eigen zeggen is hij alvast open minded in zijn zoektocht naar de optimale aanpak om de kwalificatie veilig te stellen. In zijn zes jaar aan het roer van de Rode Duivels lagen de opties van de Spanjaard dan ook nooit eerder zo wagenwijd open.
Zo lijkt zelfs Witsel niet langer onaantastbaar. Wordt de schijnbaar versleten controleur na alweer een makke vertoning eindelijk geslachtofferd voor wat vers bloed in het geraamte van de ploeg? “Onana heeft een heel ander profiel dan Witsel, Tielemans, Hans Vanaken en Leander Dendoncker. Dat zijn de spelers die ook nog in aanmerking komen voor die positie”, liet Martinez vorige week optekenen. Daar kwam tegen Marokko nog een alternatief bij. “De Bruyne eindigde als verdedigende middenvelder. Een meer teruggetrokken rol voor hem kan ook”, klonk het achteraf. Hoe dan ook moet Martinez zijn kritische verlengstuk op het veld, die hij naar zijn eigen mening niet verkeerd gebruikt, dringend aan het draaien zien te krijgen. Hem al wat vroeger betrekken in de opbouw kan daar mogelijk bij helpen.
TIELEMANS & VANAKEN?
Afgelopen zondag opereerde De Bruyne als een soort valse rechtsbuiten, die naar binnen trok om zo ruimte vrij te maken voor de oprukkende Thomas Meunier. Een plannetje dat af en toe werkte, zij het zonder veel concreet gevaar op te leveren. Martinez verraste toen met een 4-3-3, zij het in een hybride variant die in balbezit kantelde naar zijn vertrouwde 3-4-3. Krijgt dat experiment tegen Kroatië een vervolg? Met het oog op de strijd op het middenveld lijkt het in dat geval aangewezen om niet Hazard, maar wel De Bruyne als nummer 10 te posteren. Sowieso vat KDB liefst weer centraler post, waar hij dan het gezelschap krijgt van een of twee defensiever ingestelde pionnen. Die laatste optie draagt toch onze voorkeur weg. Tielemans, Vanaken, Dendoncker en/of gewoon Witsel: de keuze is aan Martinez.
Zoals hij terecht opmerkt beschikt geen van hen over hetzelfde profiel als Onana, niemand vinkt zoals hem haast alle parameters af. Een combinatie van Tielemans en Vanaken, tot dusver in Qatar opnieuw gedegradeerd tot toeschouwer, komt wellicht nog het dichtst in de buurt – Dendoncker krijgt wie weet achterin terug zijn kans. Samen met De Bruyne kunnen zij een vrij dynamische drietal vormen, dat in zowel het fysieke als voetballende aspect aan alle vereisten voldoet. Vanaken als vervanger van Onana dus, met niet Witsel maar wel Tielemans aan zijn zij. Is dat Martinez zijn oplossing om ervoor te zorgen dat het middenveld dit keer niet als los zand aan elkaar hangt? Slechts één ding is zeker: mits een goede afloop verschijnt Onana in de achtste finale weer aan de aftrap. Laten we hopen dat het zover komt.
AD
LEES OOK: Mysterie over talent: Spanje of toch nog Rode Duivels?
