"A dead man walking". Zo omschrijft Filip Joos de penibele situatie van Antwerp-trainer Brian Priske na de nochtans gewonnen stadsderby tegen Beerschot. De nagel op de kop. Hoewel de Deen zijn ultimatum succesvol afrondde, zijn de problemen bij het stamnummer één na de 2-1 zege immers allesbehalve van de baan. Integendeel zelfs. Uit diverse hoeken neemt de druk op Priske alleen maar toe. Tot overmaat van ramp zit er ondertussen zelfs al een mogelijke opvolger klaar in de wachtkamer.
Ondanks de vreugdetaferelen in de tribunes geen feest in de buik van de Bosuil, die niet louter dankzij de uitzinnige fans daverde op haar grondvesten. De feiten zijn inmiddels welbekend: Ritchie De Laet die na een halfuurtje met frisse tegenzin vervangen werd en zonder de bank een blik waardig te gunnen huiswaarts trok, voorzitter Paul Gheysens die zijn T1 tijdens de pauze zijn vet ging geven en Priske zelf die achteraf allerminst te spreken was over het hele voorval. De immer beladen clash om de titel van Ploeg van 't Stad staat altijd garant voor spektakel, maar dit had niemand zien aankomen. En dat allemaal nadat Priske net deed wat hij moest doen om zijn hachje te redden, namelijk winnen. Een duidelijke boodschap van CEO Sven Jaecques vooraf.
(ON)TEVREDEN GHEYSENS
Missie geslaagd dus, met dank aan goaltjesdief Michael Frey. Al verliep dat toch niet zonder horten en stoten. Zoals wel vaker dit seizoen kreeg Antwerp, met enige hulp van de arbitrage ook, tenslotte meer dan het verdiende. Vooral in de eerste helft bleef het spelpeil opnieuw ondermaats, hoewel het niveau opkrikken een van de prioriteiten was na de pandoering op het veld van Club Brugge. Het belangrijkste waren dan wel de drie punten, die Priske toch maar mooi over de streep trok, de zwakke prestatie was ongetwijfeld een doorn in het oog van zijn bazen. Dat de Great Old na een late tegengoal aan de rust met 0-1 in het krijt stond, bleek er teveel aan. Gheysens stormde naar de kleedkamer om niet alleen de spelers, maar ook zijn coach de huid vol te schelden.
Een actie die hem op de nodige kritiek kwam te staan, al klopt de preses zelf zich op de borst voor zijn interventie. "Ik blik erg tevreden terug op wat er gebeurd is, want het had effect. Ik vond het tijd om de groep wakker te schudden. Het is niet mijn stijl om naar beneden te gaan, maar nu was het nodig. Het heeft anderhalve minuut geduurd, zonder mijn stem te verheffen. Ik heb de trainer uit zijn kot gelokt en op scherp gezet, met resultaat. De reactie in de tweede helft was perfect", luidde het twee dagen na het incident in Het Nieuwsblad. Toch hoorde iedereen hoe Gheysens de intussen befaamde woorden "hij gaat eruit" riep nadat Priske, die de tirade van zijn werkgever zelf "een schande" noemde, hem had aangemaand de kleedkamer meteen te verlaten.
PRIMEUR VOOR PRISKE?
Daags nadien stond de coach echter gewoon weer op het oefenveld, en leken de gemoederen dus alweer bedaard. Zo ook bij Gheysens. "Waarom zou ik hem ontslaan? Uiteindelijk heeft hij gewonnen en dat is wat telt. Enkel de resultaten hebben impact op zijn positie, zo gaat het in het voetbal. Aan een ontslag heb ik geen seconde gedacht", aldus de voorzitter, die terloops wel de druk fijntjes nog wat opvoerde. "Er resteren vier matchen in de reguliere competitie, die kan hij allemaal winnen. En dan hetzelfde in de play-offs", klonk het nog. Ondanks de vragen bij de kwaliteit van de spelerskern mikt Gheysens dus nog steeds met de landstitel. Dat het dan niet aangewezen lijkt om op het moment van de waarheid in allerijl het roer om te gooien, beseft hij vast zelf ook wel.
Alhoewel. De ambitieuze zakenman zette dan wel vooral Priske in zijn hemd, zelf voelt hij zich na de verhitte discussie wellicht eveneens in zijn eer gekrenkt. Voorlopig blijft een emotionele reactie nog uit, maar wat als Antwerp zondag onderuit gaat in Anderlecht – en de Play-Offs plots in gevaar komen? Vervolgens wachten met Zulte Waregem, OH Leuven en Cercle Brugge weliswaar haalbare kaarten, als Gheysens werkelijk louter vrede neemt met een 12 op 12 blijft Priske balanceren op een zwakke koord. Sowieso oogt de kans klein dat hij volgend seizoen nog werkzaam is op de Bosuil. Al ligt de Deen wel vast tot 2024, en werd onder Gheysens zijn bewind nog geen enkele trainer op straat gezet. Opvallend gezien zijn reputatie als iemand met een impulsief karakter.
