Zondagmiddag is het op bezoek bij Club Brugge al opnieuw van moeten voor KRC Genk. Niet met het oog op de titel of zelfs Champions Play-Offs, wel om godbetert haar plek in de top acht te verdedigen. Sinds de aanstelling van Bernd Storck is er dus niet echt sprake van progressie in de Cegeka Arena, integendeel. De kans lijkt dan ook alsmaar kleiner dat de Duitser volgend seizoen nog de plak zwaait. Meer nog: allicht houdt hij momenteel louter de stoel van zijn gedoodverfde opvolger warm. En dat is níét KV Mechelen-coach Wouter Vrancken.
7 december 2021. "Herzlich willkommen Herr Storck, und viel Erfolg!", luidt het op de clubwebsite. Veel succes beleefde de doorwinterde trainer, na een rijke carrière met in ons land passages bij Cercle Brugge en Moeskroen – én meerdere flirten met Genk – eindelijk in Limburg beland, tot dusver echter niet. Nochtans nam Storck vol goede moed over van John van den Brom, dankzij een knappe eindspurt een paar maanden eerder nog fiere bekerwinnaar en vicekampioen. Dimitri de Condé wist vervolgens de kern bij elkaar te houden, een heus huzarenstukje, en dus was de landstitel vooraf de uitgesproken ambitie. Helaas mochten die hoge verwachtingen al snel de koelkast in.
STORCK VS VD BROM
In de Europa League ging Genk roemloos ten onder, in de Croky Cup werd het uitgeschakeld door Club Brugge. Intussen worstelde Van den Brom zich ook door de competitie. Met een 17 op 27 kon de start nog door de beugel, maar nadien volgde een reeks van vijf op 24. Hoewel hij de vele trainerswissels grondig beu was, kon De Condé zijn T1 dus niet langer de hand boven het hoofd houden. Een gelijkspel tegen 10 man van KV Mechelen bleek op vijf december het nekschot. Enkele dagen later werd Storck gepresenteerd als de man die Genk terug op het rechte pad moest brengen, zoals hij eerder met Cercle en Moeskroen had gedaan. Veel zoden bracht het evenwel niet aan de dijk.
Akkoord, met een 23 op 42 oogt zijn balans een pak positiever dan Van den Brom zijn 22 op 51. Genk scoorde in die 14 matchen 27 keer en slikte 15 tegengoals, tegenover respectievelijk 31 en 29 stuks in 17 wedstrijden onder Van den Brom. De verdediging staat dus stabieler, maar voor het overige blijft de vooruitgang beperkt. Zoals we vorig seizoen konden zien valt er nog altijd heel wat meer te halen uit deze kern. Ook onder Storck slaagde Genk er geen enkele keer in om driemaal op een rij te winnen, een 10 op 12 is net als onder Van den Brom de beste reeks. Omdat de concurrentie wél af en toe de flow beet had, schoven de Limburgers in de stand bijgevolg geen meter op.
SPOOR VAN WOLF
Cercle volgt op twee punten, STVV na de derbyzege op amper drie stuks. Stel je maar eens voor dat de Kanaries straks boven Genk eindigen, en het mes bij de streekrivaal zo nog wat dieper in de wonde steken. De top acht missen zou, na een rampzalige campagne die ver onder alle verwachtingen bleef, tenslotte louter de zure kers op een bittere taart betekenen. En ongetwijfeld het doodsvonnis voor Storck, voor zover dat nu nog niet getekend is. Sinds de nederlaag tegen STVV ligt hij steeds meer onder vuur. Onder andere het matchmanagement van de Duitser wordt, net als zijn wissel –en rotatiebeleid, hier en daar in vraag gesteld. Al valt hem op dat vlak toch vrij weinig te verwijten.
Desalniettemin is het duidelijk dat de mayonaise wederom niet pakt. "Storck weet als coach snel zijn stempel op een elftal te drukken, en staat voor herkenbaar, dynamisch voetbal", klonk het nog bij zijn voorstelling. Vier maanden later blijken het holle woorden. Wie weet krijgt Storck de vlam nog in de pan, maar met gemiddeld 1,53 punten per wedstrijd doet hij vandaag niet beter dan pakweg Peter Maes (1,69), Albert Stuivenberg (1,76), Alex McLeish (1,81) en zelfs … Van den Brom (1,58) zelf. De afgelopen decennia legden alleen Hein Vanhaezebrouck (1,11), Emilio Ferrera (0,87), Felice Mazzu (1,33) en landgenoot Hannes Wolf (1,27) een slechter rapport voor in de Cegeka Arena.
