Arne Decraene
Na de derde landstitel op een rij staan er aantal fikse veranderingen op til bij Club Brugge. Niet enkel in de dug-out, waar Carl Hoefkens een zitje opschuift, maar vermoedelijk ook in de kleedkamer. Vooral het offensief compartiment kan er binnenkort helemaal anders uitzien. Al keert er misschien wel een oude bekende door de grote poort terug naar Jan Breydel.
We hebben het dan vanzelfsprekend niet over Wesley Moraes, wiens comeback geen voltreffer bleek. Net zomin als veel van de andere spitsen die Blauw-Zwart recent in huis haalde overigens, flops voor wie het vaak dan nog eens een pak centen op tafel legde. Kaveh Rezaei, David Okereke, Michael Krmencik: stuk voor stuk peperdure miscasts. Met de komst van Ferran Jutgla in de pijplijn, die naar verluidt een vijftal miljoen kost, is Vincent Mannaert desalniettemin van plan om deze zomer opnieuw diep in de buidel te tasten voor een nummer negen. Logisch ook gezien de vele kandidaten om straks andere oorden op te zoeken voorin, én de bakken met geld die zij wellicht in het laatje brengen. Denk dan vooral aan Noa Lang en Charles De Ketelaere, al staat die laatste zijn vertrek nog niet volledig vast.
EXIT ADAMYAN
Daarnaast neemt Club zeker afscheid van Bas Dost, die met 24 doelpunten in 57 matchen toch fraaie cijfers voorlegt, en breidt het verrassend genoeg geen vervolg aan het huwelijk met huurling Sargis Adamyan. Hoewel geen van beiden een vaste basisplaats beet had in de laatste rechte lijn richting de titel, leverden ze allebei wel hun bijdrage. In tegenstelling tot het merendeel van hun voorgangers al bij al geslaagde transfers die hun investering waard bleken dus. Om louter nog een bijrol te vervullen heeft Dost echter zijn leeftijd en prijskaartje tegen, bovendien wil de 33-jarige Nederlander de nadagen van zijn carrière zelf liever elders dan op de Brugse bank doorbrengen. Hetzelfde geldt in zekere zin blijkbaar voor de vier jaar jongere Adamyan, wiens aankoopoptie van drie miljoen niet wordt gelicht.
Geen onoverkomelijke som nochtans voor iemand die zich met zijn werklust en overgave in een mum van tijd in de harten van het publiek voetbalde. Niet alleen past zijn energieke stijl dan ook bij het huis, de Armeniër scoorde geregeld op cruciale momenten, smeet zich in elk duel én is technisch voldoende onderlegd. Bovenal bleek Adamyan kort na zijn aankomst in de winterstop, op voorspraak van Alfred Schreuder, met zijn diepgang even de sleutel tot succes. Op die manier verdreef hij zelfs Lang een tijdje naar de bank. Toch laat de landskampioen haar ultieme joker nu zomaar gaan. Om zijn rol – pressing, verticaliteit en een neusje voor goals in de zestien – in te vullen, zet Club liever in op wat jonger talent. Daarom wil het eerstdaags Jutgla voorstellen, op veel vlakken een hopelijk betere kopie van Adamyan.
JUTGLA VS. OPENDA?
Iemand die op termijn nog een bom duiten kan opbrengen ook, gelet op de adelbrieven waarmee hij neerstrijkt in Westkapelle. Vorig seizoen maakte de 23-jarige Spanjaard immers het mooie weer bij het B-elftal van Barcelona, dat weliswaar slechts in de derde afdeling uitkomt. Jutgla was er goed voor 19 treffers en zes assists, bovendien kwam hij zes keer in actie voor de hoofdmacht. Xavi strooide toen met lof, in Camp Nou is niet iedereen opgezet met zijn vertrek. Het klinkt de Brugse fans ongetwijfeld als muziek in de oren. Toch lijkt Club nog een andere, veel goedkopere en zelfs voor de hand liggende oplossing voor het vraagstuk in de voorhoede over het hoofd te zien: Loïs Openda. De 22-jarige spurtbom, de voorbije twee seizoenen uitgeleend aan Vitesse, ligt nog altijd tot 2024 onder contract.
