Arne Decraene
Een paar weken terug wierp Marc Coucke zich nog op als zowat de enige tegenstander van de definitieve competitiestop. Op veel bijval hoefde de voorzitter van Anderlecht toen niet bepaald te rekenen, maar nu is het uitgerekend zijn voormalige concurrent voor dat postje die zijn mening ondersteunt. Paul Gheysens ging zelfs nog een flinke stap verder in zijn veroordeling van het nakende beslissing en schuwde de grove woorden niet. Gek van de Antwerp-preses, of heeft hij toch gelijk?
Waarschuwing: indien de Nationale Veiligheidsraad straks een negatief advies geeft over de organisatie van wedstrijden achter gesloten deuren, kunnen de onderstaande bedenkingen allicht de prullenbak in. Hoewel ook de tv-gelden plots weer ter discussie staan, lijkt de kans in dat geval namelijk zo goed als nihil dat de Algemene Vergadering van de Pro League maandag haar eerdere besluit nog intrekt. Zelfs al zou Antwerp het been stevig stijf houden, zoals Gheysens zopas nog vol overtuiging beloofde.
TWEE KAMPEN
In dat scenario zou immers worden voldaan aan de eerste voorwaarde van de UEFA om het seizoen niet meer af te werken: een njet van de overheid om te spelen vooraleer de nieuwe jaargang begin augustus van start moet gaan. Dat is vandaag bijvoorbeeld al de situatie bij onze noorderburen, waar een verbod tot 1 september werd uitgevaardigd. Als onze politici dat Nederlandse voorbeeld volgen, is het dus hoe dan ook boeken dicht voor de Jupiler Pro League editie 2019/20. Maar wat als de deur nog op een kiertje blijft?
De focus wordt dan verlegd naar de tweede UEFA-maatstaf: een te grote economische schade aan het voetbal – lees: de clubs – bij een doorzetting. Wat dat betreft zijn de meningen uiterst verdeeld en staan twee standpunten lijnrecht tegenover elkaar. Volgens de ene brengt vooral níét spelen immense verliezen met zich mee, anderen opperen dan weer net dat voetballen voor lege stadions meer kosten dan baten heeft. In het eerste kamp situeren we Gheysens, de criteria van de UEFA neigen toch eerder naar het tweede.
WATERDICHT OF LEK?
Daarin vinden we ook de K11 in België terug, zo bleek nog uit het open schrijven van een paar weken geleden. Al wisten die kleinere ploegen volgens Gheysens toen niet waar ze het over hadden. De Ghelamco-baas doelt daarmee vooral op het feit dat zij de mogelijke gevolgen van een stop wellicht toch ietwat hebben onderschat. Zo is er om te beginnen de actuele kwestie van het tv-contract, met de diverse rechtenhouders die een compensatie eisen indien één vierde – en zo dé cruciale fase – van de competitie straks verloren gaat.
De Pro League maakte zich al een aantal keren sterk dat de overeenkomst met de operatoren waterdicht is, en teams zich dus geen zorgen hoeven te maken over een eventueel lek dat tot een claim kan leiden. Toch blijf het een delicaat punt. De kleintjes gingen destijds akkoord om de stekker eruit te trekken omdat zij besparingen door wilden voeren, want van PO II zonder publiek wordt niemand beter. De zaken liggen evenwel anders wanneer televisiegeld terugbetaald moet worden, ook al krijgen zij daarvan slechts een kleine portie.
EXTRA ARGUMENTEN
Allicht hebben die clubs tevens overschat in welke mate ze konden snijden in hun loonlast. Tot op heden zijn Cercle Brugge en Waasland-Beveren – gelukkig – nog altijd de enigen die technische werkloosheid inriepen voor hun spelers, op veel andere plekken werden de salarissen gedrukt middels een gentlemen's agreement. Ook die onkosten lopen na verloop van tijd echter op. Zeker indien er, nogmaals, alsnog gesnoeid wordt in de reeds geïnde tv-inkomsten. Om dan nog maar te zwijgen van potentieel afhakende sponsors.
Het zijn allemaal argumenten die Gheysens aanhaalde, en dat tegen zowat iedereen die het wilde horen. Al beperkte hij zich wel niet tot louter het financiële aspect. Zo vindt de sterke man van Antwerp dat er uiteindelijk maar weinig verschil is tussen spelen achter gesloten deuren vanaf 1 juli of vanaf 1 september, een zienswijze die we al bij al best wel kunnen volgen. Net zoals de vrees dat de Belgische ploegen op de internationale markt wel eens in hun eigen vel kunnen snijden, mocht de actie elders wél nog hervatten.
ANTWERPSE AMBITIES
Tel daarbij het feit dat de werkgroep nog steeds geen duidelijkheid wist te verschaffen over promotie en degradatie, alsook de hangende licentiekwesties die nog moeten voorkomen bij het BAS, en we begrijpen waarom Gheysens zijn twijfels heeft bij unanimiteit op maandag. Tot slot kunnen we ons de vraag stellen of we werkelijk voldoen aan de voorwaarden van de UEFA, al zal het vele gelobby daar wel zijn vruchten hebben afgeworpen. En kan de Nationale Veiligheidsraad het proces dus ook nog fiks bespoedigen.
Vanzelfsprekend moet de gezondheid blijven primeren, en mag het plan van Gheysens dus alleen doorgaan als de veiligheid absoluut kan worden gegarandeerd. Bovendien handelt hij, net zoals iedereen de voorbije weken, deels uit eigenbelang. Antwerp heeft er namelijk nooit een geheim van gemaakt dat het liefst nog verder wou spelen, hoewel het als vierde in de stand een Europees ticket op zak heeft. De hoop om nog beter te doen of de beker te winnen, is blijkbaar echter groter dan de angst om die gunstige positie te verliezen.
GHEYSENS VS VERHAEGHE
Op de Bosuil zitten ze intussen alvast niet langer stil. Spelers zijn sinds deze week weer welkom op de oefenvelden, en de werken aan het stadion werden zelfs nooit onderbroken. Hoe lang het nog zal duren vooraleer de trouwe aanhang plaats mag nemen in die gloednieuwe tribunes weet niemand, maar als het van Gheysens afhangt sluit dat niet uit dat de bal er dadelijk wel alweer aan het rollen gaat. Door die ambitie nu zo fel uit te spreken, gokt hij straks allicht genoeg stemmen achter zich te scharen om de definitieve stop een halt toe te roepen. En terloops dus nog maar eens een stok tussen de wielen van Club Brugge-voorzitter en eeuwige rivaal Bart Verhaeghe te steken.
LEES OOK: TRANSFERUURTJE: ‘Grootse plannen Club, leegloop Antwerp’
