Vier op zes, en toch zat er meer in. Dat is de algemene teneur bij Club Brugge na de eerste twee duels in de Champions League. Net als op bezoek bij Zenit viel in eigen huis tegen Lazio dan ook niemand door de mand, meer zelfs: de uitblinkers waren nauwelijks op één hand te tellen. Desalniettemin lichten wij er graag één iemand in het bijzonder uit: Odilon Kossounou.
Simon Mignolet pakte in de tweede helft uit met een cruciale save op Sergej Milinkovic-Savic, die toen een zeldzame keer aan de aandacht van een verder voortreffelijke Mats Rits wist te ontsnappen. De stofzuiger heerste samen met Ruud Vormer en Hans Vanaken op het middenveld en lokte bovendien slim een strafschop uit bij de Romeinse verdediging, die de handen vol had met Charles De Ketelaere, Emmanuel Dennis en vooral Krépin Diatta – allen tevens defensief van nut. Verder toonde Clinton Mata zich andermaal zijn onverzettelijke zelve en leverde ook Eduard Sobol wederom een prima prestatie af, al kwam het meeste gevaar wel weer vanop rechts. Samen met Dennis, wiens acties ondanks de dreiging die hij telkens brengt net iets te vaak mislukten, was Simon Deli zo misschien nog de minste Bruggeling. Eveneens zonder ondermaats voor de dag te komen, weliswaar.
SURPRISE DU CHEF
De rots in de branding werd in Sint-Petersburg nog uitstekend vervangen door Federico Ricca, maar mocht nu zijn plaats links in het trio achterin enigszins verrassend opnieuw innemen. De echte surprise du chef van Philippe Clement was echter toch Kossounou, die centraal terug de voorkeur kreeg op Brandon Mechele. Nochtans liet de tweevoudige Rode Duivel in Rusland evenmin steken vallen. Een paar dagen eerder leed hij op het veld van Standard wel een aantal keren dom balverlies, net zoals op speeldag één wanneer Ryota Morioka en Charleroi zijn cadeau dankbaar in ontvangst namen. Mechele bleef toen gewoon het vertrouwen genieten, logisch ook gezien zijn staat van verdienste, tot hij tijdens de interlandbreak begin september een positieve coronatest aflegde.
Vermits doublure Matej Mitrovic zoals gebruikelijk lang in de lappenmand ligt, was het op speeldag vijf tegen Waasland-Beveren zo voor het eerst dit seizoen de beurt aan Kossounou. De 19-jarige Ivoriaan stelde nadien ook tegen Zulte Waregem niet teleur en bleef daarom zelfs na de terugkeer van Mechele staan voor de krakers tegen Cercle en Anderlecht, waarin hij eveneens moeiteloos zijn streng trok. Toch ruimde de tiener in Luik weer plaats voor Mechele, die daar dus evenwel niet bepaald overtuigde. Vervolgens testte Kossounou zélf positief voor corona, met een afwezigheid tegen Zenit en OH Leuven tot gevolg. Wie weet had anders wel hij en niet Mechele het mogen opnemen tegen Artem Dzyuba. Tenslotte werd ook leeftijdsgenoot De Ketelaere gespaard op Sclessin.
KAART VAN KOSSOU
Bovendien werd in de vorige Champions League-campagne reeds duidelijk dat Clement de kaart van Kossounou gerust durft te trekken. Door de blessure van Clinton Mata kwam hij daar na een aantal geslaagde optredens in de competities immers plots oog in oog te staan met Kylian Mbappé, die enkele weken eerder in Jan Breydel nog eigenhandig brandhout had gemaakt van de Blauw-Zwarte defensie. Kossounou stond echter meer dan zijn mannetje in Parijs en maakte, zeker voor iemand van zijn lengte, vooral indruk met zijn weergaloze snelheid. Al bleek een confrontatie met Didier Lamkel Zé een paar dagen later net iets van het goede teveel. Opvallend daarbij was dat de centrale verdediger steeds als rechtsachter werd uitgespeeld, vaak zelfs in een viermansverdediging.
Wellicht achtte Clement hem op dat moment nog niet rijp genoeg om exact dezelfde rol als Mata te vervullen of in de as van het veld te fungeren – wat nu dus wél het geval is. Na zijn glansprestatie tegen PSG kende Kossounou vorig jaar dan ook een terugval, te beginnen met de nederlaag in Antwerpen. Nadien nam de herstelde Mata zijn plek uiteraard opnieuw in, maar toen die in Anderlecht geschorst was kreeg Kossou weer zijn kans. Aan de rust werd hij evenwel vervangen door Dion Cools, en ook in het Europa League-tweeluik tegen Manchester United – wanneer Club met tal van blessures kampte – bleef de jonkie onder de verwachtingen. Al had dat wel te maken met de onconventionele posities, op de flank en zelfs als defensieve middenvelder, die hij moest bezetten.
