Vetokele over diep dal: “Ondraaglijke pijn en strijd tegen kanker”

Igor Vetokele is momenteel gerechtelijk correspondent voor de jeugd en scouting van Westerlo, maar de voormalige aanvaller heeft even in een diep dal gezeten. In zijn laatste seizoen als speler kampte Vetokele met ondraaglijke pijn. Daarbovenop kwam hij uit een moeilijke periode door de strijd tegen kanker van zijn vrouw Sarah.

Vetokele (ex-KAA Gent) kende geen mooi afscheid als speler. De voormalige spits kampte met een aanhoudende heupblessure en deed zijn boekje open tegenover Het Nieuwsblad. De eerste maanden bij Lommel begonnen nochtans veelbelovend, maar vervolgens ging het volledig mis.

LEES OOK: ‘Mokio stampt tegen schenen: clash met Ajax onthuld’

Ondraaglijke pijn

Vetokele had ondraaglijke pijn en probeerde het zelfs met een prp-behandeling (met stamcellen, red.) in Servië. “Dat had niet het effect waar ik op hoopte. Ik heb bij de club in alle eerlijkheid aangegeven dat ik ermee wilde stoppen, maar de resultaten zaten tegen en ik kreeg de boodschap dat het voorlopig niet mogelijk was.”

De pijn was met momenten niet te harden. “Ik had het gevoel dat mijn heup vastzat. Om recht te staan, moest ik me forceren. Iedere keer kreeg ik een pijnscheut. Zodra ik begon te lopen, was het alsof ik de hele tijd messteken kreeg. Op een bepaald moment dacht ik zelfs dat ik begon te bloeden.”

Strijd tegen kanker

Zijn vrouw Sarah streed lang tegen kanker, maar intussen is ze al vier jaar kankervrij. “Na vijf jaar word je kankervrij verklaard. Fingers crossed dat alles goed blijft. Vorige week moest ze op controle, deze week heeft ze een afspraak met de dokter. Dat zijn altijd spannende momenten. We hebben een moeilijke periode achter de rug, maar hebben ook veel geleerd.”

Vetokele probeert nu meer te genieten. “We genieten nu veel meer van het leven en plannen meer quality time in. Als mens klagen we vaak, maar ons dierbaarste bezit blijft onze gezondheid. Als die niet goed is, wensen we maar één ding. Zijn we gezond, dan klagen over vanalles en nog wat. Misschien heb ik daarom de voorbije anderhalf jaar minder geklaagd over die heup.”