Brian Priske, de nieuwe hoofdcoach van Antwerp FC, brengt in zijn zog een nieuwe technische staff mee naar de Bosuil. Daarnaast zal de Deense trainer ook op z’n wenken bediend worden op het vlak van inkomende transfers. Zo werd Michael Frey vrijdag al voorgesteld bij The Great Old, de voormalige spits van Fenerbahçe past volledig in het profiel van Priske én in het club-DNA van Antwerp FC.

REVOLUTIE

Het recente vertrek van Luciano D’Onofrio leidde een revolutie in bij Antwerp FC. Voorzitter Paul Gheysens maakte komaf met de ouderwetse aanpak van zijn voormalige technisch directeur en hij zet vervolgens in op moderne en innovatieve technieken. In die optiek werd Brian Priske aangesteld als nieuwe coach van The Great Old. De voormalige verdediger van Club Brugge en KRC Genk oogstte de voorbije jaren grote lof met zijn werk als hoofdtrainer bij FC Midtjylland, waarmee hij twee seizoenen geleden de Deense landstitel behaalde.



Eén van de speerpunten in de filosofie van Brian Priske is een data-gedreven aanpak, iets waar Luciano D’Onofrio geen voorstander van was – om het nog maar zacht uit te drukken. “Ik vind data belangrijk”, verklaarde Priske tijdens de persvoorstelling als nieuwe coach van Antwerp. “Voor mij is dat een middel dat me helpt bij het nemen van beslissingen.” Op de Bosuil gaat er dus een nieuwe tijdperk in, waar er geen plaats meer is voor gebrek aan transparantie en ouderwetse en achterhaalde technieken.

PRESSING OP DE BOSUIL

Een nieuwe coach zorgt meestal voor vers bloed binnen de club. Zo haalde Antwerp alvast een volledig nieuwe technische staf binnen, uiteraard op voorspraak van Brian Priske. Anders Nielsen wordt assistent-coach, Maxime Biset staat in voor de set-pieces en individuele trainingen, Peder Hansen neemt de keepersgilde onder handen en Stephen Foyston wordt verantwoordelijk voor de data analyses. Daarnaast vond er onlangs ook nog veel activiteit plaats bij de samenstelling van de spelersgroep met de komst van Bjorn Engels en Michael Frey. 



Brian Priske voerde bij FC Midtjylland een stevige pressing door, doorspekt met een hoge intensiteit en veel doelkansen. De Deense topclub eindigde vorig seizoen bijvoorbeeld als tweede in de eindstand van de Superligaen, maar Midtjylland creëerde toch het meeste kansen van alle clubs. Daarnaast verzamelde de ploeg van Priske gemiddeld het meeste balbezit én voerde Midtjylland het meeste druk door. Deze elementen zullen wellicht ook herkenbaar worden op de Bosuil volgend seizoen.

MBOKANI-FREY

Brian Priske zal wellicht zijn vertrouwde 4-2-3-1 opstelling implementeren bij The Great Old, met een hardwerkende targetspits als speerpunt. Die rol lijkt uiteraard een kolfje naar de hand van Dieumerci Mbokani, maar vorig seizoen leek de 35-jarige Congolees toch opvallend veel moeite te ondervinden met zijn fysieke capaciteiten en recuperatie na de wedstrijden. Hij kan nog steeds zoals vanouds flitsen en het verschil maken, maar erg duurzaam en consistent waren zijn prestaties niet meer.



Desondanks wil Antwerp FC graag een vervolg breien aan de samenwerking met Dieu, maar de club handelt alvast ook proactief met het binnnentrekken van een nieuwe centrale aanvaller. The Great Old heeft namelijk onlangs Michael Frey losgeweekt bij Fenerbahçe, de Turkse topclub die hem vorig seizoen met groot succes verhuurde aan degradant Waasland-Beveren. De komst van Frey heeft alvast geen invloed op de toekomst van Dieumerci Mbokani bij de club. Beide spitsen kunnen elkaar gemakkelijk afwisselen in de vooropgestelde 4-2-3-1 formatie van Brian Priske.

SCORENDE TARGETSPITS

Het profiel van Michael Frey is daarom erg welkom voor Brian Priske, want de Zwitser bewees vorig seizoen bij Waasland-Beveren over de juiste kwaliteiten te bezitten die nodig zijn in de nieuwe filosofie van Antwerp. Samen met Daan Heymans, Aboubakary Koita en Joseph Efford was Frey één van de zeldzame lichtpuntjes bij een betreurenswaardig zwak Waasland-Beveren. In 31 officiële wedstrijden trof Frey maar liefst 17 keer raak, en dat is best wel indrukwekkend bij een ploeg die het ganse seizoen tegen de degradatie vocht.

Michael Frey bewees aldus over een neus voor doelpunten te beschikken, om exact te zijn scoort hij 0,42 doelpunt per 90 minuten, én op papier bezit hij met een gestalte van 1 meter 90 de juiste vereisten om op een hoger niveau te slagen als targetman. Daarnaast legt Frey steeds een hoog arbeidsethos aan de dag – soms wat té veel -, is zijn voetballend vermogen meer dan voldoende, kan hij goed de bal vasthouden én is hij bovendien ook een echte teamspeler. Deze waarden vereenzelvigen zich trouwens ook in het volkse DNA van Antwerp FC.



Michael Frey is op het veld een echt vechtersbaasje en hij weegt dan ook constant op de verdediging. Onder alle centrumaanvallers in de Jupiler Pro League gingen er vorig seizoen bijvoorbeeld slechts twee concullega’s meer in duel dan de huurling van Fenerbahçe. Daarmee heeft Frey zijn bijnaam als ‘de tank’ dus allerminst gestolen. Zijn profiel als targetspits wordt ook nog kracht bijgezet omdat hij in België de vierde meest aangespeelde spits was via een lange bal.

DURE VOGEL

De combinatie van al deze kwaliteiten zorgden er aldus voor dat Antwerp FC en Brian Priske wel graten zien in een transfer van Michael Frey. Antwerp FC heeft daarbij wellicht flink in de geldbuidel moeten tasten, want Fenerbahçe vroeg naar verluidt namelijk een transfersom die om en bij de 2,3 miljoen euro bedraagt. Daarnaast verdiende ook Frey zelf bijzonder goed zijn brood in Turkije, waardoor Antwerp een dubbele financiële inspanning heeft moeten leveren. Net om die reden haakte Sint-Truiden af in de strijd om Frey, want de Limburgers konden of wilden enkel een uitleenbeurt financieren.