RSC Anderlecht heeft nog de nodige ex-spelers in de club rondlopen, maar de Brusselaars hebben er toch twee pijnlijke jaren opzitten. Vincent Kompany is het volgende clubicoon dat via de achterdeur het Lotto Park moest verlaten.
Het nieuwe bestuur was duidelijk niet meer tevreden over het werk van Vincent Kompany. Zij schatten de kern blijkbaar een stuk hoger in, hoger dan de meeste analisten en waarnemers in het voetbal. De fans zijn woedend dat er met Kompany wéér een clubicoon moet vertrekken. De afgelopen twee jaar werden heel wat voormalige topspelers via de achterdeur naar de uitgang gestuurd.
Het vertrek van Frank Vercauteren werd al niet handig aangepakt. De trainer spreekt sindsdien niet meer met Wouter Vandenhaute, vroeger waren ze nochtans goede vrienden. Dat werd dus niet op een goede manier aangepakt. Dat kunnen we ook zeggen van de situatie rondom Luc Nilis.
NILIS EN ZETTERBERG
Hij moest een stage afleggen als spitsentrainer en Nilis liet toen een goede indruk achter. Paars-wit bood hem naar voetbalnormen een hongerloon aan. Iedereen vond het dan ook bijzonder vreemd dat RSCA Nilis uitnodigde voor een stage, als het wist dat er geen fatsoenlijk budget was om hem aan te trekken. Nilis werkt nu voor Genk en liet onlangs nog verstaan dat hij zeer teleurgesteld was hoe het bestuur dat toen had aangepakt. Gezichtsverlies.
Nochtans had het bestuur moeten leren van de saga rondom Pär Zetterberg. Diens jobinhoud was inderdaad warrig, veroorzaakt door het vorige bestuur, en de Zweed verdiende uiteraard veel te veel. Toenmalig CEO Karel Van Eetvelt ontsloeg Zetterberg echter via een koud telefoontje. De ex-middenvelder stond gerust open voor een constructief gesprek over zijn jobinhoud en verdiensten. Dat kwam er niet. De publiekslieveling wil tot op de dag van vandaag nog steeds niet over het huidige Anderlecht praten.
Henrik Andersen is nog een ex-speler die geruisloos naar de uitgang werd begeleid. Hij zag zijn contract als scout aflopen en hoorde amper iets van het bestuur, verklaarde hij in de Waalse pers. Anthony Vanden Borre en Nicolas Frutos waren geen clubiconen zoals bovenstaande heren, maar vertrokken ook. VDB gooide zijn eigen ruiten in, terwijl Frutos zelf de overstap maakte naar D.C. United. Met Guillaume Gillet haalde de club wel een trouwe dienaar terug naar Neerpede.
Toch is het lijstje in twee jaar tijd te lang voor een instituut als Anderlecht. In de toekomst moet het toch voorzichtiger omgaan met dergelijke dossiers. De clubcultuur bewaken is namelijk ook belangrijk.
