Jan Boskamp doodziek: “Dit had iedereen zien aankomen”

Jan Boskamp was jarenlang niet weg te denken van de Nederlandse en Vlaamse voetbaltelevisie. Met zijn bulderlach, ongefilterde analyses en onmiskenbare tongval bracht hij kleur in elk programma. Toch valt het steeds meer op dat Boskamp minder vaak aanschuift. Dat heeft alles te maken met zware privé-problemen.

LEES OOK: Zware veroordeling treft VRT-sterkhouder vol in het hart

Een stem die minder klinkt 

Waar Boskamp vroeger vaste prik was bij voetbalpraatprogramma’s, duikt hij nu vooral nog op bij grotere wedstrijden of speciale momenten. Dat is geen bewuste mediastilte, maar eerder een gevolg van alles wat zich de voorbije jaren opstapelde.

De man die bekendstond om zijn tomeloze energie, geeft zelf toe dat het fysiek en mentaal zwaarder wordt om telkens weer “aan” te staan voor televisie. De voetbalwereld is veranderd, zegt hij vaak. Alles is strakker, commerciëler en gepolijster. Voor iemand als Boskamp, die zegt wat hij denkt en denkt wat hij zegt, voelt dat steeds minder als een natuurlijke habitat.

Privéproblemen die sporen nalieten

Achter de schermen kreeg Boskamp ook klappen te verwerken. Het verlies van zijn echtgenote hakte er diep in en liet littekens na die niet zomaar verdwijnen. Hij sprak openlijk over een moeilijke periode, waarin hij worstelde met eenzaamheid en somberheid.

De vrolijke brombeer bleek plots ook een man met stiltes, met dagen waarop het allemaal minder vanzelf ging. Daarbovenop kwamen gezondheidsproblemen. Boskamp kampte met diabetes en fysieke ongemakken die zijn energie aantasten. Hij bleef zichzelf, maar moest leren doseren. Minder reizen, minder verplichtingen, minder lawaai.

Rauw, eerlijk en soms onverbiddelijk.

En dan is er nog altijd Feyenoord. Helemaal loslaten lukt immers niet. Feyenoord blijft onder zijn huid zitten, of hij dat nu wil of niet. Elke misstap, elke teleurstelling raakt hem zichtbaar.

'Bossie' schrijft nog steeds een column voor Het Belang van Limburg. Daarin kwam hij terug op crisis bij Feyenoord, nog steeds de club van zijn hart. Zo ging het over het ontslag van Fink, dat hij meteen linkte aan de malaise bij de Rotterdammers. “Dat stond in de sterren geschreven, toch? Niet dat ik het leuk vind, maar als coach word je nu eenmaal afgerekend op resultaten. Behalve dan bij Feyenoord. Eerst verliezen op Ajax en dan uit de beker geflikkerd door Heerenveen. Doodziek word ik van die club. (grommelt)”" Zo klinkt het verongelijkt bij één van de sympathiekste Nederlanders die op de Belgische velden heeft rondgelopen.