Olivier Plancke
Na 67 dagen zit de ambtstermijn van Scott Parker er alweer op bij Club Brugge. Na 12 matchen, 2 overwinningen en een erbarmelijk doelpuntensaldo van -8. Door zijn gebrekkige communicatie en veelvuldige personeelswissels kreeg de Engelsman steeds meer tegenstanders in de kleedkamer. Verschillende spelers die amper aan de bak kwamen onder Parker zullen ongetwijfeld opgelucht zijn dat er straks een nieuwe coach komt.
THE UNTOUCHABLES
Simon Mignolet speelde elke minuut onder Scott Parker en door zijn goede prestaties voorkwam hij vaak nóg slechtere resultaten van Club Brugge. Hans Vanaken is de veldspeler die het meest in actie kwam tijdens het bewind van de Engelsman, de aanvoerder werkte 98% van de mogelijke speelminuten af en hij startte in elke wedstrijd. Vanaken was met vier doelpunten de clubtopschutter onder Parker, en met twee assists als surplus tevens de meest beslissende speler.
Noa Lang en Bjorn Meijer vergaarden 94% van de mogelijke speeltijd onder Scott Parker. De twee Nederlanders startten telkens in het basiselftal van de Engelsman en zij deden het doorgaans altijd goed. Lang, de vice-topschutter tijdens het ambt van Parker met drie doelpunten, was samen Meijer de tweede meest beslissende speler na Hans Vanaken. Lang scoorde drie doelpunten en gaf één assist, terwijl Meijer met twee goals en twee assists uitpakte.
Tajon Buchanan speelde 88% van de mogelijke minuten onder Scott Parker, de Canadees was een vaste basisspeler en hij miste slechts één wedstrijd (geel geschorst tegen Zulte Waregem). Over zijn specifieke rol heerste dan weer veel discussie, want Buchanan speelde op verschillende posities zoals rechter wingback, rechtsachter, rechter flankaanvaller en eerder deze week zelfs eens als centrale middenvelder tegen Benfica.
Brandon Mechele verzamelde 80% van de mogelijke speelminuten. Hij was de meest ingezette centrale verdediger onder Parker, maar in de bovenste schuif lag hij nooit helemaal. Casper Nielsen telt 74% van de totale speeltijd, de Deen zat soms op de bank en hij was pas een grote meerwaarde na zijn mutatie van ‘acht’ naar ‘zes’. Raphael Onyedika (73%) was lang incontournable als nummer zes onder Parker, maar na zijn ziekte koos de Engelsman voor Nielsen.
DE TWIJFELGEVALLEN
Clinton Mata schipperde in de beginperiode onder Scott Parker vooral tussen de bank en de basis, maar naar het einde toe was hij overwegend (maar zelden overtuigend) een basisspeler. De Angolese verdediger haalde nog 61% van de mogelijke speelminuten. Denis Odoi kende Parker nog van hun gezamenlijke periode bij Fulham en in de eerste wedstrijden was hij een basisspeler. Odoi werd vooral als stoplap gebruikt om verschillende posities in te vullen: als centrale verdediger, linker of rechter verdediger, en nummer zes.
Denis Odoi kwam uiteindelijk 59% van de minuten in actie onder Parker. De coach vond maar geen gepast centraal duo in de verdediging en daarom haalde hij Jack Hendry vervroegd terug van zijn uitleenbeurt aan Cremonese. De Schotse verdediger was een basisspeler onder Parker maar door een blessure haalde hij slechts 53% van de mogelijke speelminuten. Indien fit, dan was Andreas Skov Olsen altijd een basisspeler, maar door een heupblessure speelde hij amper (21%).
DE ONTGOOCHELDEN
Abakar Sylla maakte furore in de groepsfase van de Champions League onder Carl Hoefkens, maar onder Scott Parker was hij vooral een rotatiespeler. Naar het einde toe werd de Ivoriaan een basisspeler maar uiteindelijk verzamelde hij amper 45% van de mogelijke speelminuten. Roman Yaremchuk (44%) kreeg in het begin veel speelkansen en vertrouwen van Parker, maar hij verdween al snel weer naar de bank. De Oekraïner scoorde ook geen enkel doelpunt onder de Engelsman.
Kamal Sowah (43%) kwam in elke wedstrijd in actie, maar meestal was hij invaller. De Ghanees bekleedde ook verschillende posities, maar overtuigen deed hij nooit onder Scott Parker. Ferran Jutgla was oorspronkelijk een bankzitter onder Parker, die eerst resoluut voor Roman Yaremchuk koos als spits. Daarna knokte Jutgla zich terug in de ploeg maar hij kon niet gedijen in het eenspitsen-systeem van Parker. Hij scoorde ook geen enkel doelpunt onder de Engelse coach.
Mats Rits is sinds enkele maanden volledig hersteld nadat hij vorig seizoen zijn voorste kruisbanden scheurde, maar onder Scott Parker kwam hij amper aan de bak. De infiltrerende middenvelder was nooit meer dan een bankzitter want hij telde slechts twee basisplaatsen en zes invalbeurten, goed voor amper 22% van de mogelijke speeltijd. Antonio Nusa (12%) haalde altijd de selectie en hij mocht regelmatig invallen. Dedryck Boyata kreeg dan weer geen krediet met amper 7% speeltijd. Hij haalde zelfs drie keer de wedstrijdselectie niet onder Parker.