LOTGENOOT PRISKE
Twee recente mislukkingen, met tussendoor de wel succesvolle Philippe Clement en Jess Thorup die zélf hun koffers pakten. En na de ups en downs onder Van den Brom nu dus weer Storck. De Condé staat dan ook niet bepaald te springen om nog maar eens van trainer te wisselen. Niet louter omwille van de bijhorende ontslagvergoeding, die in het geval van Storck en zijn contract van onbepaalde duur wellicht nog meevalt, wél omdat de Head of Football smacht naar stabiliteit op de bank. Het geweer andermaal van schouder veranderen valt dan uiteraard niet te rijmen met die doelstelling. Toch doet de situatie van Storck enigszins aan die van Brian Priske bij Antwerp denken.
Behoudens een half mirakel oogt de kans alvast gering dat beiden volgend seizoen nog de lakens zullen uitdelen bij hun huidige werkgever. Net als op de Bosuil circuleert daarom de naam van Vrancken, naar eigen zeggen klaar voor een stap hogerop na een aantal mooie jaren bij KV Mechelen. Logisch dus dat hij als de ideale kandidaat naar voren wordt geschoven. Het zou de cirkel in zekere zin ook rond maken, nadat hij een paar maanden geleden Van den Brom de genadeklap gaf. Kort voordien had Genk echter al ingegrepen door diens trouwe rechterhand Dennis Haar op straat te zetten. Als nieuwe T2 kreeg de Nederlander toen van bovenaf ene Glen Riddersholm door zijn strot geduwd.
RIDDERSHOLM ON HOLD
Een in onze contreien onbekende Deen, die in eigen land wel reeds furore had gemaakt als hoofdcoach. Zelf was Riddersholm er weliswaar als de kippen bij om te benadrukken dat hij blij was met de kans om als assistent bij Genk aan de slag te gaan, tussen de lijnen leek hij de job toch vooral als een opstapje te beschouwen. Richting de op dat moment wankele stoel van Van den Brom dus. Uiteindelijk kozen De Condé en co na diens C4 voor Storck, die evenwel niet zijn eigen staf mocht meebrengen – nochtans een stokpaardje van de Duitser. Terug een teken aan de wand dat het bestuur erg hoog oploopt met Riddersholm, die ongetwijfeld niet eeuwig tweede viool wenst te spelen.
Voorlopig blijft hij nog even in de wachtkamer zitten, en probeert hij vanuit de coulissen mee de show van Storck – die intern voor alle duidelijkheid schijnbaar nog niet ter discussie staat – te redden. Mocht die missie mislukken, zit Riddersholm zonder aan diens poten te zagen desalniettemin te popelen om de touwtjes zelf in handen te nemen. Hem promoveren vanuit de eigen rangen zou Genk alvast een zoveelste radicale koerswijziging besparen. Bovendien is de Deen vermoedelijk geen al te dure vogel, en staat hij bekend als iemand die goed werk levert met de jeugd. Geen onbelangrijk punt in de Cegeka Arena, waar trouwens ook de kleedkamer er straks helemaal anders kan uitzien. .
VRANCKEN VS RIDDERSHOLM
Het zou Vrancken als land –en zelfs provinciegenoot vanzelfsprekend van harte gegund zijn om dan die vernieuwde kern onder zijn hoede te nemen. En op die manier de verhoopte stap in zijn loopbaan te zetten, al staat Malinwa momenteel wel hoger in het klassement. Wie weet is het zelfs de beste keuze, want hun laatste landstitels sleepten de Limburgers telkens onder impuls van Belgische coaches als Clement en Frank Vercauteren in de wacht. Toch zullen we er allerminst raar van opkijken indien Genk het volgende seizoen gewoon aanvat met Riddersholm aan het roer. Tenzij diens huidige baas er plots alsnog in slaagt om het tij te keren natuurlijk.
