Olivier Plancke
De aanstelling van Felice Mazzu als nieuwe hoofdcoach van RSC Anderlecht verdeelde de meningen bij de achterban van Sporting. Het ene kamp vond dat Vincent Kompany uitstekend werk leverde met zijn academisch en aanvallend voetbal, terwijl de andere groepering liever opteert voor resultaatgericht voetbal om eindelijk weer prijzen te kunnen winnen. Mazzu moest een gulden middenweg vinden tussen beide werelden, maar voorlopig is er van aanvallend voetbal en/of goede resultaten echter nog geen sprake.
PAIDE NIET VAN TEL
RSC Anderlecht won donderdag in de derde voorronde van de Conference League van Paide Linnameeskond (0-2) en dat was voorlopig de beste prestatie van het seizoen. Sporting speelde een dominante wedstrijd met 58% balbezit en kon ook 5 doelpogingen tussen de palen besluiten. Bovendien dwong het ook meer dan 2 expected goals af én werd achterin de 0 gehouden. Dat was met voorsprong de beste wedstrijd van het seizoen op het gebied van resultaat, dominantie en offensief voetbal.
Al is het bescheiden Paide Linnameeskond niet meteen een belangrijke graadmeter. Paide bestaat nog maar 18 jaar en heeft een erg bescheiden palmares met één nationale beker. Op dit moment bezet de club de vierde plaats in de Estse Meistriliiga na 20 gespeelde wedstrijden. Op het Europees vlak is het bereiken van de derde voorronde van de Conference League hét grootste succes uit de clubgeschiedenis. Veel belangrijke lessen hoeven er dus niet getrokken te worden uit deze wedstrijd. Goed voor het vertrouwen, de dynamiek en de automatismen. Niet meer, niet minder.
NEGATIEF UNICUM ONDER MAZZU
De Jupiler Pro League is daarentegen wél een goede maatstaf om te zien hoe het voorlopig gesteld is met het Anderlecht van Felice Mazzu. Anderlecht won hun eerste wedstrijd van de competitie met 2-0 van KV Oostende, maar veel overschot had Sporting toen niet. Het belangrijkste was dat Anderlecht twee keer kon scoren en zelf de nul kon houden. De spelkwaliteit en beleving was van een ondermaats niveau, maar door het goede resultaat werd die tekortkoming graag door de vingers gezien.
Maar in de tweede wedstrijd van de Jupiler Pro League was de prestatie van Anderlecht zowaar nóg slechter. Cercle Brugge zette een hoge pressing op Anderlecht, dat niet onder die enorme druk uit kon voetballen. Bijgevolg liet het spelniveau te wensen over en bovendien werd er zelfs met 1-0 verloren. Slechte prestatie en slecht resultaat. Vooral de eerste helft deed pijn aan de ogen. “Zo’n eerste helft is verboden op Anderlecht”, was Felice Mazzu duidelijk na de verliespartij tegen Cercle Brugge.
Het voetbal van Anderlecht was in de eerste helft te steriel, te traag, en inspiratieloos. De eerste kans van Sporting werd ook pas genoteerd na een uur voetballen en de expected goals na de eerste helft stonden op een dramatisch dieptepunt. Onder Vincent Kompany werd een eerste speelhelft nooit of te nimmer afgesloten met nul expected goals. Dat gebeurde zelfs niet in de laatste zeven (!) jaar. Maar onder Felice Mazzu was dat dus al bij zijn tweede officiële wedstrijd het geval.
KOMPANY VS. MAZZU
Voorlopig telt RSC Anderlecht in de huidige jaargang van de Jupiler Pro League gemiddeld amper 1 expected goal per wedstrijd, goed voor een bedenkelijke 15de plaats in het klassement. Dat is een heel groot verschil in vergelijking met de vorige twee seizoenen (2021/22 en 2020/21) onder Vincent Kompany. Toen dwong Sporting respectievelijk gemiddeld 1,92 en 1,58 expected goals af per wedstrijd, goed voor een derde en zesde plaats in de toenmalige ranking.
Minder expected goals betekent minder gevaar voor het doel en ook minder kansencreatie. Onder Felice Mazzu telt Anderlecht per competitiewedstrijd gemiddeld 2 doelpogingen tussen de palen, terwijl dat onder Vincent Kompany minstens dubbel zoveel was: namelijk 5 en 4 gekadreerde pogingen om precies te zijn. Het moge duidelijk zijn dat Mazzu op het offensief vlak nog veel werk voor de boeg heeft bij Anderlecht.
MAZZU TOONT WEL LEF
Maar de Italo-Belg moet het ook maar zien te rooien met het spelersmateriaal dat hij ter beschikking heeft. Felice Mazzu toont van zijn kant wel durf en dapperheid met zijn tactische keuzes, want tegen Cercle Brugge besloot hij bijvoorbeeld om aan de rust - met één man minder (na de rode kaart van Ishaq Abdulrazak) nota bene - om een middenvelder te wisselen voor een aanvaller. Daarnaast eist de coach ook zélf meer lef van zijn spelers, iets wat moet leiden tot meer onvoorspelbaarheid, creativiteit en … doelpunten.
