Neen, Roberto Martinez heeft niets tegen Club Brugge. Hoewel de fans in Jan Breydel niet altijd even opgezet zijn met de bondscoach, selecteerde hij namelijk voor het eerst sinds 2007 vier telgen van Blauw-Zwart. Bovendien stonden zij in het slot tegen Zwitserland allemaal samen tussen de lijnen, een unicum dat zelfs alweer 15 jaar geleden was. Toch slaagde de Spanjaard er in de oefeninterland opnieuw in om de landskampioen, en dan vooral zijn collega-trainer Philippe Clement, stevig op de zenuwen te werken.
Opnieuw, want in september trapte hij ook al eens op de Brugse tenen. Eerst legde Brandon Mechele een positieve coronatest af bij de nationale ploeg, wat bij Clement en bij uitbreiding heel Club voor de nodige frustratie zorgde. Vervolgens bleek Simon Mignolet ondanks de afwezigheid van vaste nummer één Thibaut Courtois op de bank te zitten tegen IJsland, en kwam Hans Vanaken in het tweeluik met tevens een duel tegen Denemarken evenmin veel aan de bak. Op sociale media weerklonken dan ook reeds snel complottheorieën, al mogen die na woensdag wellicht de prullenbak in. Mignolet, Mechele en Vanaken maakten tegen Zwitserland immers allen de 90 minuten rond. Op het einde kregen zij zelfs nog het gezelschap van debutant Charles De Ketelaere.
MISVATTING ROND MARTINEZ
De teller van Rode Duivels uit Jan Breydel tikte zo af op vier stuks, wat dus al geleden was van 2005 – toen Timmy Simons, Peter Van der Heyden, Olivier De Cock en Clement zélf samen mochten opdraven van toenmalig bondscoach Aimé Anthuenis. Dat de huidige selectieheer een afkeer heeft van Blauw-Zwart, kunnen we dan ook bezwaarlijk stellen. Tenslotte deden zijn voorgangers René Vandereycken, Frank Vercauteren, Dick Advocaat, Georges Leekens en Marc Wilmots nooit een beroep op zoveel Bruggelingen. Al dient uiteraard gezegd dat Club doorheen die hele periode pas in de laatste maanden onder Wilmots nog eens een landstitel in de wacht wist te slepen. Van de jarenlange hoogconjunctuur die er tegenwoordig heerst, was toen dus nog geen sprake.
In zekere zin is het daarom logisch dat de landskampioen zich pas nu terug een van de hofleveranciers van het nationaal elftal mag noemen. Desalniettemin riep Martinez, met uitzondering van Mats Rits, zowaar prompt nagenoeg alle Belgen op die vandaag een belangrijke rol spelen in Brugge. Met daarbij dus ook De Ketelaere. Rond het vertrouwde trio van Mignolet, Mechele en Vanaken kan hij natuurlijk moeilijk heen, maar de keuze voor de 19-jarige linkspoot is iets minder vanzelfsprekend. Alhoewel: gezien zijn duidelijke voorkeur voor verjonging, waarbij vooral reeds een pak Anderlecht-jonkies als Jérémy Doku en Yari Verschaeren al vlug hun kans kregen, viel ook De Ketelaere niet langer te negeren. Of toch niet indien Martinez consequent wou blijven in zijn beslissingen.
KANS(JE) VOOR DE KETELAERE
Op dat vlak valt hem nu alleszins weinig te verwijten, ondanks de kritiek die alom weerklinkt. Heel wat Brugse fans vinden het namelijk niet kunnen dat hun 19-jarig goudhaantje pas in de blessuretijd mocht invallen. Nochtans blijkt dat doorgaans de gewoonte voor jonge nieuwkomers, want ook Verschaeren en Doku kregen bij hun debuut slechts luttele minuten. Uiteraard zijn er flink wat uitzonderingen, zoals Zinho Vanheusden vorige maand in een experimenteel team tegen Ivoorkust. Of nu zelfs Anderlecht-verdediger Hannes Delcroix, in allerijl omwille van zijn profiel als linkspoot verrassend bij de selectie gehaald en meteen een halfuur gegund. Al valt dat deels te verklaren door het feit dat Jan Vertonghen tegen Engeland en Denemarken nog vol aan de bak zal moeten.
