Claudio Reulens
Eind januari trok Paul Onuachu de deur achter zich dicht bij KRC Genk. Hij verkaste naar Southampton. Sinds die dag veranderde de titelstrijd. Een stand van zaken toen en nu. Het verschil is enorm.
KRC Genk was na 23 speeldagen (het had er zelf 22 gespeeld vanwege een inhaalduel met Eupen) heer en meester in België. Het had een 58 op 66 geboekt en had 7 punten meer dan Union SG en 13 meer dan Royal Antwerp FC. De landstitel leek een uitgemaakte zaak te worden, want Racing Genk speelde het beste voetbal van België. Alles zat zeer goed in elkaar en Paul Onuachu was met 16 goals in 19 matchen de man die vooraan excelleerde. Onuachu woog op een defensie en was defensief bij stilstaande fases ook belangrijk. De boomlange spits was ook in het spel belangrijk, want hij was het perfecte aanspeelpunt. Dat verdween sindsdien.
Offensief en defensief
Genk speelde na het vertrek van Onuachu 15 competitiewedstrijden. Daarin werd een bijzonder matige 19 op 45 geboekt. Antwerp en Union kwamen zo steeds dichterbij. De Great Old maakte maar liefst 16! punten goed met een 35 op 45. Union SG kon 10 punten inlopen met een 29 op 45. Het is dus duidelijk dat er wél degelijk een groot probleem is sinds Onuachu vertrok.Racing Genk mist Onuachu offensief en defensief. Aanvallend trok de ploeg nog zijn streng met 26 doelpunten in 15 wedstrijden. Al zakte dat gemiddelde van 2,54 goals per match met Onuachu naar 1,73 doelpunten per match zonder Onuachu. Defensief heeft Genk veel problemen. In de eerste 22 wedstrijden incasseerde Genk 19 tegengoals, oftewel 0,86 tegengoals per wedstrijd. Nadien steeg dat naar 24 tegendoelpunten in 15 wedstrijden, oftewel 1,6 tegentreffers per duel. Onuachu kon zijn defensie vaak ontlasten door de match te beslissen, waardoor de defensie werd ontlast.
