Na de contractverlengingen van Killian Sardella en Jérémy Doku was het woensdagavond de beurt aan Marco Kana. De verdediger/verdedigende middenvelder is momenteel misschien het grootste Paars-Witte talent dat de huidige A-kern te bieden heeft, en dat wil wel wat zeggen als je daar al ene Doku hebt rondlopen. Kana is nog steeds amper 17 jaar maar hij behoort nu al tot 's lands beste centrale verdedigers. Zelfs onder zijn leeftijdsgenoten – met uitbreiding tot en met 21 jaar – uit de grootste vijf Europese competities kan hij zich moeiteloos onderscheiden.
DE NIEUWE KOMPANY
Marco Kana is een rasecht jeugdproduct van Neerpede. Sinds de U9 doorliep hij alle jeugdreeksen van RSC Anderlecht, en vanaf vorig seizoen maakte de youngster zijn opwachting in de A-kern. Het is alom bekend dat Vincent Kompany meer dan een boontje heeft voor Kana. Kompany ziet in Kana een jongere versie van zichzelf, en dat wil uiteraard ook wat zeggen. Qua puur voetballend vermogen kunnen beide spelers op jonge leeftijd goed vergeleken worden met elkaar, al handelt Kana iets minder nonchalant dan Kompany in zijn debuutperiode. Op fysiek vlak stond Vince The Prince dan weer enkele stappen verder dan Kana.
Maar ook inzake intelligentie en mentale sterkte zijn Kompany en Kana gelijkwaardig aan elkaar. De beslissing van Kana om zijn contract te verlengen gebeurde bijvoorbeeld in nauw overleg met zijn ouders, waarbij alles in het teken staat van zijn ontwikkeling als profvoetballer. Ook naast het veld bewijst Kana zijn schranderheid. Via het Purple Talent-programma, waarbij school wordt gecombineerd met voetbaltrainingen op hoog niveau, behaalt Kana zijn middelbaar diploma aan het eind van deze maand. Bovendien start de 17-jarige daarna zelfs zijn hogere studies aan de Vrije Universiteit van Brussel. Ook Kompany studeerde naarstig tijdens zijn actieve carrière, toen hij zijn studies economie terug oppikte en daarna zelfs een MBA behaalde aan de Alliance Manchester Business School.
LOGISCHE JEUGDZONDES
Maar het is vooral op het veld dat Kana zijn grote kwaliteiten etaleerde. Hij kwam tijdens 15 van de 29 competitiewedstrijden in actie maar kreeg naar het einde van de reguliere competitie toe minder speelgelegenheid. De laatste drie competitiematchen koos Franky Vercauteren bijvoorbeeld steeds voor de linksvoetige Elias Cobbaut om naast Kompany te spelen: het was de keuze voor zekerheid met het oog op een waterkansje voor play-off 1. Maar als hij speelde, dan maakte Kana steevast een goede indruk. Soms met enkele onvermijdelijk jeugdzondes uiteraard, maar ook Kompany moest ooit dat proces doorlopen. Toch groeide Kana doorheen het voetbalseizoen, en werd vaak vergeten dat hij nog steeds maar 17 lentes telde.
Op defensief vlak haalt Kana een gemiddeld niveau voor de Jupiler Pro League, en dat is sowieso een grote verdienste gezien zijn érg jonge leeftijd. Zijn hoge mate van spelintelligentie maakt hem bekwaam om op een deskundige manier het spel te doen lezen, waarbij hij vaak één stap verder denkt dan de tegenstander. Ook Kompany werd destijds – en nog steeds – geprezen door zo'n doorgedreven vista. Toch sluipen er soms foutjes in zijn defensieve spel, te wijten aan een gebrek aan ervaring maar ook fysiek. Denk maar aan zijn penalty-overtreding op Anderson Niangbo van AA Gent. Maar zoals hierboven gesteld, op 17-jarige leeftijd staat Kana al érg ver in zijn ontwikkelingsproces. Kleine manco's zijn logisch, en daar kan nog hard aan gewerkt worden.
