Hij is een vaste waarde in het elftal van Hein Vanhaezebrouck, maar toch sluimt er wat mysterie rond Nana Asare. In Het Nieuwsblad schetst hij zichzelf vooral als een rustige en nuchtere voetballer. "Tijdens de eerste wedstrijd van dit seizoen, tegen Cercle Brugge, startte ik op de bank. Met die situatie ging ik om zoals een professionele voetballer dat hoort te doen. Het enige dat ik op zo'n moment denk, is dat ik mijn best moet doen om nog beter te worden. Na de rust viel ik in en de daaropvolgende wedstrijden bleef ik aan de aftrap verschijnen. Dat is eigen aan het voetbal, het kan verrassende wendingen aannemen. Dat ik een basisplaats heb, is geen reden om minder goed mijn best te doen. Ik blijf het onderste uit de kan halen." "De Africa Cup? Hopelijk kan mijn land het tornooi nog eens winnen, dat is al lang geleden. In 2008 was ik erbij toen Ghana derde werd op de Africa Cup, maar aan spelen kwam ik niet toe. Het was wel een geweldige ervaring om deel uit te maken van de nationale ploeg. Ik had er een fantastische tijd. Het is al twee jaar geleden dat ik nog eens werd geselecteerd. Ik heb daar geen probleem mee. Het gaat erom dat je als mens hard blijft werken voor hetgeen je graag doet."