Delcroix keert immers terug naar de U21, net als De Ketelaere. Mét toch maar mooi een eerste cap achter hun naam. Hoewel hij vast gehoopt had op meer, zeker na zijn ellenlange opwarming, zal CDK zelf daarom niet klagen. Per slot van rekening sloot hij pas twee maanden geleden aan bij de Jonge Duivels, dus om dan net als Verschaeren vorig jaar in ijltempo de volgende stap te wagen is op zich reeds een fraaie beloning voor zijn evolutie in de afgelopen maanden. Het pronkstuk van Westkapelle wist zich in zijn beperkte speeltijd zelfs nog te onderscheiden met twee sterke acties, en had mits een goede voorzet van Joris Kayembe wie weet zelfs kunnen scoren. Na zijn naar verluidt prima trainingssessies, liet hij op die manier allicht toch een serieuze indruk na op Martinez.
CORONACYNISME BIJ CLEMENT
De ervaring om het nationaal shirt aan te trekken en het veld te delen met de Belgische wereldsterren, nemen ze hem alleszins al niet meer af. Net zoals Club eindelijk nog eens mag pronken met een Rode Duivel van eigen kweek, wat hen op termijn mogelijk geen windeieren legt. Zowel wat de marktwaarde van De Ketelaere zelf als de rekrutering van nieuwe jonge talenten betreft. Desalniettemin zat Clement ongetwijfeld niet helemaal tevreden voor de buis. "Ik ben heel blij voor hem, maar op dit moment zie je liever geen jongens opgeroepen worden", liet de coach van Blauw-Zwart al weten toen de selectie van zijn jeugdige oogappel bekend werd gemaakt. Daarmee doelt hij, zeker met het eerdere geval van Mechele indachtig, natuurlijk op de inherente coronarisico's.
Vooral het feit dat De Ketelaere de Brugse bubbel moest verlaten voor twéé verschillende kleedkamers, joeg Clement de stuipen op het lijf. De tiener komt zo tenslotte plots met een heleboel diverse spelers in contact, wat het gevaar op besmetting danig vergroot. Vanzelfsprekend is dat geen reden om iemand meer minuten te garanderen, maar dat al die moeite dan amper een minimum aan speeltijd oplevert is toch enigszins zout in de wonde strooien. In dat geval had Martinez hem net zo goed van meet af aan naar de troepen van Jacky Mathijssen kunnen sturen. Mocht in de komende dagen blijken dat De Ketelaere een positieve coronatest aflegt, zal het kot in Jan Breydel alvast weer te klein zijn. En met de vinger opnieuw richting de Rode Duivels worden gewezen.
PROEVER MET WRANGE NASMAAK
Los van dat alles had Martinez de jonkie sowieso gerust meer minuten mogen gunnen. Waar Doku en Verschaerden debuteerden in officiële duels met een beperkt aantal wissels, stond er nu namelijk niks op het spel noch een limiet op de hoeveelheid vervangingen. Dat de bondscoach na zijn drie eerste wissels draalde tot minder dan tien minuten voor affluiten om nog eens een invaller tussen de lijnen te brengen, doet dan ook sowieso de wenkbrauwen fronsen. Net zoals de inbreng van Jason Denayer, die samen met CDK moest wachten tot in blessuretijd. Gezien het drukke programma en de ruime kern die hij opriep, valt de aanpak van Martinez in dat opzicht toch vreemd te noemen. Al zal de ploeg er tegen Engeland en Denemarken uiteraard helemaal anders uitzien.
Iemand als Thorgan Hazard kan dan echter nog in actie komen, dus dat De Ketelaere hem pas vlak voor het einde mocht aflossen zagen ze allicht ook in Dortmund niet graag gebeuren. Die andere debutant voorin, Dodi Lukebakio, bleef trouwens meteen ruim 80 minuten staan. Waarom het voor De Ketelaere dan zo lang moest duren, in plaats van pakweg tien minuten eerder zijn opwachting te mogen maken, werd achteraf in de studio van VTM ook door Jan Mulder en Marc Degryse op onbegrip onthaald. Een mening die velen met hen delen, waaronder dus ongetwijfeld tevens Clement. Dat het internationaal proevertje van zijn pupil, die hij eigenlijk van meet af aan liever niet afstond aan de Rode én Jonge Duivels, beperkt bleef tot een kruimel zorgt immers vast voor een wrange nasmaak. De Ketelaere zelf, al lang tevreden dat hij nu reeds op dit niveau zijn kans krijgt, zal er daarentegen zijn slaap niet voor laten. Tenzij van de adrenaline misschien.
