Afgelopen weekeinde heb ik met veel plezier de achtste finales van de Engelse FA Cup gevolgd. Niet alleen was de Engelse cupsfeer bijna voelbaar in de huiskamer, ook waren de verrassende uitslagen niet van de lucht. Zo sneuvelde Arsenal thuis tegen Blackburn Rovers en zal Everton in een replay moeten afrekenen met Oldham Athletic. Leuk, mooi, prachtig en laten we de keerzijde van het doorstoten van de teams uit de lagere divisies vergeten. Voetbal in Engeland is geweldig. De beleving van de spelers en de supporters is voor mij het mooiste om te zien. De fans komen voor elke wedstrijd naar het stadion, blijven vrijwel altijd positief achter hun club staan en moedigen de spelers hartstochtelijk aan. De torenhoge salarissen, de vele missers of het arrogante gedrag van sommige voetballers maakt de supporters weinig uit. Zij vieren feest op de tribune en denken zelfs niet over het uitfluiten van de tegenstander. Natuurlijk is dat beeld te rooskleurig, maar het zet wel de toon voor hoe de Engelsen voetbal beleven. Wat het Engelse voetbal ook aantrekkelijk maakt – en met name het bekervoetbal – is de relatief grote mogelijkheid dat kwalitatief mindere elftallen boven zichzelf uitstijgen en stunten tegen de topteams. Vrijwel altijd blijven de voetballers van de Engelse clubs alles geven tot het eindsignaal. 0-3 of 0-1, het publiek verlangt van de spelers inzet, passie en de juiste mentaliteit. En de spelers leveren. Dit seizoen kent de League Cup een heel verrassende finale. Swansea City of Bradford City zal de beker en het Europa League-ticket veroveren. Swansea rekende in de halve finale opmerkelijk genoeg af met Chelsea, terwijl Bradford City Aston Villa versloeg. Een logische finale had Chelsea versus Villa geweest, maar de twee favorieten verloren allebei. Hoe dat kan? Het zware speelschema zal zijn tol hebben geëist, maar de passie waarmee zowel Swansea als Bradford speelde was een grote factor in het behaalde succes. Speelde Chelsea en Villa dan niet met passie? Jawel. Alleen hun tegenstanders stegen boven zichzelf uit, terwijl Chelsea en Villa ‘slechts’ veel inzet toonden. Villa, toch niet goed in zijn vel door de degradatiezorgen, gaf te eenvoudig de doelpunten weg. En had Chelsea Swansea nu onderschat? Over een paar weken zullen de kwartfinales van de FA Cup worden gespeeld. Ik heb die data al in mijn agenda gezet. Hoe zullen Millwall, Blackburn en Barnsley gaan presteren in de kwartfinales van de FA Cup? Voor Blackburn en Millwall, die tegen elkaar spelen, ligt een historische kans in het verschiet om de halve finale te bereiken. En wie zegt dat de halve eindstrijd het eindstation is voor de winnaar van dat duel? In Nederland, België, Duitsland, Spanje, Italië en Portugal is het scenario van een tweedeklasser in de finale van de nationale beker bijna ondenkbaar. In Engeland is het mogelijk en lijkt het zelfs een reële optie. Prachtig, dat is nu het mooie aan het voetbal. De mogelijkheid voor kleine clubs om in Engeland tot grootse prestaties te komen maakt Engels voetbal de leukste voetbalcompetitie van allemaal.
