Na de knappe overwinning van Ajax tegen PSV in Eindhoven van het afgelopen weekend kan het eigenlijk niet meer fout gaan. Ajax, recordkampioen van Nederland, pakt de derde titel op rij. Een
threepeat, zoals ze in de NBA zouden zeggen. Wie had dat drie jaar geleden durven zeggen? Ik niet in ieder geval, en voor dit seizoen al helemaal niet. Ajax had al twee titels op rij gewonnen (dan komt het moment dat je hem niet wint natuurlijk steeds dichter bij) en bovendien was het elftal jaar na jaar verzwakt.
Ga de lijst met vertrokken sterkhouders maar na. Luis Suarez (2010), Maarten Stekelenburg, Demy de Zeeuw (2011), Gregory van der Wiel, Theo Janssen, Vurnon Anita en Jan Vertonghen (2012) zeiden Amsterdam allemaal vaarwel. De versterkingen die daar tegenover stonden waren niet allemaal van hetzelfde niveau. Ajax kon overigens wel investeren (en deed dat soms ook, bijvoorbeeld in de transfersom van Niklas Moisander of het salaris van Christian Poulsen), maar hield over het algemeen de hand op de knip. Met als resultaat een selectie die terugliep in kwaliteit. Zelfs de meest doorgewinterde Ajacied zal het met mij eens zijn. Maar ook een selectie met potentie.
Toch verovert Ajax dit seizoen opnieuw de landstitel. Allereerst heeft dat te maken met het falende PSV, dat ondanks twee zomers vol met (vooral aanvallende) versterkingen er niet in is geslaagd een topclubwaardige defensie samen te stellen. PSV blijft falen wanneer de titel ook maar enigszins aan de horizon begint te gloren. De komst van Mark van Bommel heeft wat dat betreft voor weinig soelaas gezorgd. Ook FC Twente faalde het afgelopen seizoen. Ondanks investeringen in verschillende spelers was het vanaf november tot eind maart zeer onrustig in Enschede. Wedstrijd op wedstrijd werd verloren en de landstitel verdween uit het zicht. Naast de verloren punten is de imagoschade echter misschien nog wel groter.
Ajax daarentegen bleef stoicijns vertrouwen op de eigen kwaltieiten en talenten. Op de ontwikkeling van eigen spelers werd vertrouwd. Niet altijd met succes, want de ontwikkeling van Christian Eriksen valt tegen en Riccardo van Rhijn heeft dit jaar moeilijke momenten gekend. Derk Boerrigter is nooit volledig hersteld van zijn rugkwetsuur. Viktor Fischer, het grootste talent uit de Amsterdamse jeugdopleiding, brak wel door. Grootste lichtpuntje was misschien wel Daley Blind, die zich op de linksbackpositie ontwikkelde tot international van Oranje.
Ondanks dat niet alles naar wens verliep in De ArenA wist Frank de Boer de rust voortdurend te bewaren en zijn elftal te ontwikkelen volgens een bepaalde filosofie. Waar aan het begin van 2013 de beslissende doelpunten uitbleven met puntverlies door gelijke spelen als gevolg, werd bij Ajax niet gepanikeerd. Frank de Boer bleef het doel voor ogen houden: Ajax had alles in eigen hand, Ajax moest nog naar PSV, Ajax bleef gewoon doen waar het goed in was. En net als in de afgelopen seizoenen zette Ajax een eindsprint in die de concurrentie te machtig bleek. FC Twente had zichzelf al uitgeschakeld voor de titel, PSV werd door de dadendrang van Ajax omgelegd, Feyenoord was als elftal simpelweg nog niet klaar voor de titel en Vitesse was te afhankelijk van Wilfried Bony. Een kampioen van de armoede is Ajax dus wel, maar dat wil niet zeggen dat het een onverdiend kampioenschap is.
Zo dominant als elftallen die in het verleden driemaal op rij de titel wisten te veroveren was Ajax in de afgelopen drie jaar geen moment. Toch waren de titels verdiend. Dat Ajax er uiteindelijk in slaagde om deze kampioenschappen te veroveren is daarom voor een belangrijk deel op het conto van Frank de Boer te schrijven. De beginnende trainer heeft zich nu al ontwikkeld als topoefenmeester. Niet alleen door de manier waarop hij met zijn elftal omgaat, maar ook hoe hij zich presenteert in de media en de rol die hij speelt bij de ontwikkeling van zijn club. Voor Ajax is het te hopen dat Frank de Boer zich voorlopig nog bij de Amsterdammers wil ontwikkelen tot toekomstig toptrainer. Uiteindelijk zal voor hem echter ook de ambitie gaan knagen, want als FC Bayern Munchen of FC Barcelona aan de bel trekt, lonkt wellicht de mogelijkheid op een Champions League-zege harder dan een zoveelste kampioenschap met Ajax.
Het is voor Ajax te hopen dat dit moment voorlopig nog op zich laat wachten. Frank de Boer is op zijn plaats in Amsterdam. Marc Overmars sprak al de planning uit om met De Boer rond de tafel te gaan om te spreken over een nieuw contract. Als ik Ajax was, zou ik dat voor onbepaalde tijd laten zijn. De Boer aan het roer is immers goud waard voor Ajax.
Mart Waterval