IN DE VOETSPOREN VAN DE LIGT
Want eens Kana zijn defensief spel en fysieke kwaliteiten volledig op punt kan stellen, dan wordt hij helemaal onhoudbaar voor Anderlecht. Met zijn inzicht en groot voetballend vermogen behoort de Paars-Witte briljant tot de absolute top van België, en ook op Europees vlak kan hij zich meer dan voldoende meten met zijn generatiegenoten. Op het vlak van zuivere passing is Kana bijvoorbeeld de tweede centrale verdediger in de Belgische ranglijst na ploegmaat Philippe Sandler. 91,2% geslaagde passes levert Kana af, en dat is behoorlijk indrukwekkend. In de grootste vijf Europese competities wordt Kana in dat onderdeel enkel overtroffen door Matthijs de Ligt (20, Juventus), Dan-Axel Zagadou (21, Borussia Dortmund) en Andy Pelmard (20, OGC Nice).
Bij de pure voorwaartse passing, één van de moeilijkste onderdelen in de opbouw van het spel, geldt in de Jupiler Pro League hetzelfde verhaal. Ook in die discipline troeft Sandler zijn jongere ploegmaat af, maar schaart Kana zich weeral in de Europese top drie onder zijn generatiegenoten. En ook hier halen alleen De Ligt en Zagadou betere cijfers dan de Anderlecht-youngster. Bij de meer dreigende passing richting de final third, de gevarenzone bij de tegenstander, prijkt Kana wederom in de Europese top vijf. Uiteraard kunnen de grootste vijf Europese competities niet worden afgewogen tegenover de Belgische, maar het geeft toch een grote blijk van het buitengewone talent van Kana.
KEIZERLIJKE KANA
De uitstekende passing van Kana verraadt zijn kwalitatieve balbehandeling en uitmuntende technische kwaliteiten. Niet toevallig werd hij opgeleid als een voetballende nummer zes, waardoor die bekwaamheid erg goed van pas komt in het hart van de Paars-Witte verdediging. In die zone mogen echter niet veel risico's genomen worden, aangezien het aldaar geleden balverlies rechtstreeks doelgevaar oplevert voor de tegenstander. Toch voert Kana per wedstrijd gemiddeld bijna één dribbel uit, waarbij 81,8% succesvol afloopt. Daarmee steken enkel Pol Garcia (Sint-Truiden) en … Kompany hem de loef af. Op Europees vlak doen enkel Tiago Djalo (20, Lille OSC) en … De Ligt beter dan hem.
In zijn Duitse periode bij Hamburger SV werd Vincent Kompany door zijn traptechniek vaak vergeleken met de legende Franz Beckenbauer. In België was dat door zijn keizerlijk oprukken met de bal. En ook Marco Kana bezit het lef én de kunde om progressief vooruit te trekken met de bal. Per wedstrijd stoot hij 2,41 keer door naar een hoger gedeelte van het veld, waarbij Kana dezelfde cijfers kan voorleggen als Clinton Mata van Club Brugge. De Angolese Belg wordt vaak geroemd door zijn offensieve ondersteuning, maar dat mag nu dus ook gebeuren bij Kana. Er is in de grootste vijf Europese competities ook geen enkele generatiegenoot die dit aantal progressieve rushes met de bal aan de voet kan overtreffen.
GEEN BOSSAERTS OF MUSONDA
Marco Kana maakte de juiste beslissing om zijn contract bij Anderlecht te verlengen tot en met medio 2023. Met de onsuccesvolle carrièremoves van Matthias Bossaerts (Manchester City) en Charly Musonda (Chelsea) – en straks ook Roméo Lavia?- in het achterhoofd koos hij voluit voor zijn sportieve ontwikkeling. Buitenlandse interesse was er nochtans bij de vleet, maar als Kana het Lotto Park wil verlaten, dan zal dat enkel via de grote poort gebeuren.
Op dit moment is Kana al één van de betere centrale verdedigers van de Jupiler Pro League, en ook op Europees vlak scoort hij uitmuntend onder zijn leeftijdsgenoten. En dat allemaal op amper 17-jarige leeftijd. Waar het plafond van Kana zich bevindt, dat weet niemand. Maar dat hij op een dag tot de absolute wereldtop zal behoren, daar lijkt bijna iedereen het over eens. Wie weet zal hij de indrukwekkende carrière van Vincent Kompany kunnen benaderen. Of zelfs overtreffen?