CLASH MET DE LAET
Desalniettemin lijkt de reeds fragiele band tussen coach en preses definitief gebroken. Is het niet langs de kant van Gheysens, wiens reactie alvast van weinig schuldbesef getuigt, dan wel wat zijn T1 betreft. Zelf weigert hij de handdoek in de ring te gooien, maar op zijn persbabbel opende een aangeslagen Priske voorzichtig de aanval op zijn bestuur. "Zoveel praat ik niet met hen", klonk het onder meer, wat ook Gheysens later bevestigde. Het geeft niet bepaald blijk van een optimale werksfeer. "Hoe zij over mijn positie denken? Dat moet je aan de voorzitter, zijn zoon en Sven Jaecques vragen. Zij stelden een kern samen met veel nieuwe spelers én een nieuwe staf. Ik denk dat je daar vragen over moet stellen. Ik doe terwijl mijn best hier. En voel de steun van de spelers."
Dat laatste werd bevestigd door onder andere Frey, Manuel Benson en Radja Nainggolan, vorige week nochtans op zijn plichten gewezen door zijn trainer. De kleedkamer staat dus nog grotendeels achter Priske, zo getuigt ook de inzet en mentaliteit na de pauze. Iets wat zelfs Gheysens moest toegeven. "Ik merk enthousiasme binnen de groep. Ik heb zondag eens met mijn eigen ogen kunnen zien hoe Priske met de spelers omgaat, dat beviel me wel", aldus de Antwerpse geldschieter. Al denkt De Laet daar wellicht anders over. Uit het Antwerpse kamp kwam geen enkele reactie op de kwestie, maar dat hij vanuit het niets ineens zijn aanvoerdersband moest inleveren wijst toch op interne wrevel. Na zijn vroege wissel zal die frictie er vermoedelijk niet snel op verbeteren.
TIKKENDE TIJDBOM
Priske negeerde de signalen van de verdediger dat hij gewoon verder kon, op de clubwebsite klonk het nadien vlug dat De Laet wel degelijk out is. Een bizarre situatie, wat op de Bosuil tegenwoordig over wel meer zaken gezegd kan worden. Ondanks de pogingen om te doen uitschijnen dat er geen vuiltje aan de lucht is, lijken de donkere wolken daar dan ook alsmaar meer samen te pakken boven het hoofd van Priske. Hij verklaarde de oorlog aan Gheysens, Jaecques en in zekere zin De Laet. Geen goed idee, want het is een ongelijke strijd die de Deen op termijn nooit kan winnen. Noch van de almachtige voorzitter en diens nuchtere rechterhand, noch van de populaire cultfiguur annex zwaargewicht in de kleedkamer. A dead man walking dus, of simpelweg een tikkende tijdbom.
Nu de storm even weer gaan liggen is, en de emoties bekoeld zijn, moeten zij allen wel vooral de sportieve doelstellingen voorop blijven stellen. Per slot van rekening breekt stilaan money time aan. Dat de stoel van Priske dermate blijft wankelen, weegt onvermijdelijk op de selectie en is allerminst bevorderlijk om een ultieme push voor het kampioenschap in te zetten. Valt de relatie nog te herstellen, nu het toch te laat lijkt om in te grijpen en van trainer te veranderen? Al is dat laatste misschien niet noodzakelijk het geval. Recent schoven wij reeds een paar potentiële opvolgers voor Priske naar voren, maar zopas kwam er nog een nieuwe kandidaat vrij op de trainersmarkt. Besnik Hasi mocht namelijk uitgerekend afgelopen weekend zijn biezen pakken in Saudi-Arabië.
HOOP OP HASI?
Hij leidde een aantal jaren geleden al eens Anderlecht vanuit een schijnbaar uitzichtloze positie alsnog naar de titel, zij het toen wel nadat Hasi vlak voor de Play-Offs als assistent overnam van John van den Brom – en dus vertrouwd was met de spelerskern. Een kunstje dat de Albanees straks nog eens mag proberen te herhalen? Ons zou het alvast niet verbazen mocht Gheysens hem na de pittige confrontatie van zondag reeds hebben opgebeld voor een verkennend gesprek. Is het niet met het oog op de komende weken, mocht de kans zich voordoen om zijn huidige T1 toch nog buiten te wippen, dan wel voor volgend seizoen. Hoe dan ook lijken de dagen van Priske op de Bosuil immers geteld. Tegen de schenen van Gheysens stampt niemand zonder gevolgen.