In de Eredivisie kroonde Openda zich het afgelopen jaar zowaar bijna tot topschutter. Niet per se een kwaliteitslabel, zo ondervond Blauw-Zwart ooit met Bjorn Vleminckx, maar het illustreert de stappen die hij zette in Nederland. Een groei die zopas zelfs beloond werd met een eerste selectie voor de Rode Duivels, waar de all-time topscoorder van de U21 allicht wel nog even moet wachten op zijn debuut. Ondanks dat alles oogt zijn toekomst in Jan Breydel nog steeds erg onzeker, zelf kan Openda evenmin duidelijkheid verschaffen. Opmerkelijk, want iemand met zijn CV – uit de eigen stal dan nog – wordt normaal gezien met open armen ontvangen. Ploegen als PSV en Marseille staan alvast te springen. Het doet sterk denken aan de situatie van Cyriel Dessers, waarover Genk zich eveneens het hoofd breekt.
OPENDA 2.0
Net als zijn lotgenoot geniet Openda de nodige interesse van buitenlandse teams. Dezelfde vraag stelt zich dus: hem een propere lei gunnen, dit keer als volwaardig titularis, of toch snel cashen? Zelf laat Openda de kerk in het midden, al sprak hij wel reeds met Hoefkens. De voormalig jeugdcoach lijkt de geschikte persoon om Openda opnieuw te lanceren. De aanvaller wil vooral vertrouwen voelen. Zoals onder Ivan Leko, die hem liet debuteren en als tiener voor de leeuwen wierp in de Champions League én de play-offs – waarin de troefkaart plots drie keer scoorde. Nadien volgden onder Philippe Clement nog een paar kansen, met onder meer een glansrol in de kwalificatie voor het kampioenenbal. Nadien verdween Openda, die toen dus wel al bewees het niveau aan te kunnen, gestaag naar de achtergrond.
Met amper vijf doelpunten en vier assists in 53 optredens – toegegeven: vaak als invaller – was het verwijt vooral een gebrek aan efficiëntie. Die vlieger gaat na 36 goals en 10 assists in 87 wedstrijden voor Vitesse niet meer op. Openda krikte er trouwens niet enkel zijn statistieken, maar ook zijn fysieke kwaliteiten op. Zijn temperament blijft dan weer een werkpunt: negen gele en twee rode kaarten is net iets teveel, al is Club na Lang wel wat gewoon. Geen reden tot scepsis dus. Ondanks die vooruitgang wordt hier en daar toch nog altijd sterk getwijfeld aan Openda zijn slaagkansen in Jan Breydel. "Niet de geschikte man om het gewicht van de aanval te dragen", klinkt het dan. Te beperkt op de korte ruimte, en bijgevolg geen profiel dat de landskampioen – dat vrij zelden tegenover een hoog blok staat – nodig heeft.
NIEUWE TANDEM
Een cliché dat nochtans ontkracht werd door Adamyan, eveneens een zogenaamde 'counterspits'. Bovendien komt zulk een type in Europa wél handig van pas. In 11 duels voor Vitesse trof Openda daar niet toevallig vier keer raak. Niet dat hij louter in de diepte kan worden gestuurd, wat dat betreft een dankbaar target voor Hans Vanaken. Wie de kersvers international nog steeds een tekort aan killerinstinct in de box toekent, heeft de afgelopen maanden niet opgelet. Ook in de JPL kan Openda gerust een rol van betekenis spelen, en zelfs meer dan zomaar een joker vormen. Op z'n minst de taak van Adamyan overnemen dus. Wie weet wel in een tandem met De Ketelaere, mocht hij alsnog blijven. Bart Verhaeghe, die droomt van meer eigen jeugd in het elftal en mede daarom Hoefkens aanstelde, kruist de vingers.
