BV haalt Waes snoeihard onderuit: "Aanstellerij of...?"

Antwerp-fan Tom Waes en Ruben Van Gucht zijn twee bekende VRT-gezichten die het voorbije jaar meermaals het nieuws haalden om de verkeerde redenen. Beiden werden in verband gebracht met alcoholgebruik achter het stuur, een thema dat in Vlaanderen bijzonder gevoelig ligt. In het geval van Waes werd dat extra scherp gesteld door een zwaar ongeval met zijn Porsche. Wat volgde, was een publiek traject van schuldbesef, boetedoening en... snoeiharde kritiek.

LEES OOK: Tom Waes in oog van de storm na emotioneel tv-optreden

Van misstap naar maatschappelijk gezicht

Goed een jaar geleden ging Tom Waes zwaar in de fout. Met zijn Porsche veroorzaakte hij een zwaar ongeval op de Antwerpse ring. Naast de fysieke was ook de imagoschade enorm.

De VRT-man koos nadien nadrukkelijk voor zichtbaarheid. Hij werd het gezicht van een campagne tegen alcohol in het verkeer en schoof aan in verschillende studio’s, ook over de grens. Afgelopen week was hij te gast bij Pauw & DeWit in Nederland, waar hij opnieuw sprak over schuld, schaamte en de gevolgen van zijn gedrag. Voor sommigen getuigde dat van moed en verantwoordelijkheid, voor anderen begon het te wringen.

Kritiek uit intellectuele hoek

Senior writer van De Morgen, Joël De Ceulaer, spaarde Waes niet in zijn analyse en maakte zelfs de vergelijking met Ruben Van Gucht (die schijnbaar alles van zich laat afglijden). Volgens hem dreigt Waes door zijn mediatoer het punt voorbij te schieten waarop berouw oprecht blijft. 

De Ceulaer verwees daarbij expliciet naar een moment waarop Waes in tranen uitbarstte in een talkshow, na het horen van een getuigenis van een verkeersslachtoffer. Wat voor velen menselijk en oprecht leek, ervoer hij als ongepast. Volgens hem hoort bij zulke rauwe verhalen stilte en nederigheid, geen emotionele overname van het moment. De aandacht, zo stelde hij, verschoof opnieuw naar Waes zelf.

Publieke spijt onder een vergrootglas

Het debat raakt aan een bredere vraag: hoe toont een bekend persoon berouw zonder dat het 'gênant' wordt? Wanneer wordt boetedoening een vorm van zelfprofilering? De Ceulaer waarschuwt voor die flinterdunne grens tussen spijt en aanstellerij. Tegelijk toont de discussie hoe moeilijk het is om als publieke figuur fouten toe te geven zonder er opnieuw door gedefinieerd te worden.