LIEFDE OP EERSTE GEZICHT
Desalniettemin stond zijn talent dan al buiten kijf. Naast die indrukwekkende polyvalentie op zulk een prille leeftijd, vallen zijn fysieke eigenschappen tenslotte niet te negeren. Kossounou is groot, sterk én snel, troeven waar je in het moderne voetbal al ver mee komt. Daarnaast straalt hij, net als zijn meer ervaren landgenoot aan zijn zijde, nu al een enorme rust en zelfvertrouwen uit. Zowel in zijn defensieve acties als in balbezit, al laten zijn lange passes soms wel eens te wensen over. Toch kan Kossounou allerminst een zwakke schakel in de opbouw worden genoemd, integendeel. De bravoure waarmee hij ook tegen Lazio weer aanvallen en lange ballen onschadelijk maakte, vaak met overzicht en oog voor de voetballende oplossing, getuigt alleszins van lef én pure kwaliteit.
Heel wat van die capaciteiten sprongen vorig jaar reeds in het oog, hoewel hij toen in totaal slechts 12 keer aan de bak kwam. Geen wonder dus dat Vincent Manaert in de zomer van 2019 na amper negen wedstrijden bij het Zweedse Hammarby genoeg gezien had om bijna vier miljoen op tafel te leggen. Een gewaagde investering, die wel nu al zijn vruchten lijkt af te werpen. Volgens het gespecialiseerde Transfermarkt.com is Kossounou, intussen eveneens international, vandaag per slot van rekening zes miljoen waard. Een winstmarge waarvoor Club echter vast niet zou settelen. Terwijl alle ogen gericht zijn op Dennis en Diatta om een pak geld in het laatje te brengen, kan het ook voor Kossounou namelijk de miljoenen al ruiken. Net als voor De Ketelaere en Youssouph Badji.
TOEKOMSTIGE TOPPER
Niet dat Blauw-Zwart haast heeft om zo snel mogelijk te cashen op het talentvolle trio van bouwjaar 2001. Eerst moeten zij immers nog verdere stappen zetten in hun ontwikkeling, te beginnen met het afdwingen van een vaste basisplaats. Vervolgens is het de bedoeling om sportief te oogsten én middels goede prestaties hun marktwaarde nog meer de lucht in te drijven, alvorens aan een lucratieve transfer te denken. Bevestigen is nu dus de boodschap, iets wat Kossounou tegen Lazio alvast met verve deed. De jonge revelatie trok zijn vorm in de Jupiler Pro League gewoon door op het hoogste niveau en liet zo zien alles in huis te hebben om een toekomstige topper te worden centraal achterin. Zijn combinatie van flair en sereniteit blijft tenslotte een zeldzame mix op die leeftijd.
Bovenop de fysieke en technische kwaliteiten die we hem een jaar geleden al toedichtten, zette Kossou de voorbije maanden dus nog flink wat stappen. En werd hij, zowel letterlijk als figuurlijk, volwassen. Zijn ijzersterk optreden tegen Lazio is daarvan het beste bewijs, al had de ruwe diamant – die net iets te eenvoudig het centrum prijsgaf – samen met Deli en Rits wel boter op het hoofd bij de tegentreffer. Af en toe liet het duo zich overigens tevens verleiden tot iets te ver doordekken rond de middenstrook. Gelukkig beschikten de Italianen niet over Ciro Immobile om in die fases te profiteren van de zeeën aan ruimte in hun rug. Enig schaafwerk blijft ook op tactisch vlak dus wel nog altijd vereist, maar laat dat vooral geen afbreuk doen aan Kossounou zijn uitmuntende partij.
PECH VOOR MECHELE?
Vanop de bank zag Mechele dan ook ongetwijfeld hoe het niet eenvoudig wordt om zijn plaatsje weer te veroveren, al wilde Clement achteraf niet weten van een pikorde. "Odilon startte vandaag, maar dat had net zo goed Brandon kunnen zijn. Mijn spelers kunnen niet alle matchen spelen, dus ik zal ook met mijn verdedigers roteren", aldus de Brugse coach, die verder nog meegaf tevreden te zijn over beiden hun prestaties op het kampioenenbal. Hoewel we absoluut niet in de val willen lopen om Mechele te onderschatten, wat al te vaak gebeurd, lijkt Kossounou in bepaalde aspecten echter nu reeds beter. Ons zou het dus allesbehalve verbazen mocht Clement volgende week tegen Borussia Dortmund toch weer opteren voor de Ivoriaan om stormram Erling Haaland op te vangen.
De internationale scouts uit de grote competities kijken dan ongetwijfeld toe. Zij zien namelijk vast ook hoe de tiener, bovenop zijn huidige capaciteiten, tal van progressiemarge heeft. Mogelijk treedt Kossounou dus in het rijtje van defensieve toppers die via ons land passeerden, zoals Kalidou Koulibaly, Eliaquim Mangala of Chancel Mbemba. Die laatste leverde Anderlecht vijf jaar geleden 12 miljoen op, waarmee hij Daniel Van Buyten en Vincent Kompany aftroeft als duurste verdediger ooit uit de JPL. Een prijskaartje dat Kossounou, die vastligt tot 2023, wie weet kan overstijgen. Al spreken we dan wellicht voor onze beurt. Vooraleer hij een veelvoud van zijn aankoopprijs kan opbrengen, moet Kossou per slot van rekening nog definitief de bovenhand nemen op Mechele in de belangrijke wedstrijden. Helaas voor het Brugse boegbeeld, lijkt dat evenwel stilaan al het geval.