Toch richt Club haar pijlen dus op Jutgla, een onbekende leeftijdsgenoot die minder bewees op het hoogste niveau. Het ene sluit natuurlijk het andere niet uit, maar het voorspelt weinig goeds voor Openda. Al is het duo mogelijk alsnog compatibel. Tenslotte deed Schreuder de laatste maanden ook enkel nog een beroep op zijn kwieke spitsen. Een targetman bleek overbodig, Dost kwam niet meer aan de bak. Geen van de vijf recente titels had Blauw-Zwart trouwens te danken aan een echte topschutter. Is het plan dus toch om Openda, die hoegenaamd geen vrede meer zal nemen met een bijrol, te koppelen aan Jutgla? Althans als uitgangspunt, want uiteraard moet iedereen vechten voor zijn plek. Openda en Jutgla als opvolgers van De Ketelaere en Lang: op financieel gebied lijkt het alvast een gouden zaak.
HOPEN OP JACKPOT
Aan hun doublures, waaronder liefst tevens een type-Dost, hoeft het in dat scenario bovendien weinig te spenderen. Daartegenover kan Club ook voor Openda meteen langs de kassa passeren, om dan met een nog voller spaarpotje de markt op te trekken. In tegenstelling tot Dessers is de veel jongere Rode Duivel, voor beide partijen een extra troef aan de onderhandeltafel, wél een tiental miljoen waard. Al is dat misschien nog maar het begin. Wat als Openda zijn kans krijgt en grijpt? Een ticket richting Qatar versieren lijkt te hoog gegrepen, maar een jaar knallen bij Club kan de prijs zomaar verdubbelen. Mocht hij de lijn van Vitesse doortrekken wenkt volgende zomer pas écht de jackpot. Wie weet blijkt Openda op termijn nog veel meer waard, en wordt hij de volgende in het rijtje lucratieve uitgaande transfers.
Na De Ketelaere en in mindere mate Ignace Van der Brempt een nieuw uithangbord voor Westkapelle ook, toch een van de doelstellingen in het Belfius Basecamp. Alleen moet Openda dan liefst eerst zijn potentieel waarmaken in het eigen shirt. Garanties op succes zijn er vanzelfsprekend niet, maar het lijkt alleszins het proberen waard. Club heeft er alvast baat bij om hem tenminste aan het begin van de campagne, wanneer er nog weinig druk op de ketel staat, een eerlijke kans te geven. Is het niet omdat het werkelijk nog in de Luikenaar gelooft, dan wel om hem in de etalage te zetten en zo de prijs eventueel nog wat verder op te drijven. Een tactiek die de landskampioen tevens met pakweg Kamal Sowah en David Okereke kan hanteren, al worden zij vermoedelijk kordater naar de uitgang geduwd.
WIN-WINSITUATIE
In het geval van Openda is er evenwel geen haast mee gemoeid. Integendeel: door hem minstens een proefperiode te gunnen, koopt Mannaert in het slechtste scenario tijd om op zoek te gaan naar een waardiger alternatief. Lees: een écht toptarget, doorgaans pas later beschikbaar op de mercato, om samen met Jutgla de schoenen van De Ketelaere en Lang te vullen. Sowieso een loodzware opdracht. Rekening houdend met hun vertrek krijgt Openda, wiens dossier dan op tijd en stond geëvalueerd zal worden, op zijn beurt sowieso de gelegenheid zich nog meer in de kijker te spelen. Een potentiële win-winsituatie dus, tenzij de trein dan al gepasseerd is. Desalniettemin lijkt de voorbereiding gewoon in Westkapelle aanvatten het beste idee. Benieuwd of alle betrokken partijen er hetzelfde over denken.
