RSC Anderlecht kende alweer een teleurstellende speeldag. Het speelde 2-2 tegen OHL en dat was een logische uitslag. Hopelijk opende het de ogen van een aantal mensen binnen de club
Vincent Kompany nam de schuld op zich na de draw. Het is een knap staaltje zelfkritiek, maar we zien er eerder een zet in om de druk van de spelersgroep weg te houden. Die blinkt namelijk al niet uit in mentale weerbaarheid.
Voorzitter Wouter Vandenhaute sprak afgelopen weekend over een geslaagd seizoen als Anderlecht via welke weg dan ook een Europees ticket haalt. Wij spreken eerder over een uitzonderlijk seizoen. Als Kompany met deze kern Europees voetbal haalt, dan is de 'Trainer van het Jaar' gekend.
Paars-Wit mist kwaliteit. Er kan nog veel gezegd over tactiek x of y, maar alles staat of valt bij de kwaliteit van een spelersgroep. Na het verdwijnen van Vincent Kompany, Nacer Chadli en Jérémy Doku is Anderlecht simpelweg zwaar verzwakt. Wie in elke linie zijn beste speler verliest en dat niet kan opvangen met nieuwe toppers, zal niet plots meedoen voor de prijzen. Gisteren zagen we het debuut van Matt Miazga. Sterk in de lucht, maar hij liet een matige indruk achter. We voorspellen nu al dat hij tegen vinnige aanvallers vaak in de problemen zal komen. Hannes Delcroix bekoorde wél. Hij is tot op heden de enige centrale verdediger die kan overtuigen.
Josh Cullen speelde ook geen toppartij, maar kan misschien met Adrien Trebel en/of Sambi Lokonga naast zich voor een stevig middenveld zorgen. Hij heeft een beetje het profiel van Adrien Trebel, maar is defensief een stuk gedisciplineerder. Toch zien we in hem niet meteen een speler die de ploeg bj de hand kan nemen. Het zijn allemaal degelijke spelers, maar RSCA heeft niet de kwaliteit om voor de top vier te halen. Paars-Wit mist dragende toppers. Tegen OHL kon RSCA geen hoger tempo spelen. Passes die niet aankwamen, twee of drie tijden nodig hebben om het spel op gang te brengen, in bepaalde fases de ruimte niet vinden, een gebrek aan doortastendheid... We kunnen lang doorgaan, maar de rode draad is het gebrek aan kwaliteit.
Anderlecht heeft zeker veel talent (vooral aanvallend) en de kern is evenwichtiger, maar er is te weinig pure klasse met direct rendement. Het bestuur moet dit seizoen niet meer praten over Europees voetbal. Het is de fans onverwachte hoop geven. Dit RSCA verloor thuis al punten tegen Moeskroen, Eupen en OHL. Na negen speeldagen kan je al een eerste balans maken en die is duidelijk: Anderlecht gaat een moeilijk seizoen tegemoet.
CR
